Ete kemiğe bürünmüş,
Yıllanmışlığın ötesinde,
Mısralar yerleşiyor hatırıma usulca.
Her cümlede ömrümden götürürcesine.
Arsız Sonbahar çalıyor kapımı,
Hazan yeli savuruyor sayfaları,
Ve takvim yapraklarından topluyorum,
Amansız yitip giden yılları.
Ruh sağlığı bozuk,
Delirmenin eşiğinde,
Sahipsiz geceler ağırlıyorum her seferinde.
Aman vermeyen acılara hapsediyorum benliğimi.
Dalıyorum yeniden hastalıklar hastası hayallere.
