vermoord door de menigte

vermoord door de menigte

may, 2013,

'hoi ik ben Elianne, maar noem me maar Eline. ik ben 15 jaar en ik ben dol op mijn pony Nienke'.

soms voel ik me zo eenzaam .....maar er is altijd iemand die me troost, mn pony Nienke. ze is een mini shetlander en ik hou zoveel van haar, zoveel heb ik nog nooit van iets of iemand gehouden..... ik heb haar gekregen van mijn vader Lars. ze was eerst van mijn tante, waar ze slecht verzorgt werd. nu is ze van mij, omdat mn tante ging scheiden. toen ze gebracht werd, op vrijdagavond vorig jaar, beefde ze en was ze erg vies. in het echt is ze bruinbont, maar ze leek wel zwart. toen ik haar in haar nieuwe stal zette was ze gestrest en deed ze wild en eigenwijs. toen mijn tante en mijn moeder pratend weg liepen, en ik alleen bij haar was, werd ze rustig en ontspande ze zich. dat was voor mij echt een fijn gevoel...

3 days later

toen ik aan kwam fietsen zag ik Joris, zijn zusje Mila, zijn moeder Nicole, en Alessio, de coolste jongen van de klas. ik was verbaast, en dacht in mezelf: wat doet hij nou hier???sinds waarneer zijn hun vrienden??? heeft hij geen voetbaltraining??inmiddels was ik aangekomen bij de manege, en zette ik mijn fiets in het fietsenhok. ik kwam binnen en hij kwam aanrennen. 'he, jij! Eline heet je toch? wat heb jij een kleine pony!!! maar wel supersc.'....'heb jij geen voetbaltraining'??? kletste ik er dwars doorheen. 'attig.. eigenlijk wel ,maar ik heb afgezegd om mee te gaan met Joris naar zn verzorg pony Nadonja...' 'o, oke, maar nu ga ik verder goed?' en ik liep door. hij riep me na: 'kom je morgen kijken bij mijn voetbalwedstrijd.'...... 'mischien!' riep ik terug. ik mestte snel de stal uit en pakte Nienke bij haar halster. opeens deinsde ze achteruit, steigerde, en keek woest rond. ik schrok en keek om me heen. er tolde een heleboel dingen rond in mijn hoofd, waarom deed ze dit? ze deed dit 4 dagen geleden alleen als er anderen bij waren.... en gisteren, eergisteren, en die dagen daarna deed ze ook gewoon.... heel even was ik nog in gedachteland, maar even later hoorde ik iemand roepen. het was Alessio, hij stond bij het hek, ik keek hem aan en zei zacht: 'ga ff weg alsjeblieft?!?!!' hij liep weg. ik keek hem na, hij zag er niet erg vrolijk uit...... opeens begon het te onweren. gelukkig ze was weer rustig. snel zette ik haar binnen. en hing haar halster op, daar kwam ik Alessio weer tegen,en hij zei: 'hé! waarom moest ik nou zo snel weg gaan??'nou, nienke'.... 'wat is er met nienke???''ik weet het niet; maar ze doet heel agressief en bang als er vreemde of andere mensen bij zijn'......'maar jij bent voor haar dan toch ook een vreemde??'ja eigenlijk wel maar als ik alleen met haar ben dan doet ze wel normaal'...... 'o, maar goed, ik moet zo gaan ik zie je morgen vast wel weer op school!!! 'en hij liep weg. ik bleef achter.....

2 days later

ik werd gepest,  trouwens al een half jaar lang, er lagen briefjes op mijn stoel met: sukkel ,loser, ukkie. oké ik ben klein voor mijn leeftijd maar waar slaat het op??? onder schooltijd werd er geroddeld onder de rekenles en alles ging over het kleine meisje EN OOK NOG met de mini pony...... ook werden er briefjes in mijn la gestopt met bijvoorbeeld: ik wacht je op na schooltijd, en we zullen wel zien wie er  vrienden verdiend..... na al die narigheid was ik woest. beseffen ze zelf wel wat ze mij al die tijd al aandoen??? nu was ik het ECHT zat!!!!!opeens rende ik de klas uit, greep mn fiets uit het fietsenhok en croste weg. Alessio rende achter me aan, en riep: wacht!.... maar ik hoorde hem al niet meer..... ik kwam aan bij de manege en rende naar nienke toe. ze hinnikte naar me! ik omhelsde haar en barste in huilen uit.

30 minutes later

ik was bezig met poetsen, en opeens hoorde ik een kreet van opluchting: o, gelukkig hier ben je! ik heb je overal gezocht! ik wist meteen dat het Alessio was. en vroeg meteen hoe hij de weg naar de manege wist. hij zei dat hij de pony's in het weiland al van afstand al had zien staan. ik geloofde hem. waarom lieg ik nou weer? dacht Alessio bij zichzelf. waarom vertel ik haar nou niet gewoon dat het niet zo moeilijk was om dat kleine meisje met die prachtige goude pijpenkrullen in haar haar te volgen??? nog heel even droomde hij weg. toen zei hij een beetje verlegen: ik ga maar weer naar school! wat voor smoes zal ik bedenken?of ga je met me mee naar school ??? NEE flopste ik eruit. wat zal ik voor je zeggen dan? zeg maar dat ik me plotseling niet goed voelde en dat ik snel naar huis was gefietst. oké dat zal ik zeggen.... doeiiiii!! ik zag hem zijn fiets nog pakken en toen fietste hij weg, ik zwaaide nog maar hij zag het al niet meer.