Sad Teens

Ξανά απο το μηδέν.

                 "1ος χρόνος , δεν υπάρχει και μεγάλη διαφορά"σκεφτόμουν ολο το βράδυ  και δάκρυα κυλούσαν απο τα μάτια μου.Ένας χρόνος απο τότε που έχασα στους γονείς μου σε ενα τροχαίο.Να σας πω και κάτι ποτέ δεν τα είχα καλά με τους γονείς μου αυτα τα τελευτέα χρόνια.Απο τα 14 μέχρι και τα 15 που τους έχασα.Πια είμαι ελεύθερη,μπορώ να κάνω ότι θέλω χωρίς κανείς να μου πει κανείς τίποτα.Μένω, έμενα με την γιαγια μου.Είναι η καλύτερη γυναίκα του κόσμου ,δεν σε ζορίζει ,δεν σε κάνει ανακρίσεις,και γενικά σε αφήνει στην ελευθερία σου (απορώ πως η κόρη της βγήκε έτσι)Όπως ελεγα σε αφήνει στην ελευθερία σου όμως νοιάζεται ,νοιάζεται για σενα , σου μιλάει και τα λύνει ολα με τον τρόπο της.Αλλα κάποιοι της κωλο κυβέρνησης με το έτσι θέλω είπαν ότι δεν μπορεί αλλο να με κρατάει και πρέπει να παω με την θεία μου(την αδελφή της μαμάς μου) παράδεισος.Γενικά δεν με πολυ νοιάζει που τους έχασα τους γονείς μου ,μην με πείτε μπιτς αλλα δεν νοιώθω διαφορά.Τώρα όπως θα νιώσω θα παω να μείνω με την αγαπημένη μου θεία την Carlotta. Το καλό είναι οτι δεν αλλάζω γειτονιά και εχω ολους τους φίλους μου εδω .
"Έχω και πολλούς που να με πάρει"σκέφτηκα μέσα μου και γέλασα. Στο σχολείο μου δεν είμαι κανένα διάσημο ,και ούτε θελω να σας πω. Όλοι ειναι δήθεν. Δεν θέλω και πολλούς φίλους 1 και καλή.Η Haley. Είμαστε πραγματικά φτιαγμένες η μια για την άλλη. Έχει κοντά μαύρα μαλλιά που της πάνε τόσο ωραία ,έχει πανέμορφα μεγάλα ανοιχτά μπλε μάτια και ένα μικρό μαύρο σκουλαρίκη πανω απο τα καλοσχεδιασμένα της φρύδια. Το λεωφορείο ξαφνικά σταμάτησε και έκανε αυτον τον ήχο που σου πέρνει τα αυτιά. Εκείνη ακριβός την στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο μου.
" Έφτασες στην κότα ;"με την μοναδική φωνή που δεν μπορώ να περιγράψω είπε η  Haley.
" Μόλις κατέβηκα και πλησιάζω στον παράδεισο"
"Είναι άδικο αυτο που γίνεται να ξέρεις , με ποιο δικαίωμα να φύγεις απο την γιαγιά σου τι είσαι κανένα παιχνίδι και θα μπορούν να σε κάνουν οτι θέλουν γιατί έχασες τους γονείς σου" είπε εκνευρισμένα.
"Να σου πω κάτι ούτε καν σιγά μην είμαι μαζι της σπίτι όλη μέρα σχολείο και εξω με σένα θα είμαι άραξε" απάντησα.
"Είμαι σίγουρη .Καλα μόλις πας και βολευτείς πάρε με να τα πούμε ,τα λέμε μωρο.
"Τα λέμε μετα κοριτσάρα ,πολλα φιλια στην μαμα σου " είπα και γέλασα ειρωνικά.
"ΧΑ ΧΑ ΧΑ" μου ειπε σοβαρά , μου έστειλε ενα φιλί και το έκλεισε.
Άρχισα να περπατάω και χωρίς να το παρω χαμπάρι είχα φτάσει το χέρι μου ήταν 1 εκατοστό μακριά απο το κουδούνι της θείαςμου. Μπλινγκ!!!