Sad Teens

Νομιζεις.

Μόλις άνοιξε την πόρτα ξαφνικά ειδα την ξυνή της μούρη , τα ξεβαμμένα κόκκινα μαλλια της ,τα λεπτα της χέρια και την περιφέρεια της.
"Γεια"της λεω μονο ενα ξερό γεια...αυτη ειχε προχωρήσει χωρίς να πει κατι στον διάδρομο του σπιτιού της. Περίμενα μια απάντηση αλλα τίποτα.
"Σου λεω γεια ,κουφή είσαι απαντά , ούτε εμενα μου αρέσεις αλλα θα αναγκαστούμε να μείνουμε ετσι ,με πιάνεις ;" Δεν ξερω γιατί έγινα τοσο καλη απλος το είχα ανάγκη.
"Εμμ να μείνουμε μαζι;" Μου λεει με ενα ύφος .
Και την κοιταω ,και την ξανα κοιταω την ξανα κοιταω και χτυπάω δυνατά το χέρι μου στο πάγκο λέγοντας"Μπορεις να σταματήσεις να μου κανείς το βλαμενο" είχα εκνευριστεί πραγματικα .
"Να σου πω δυο πραγματάκια ,ξεκάθαρα νεαρά μου ,αν θες να μείνεις μαζι μου θα πρεπει να αλλάξεις ,τελος τα σκουλαρίκια και αυτα τα τζιν ,εισαι κοριτσι οικογενειας οχι καμοια του δρόμου " μου ελεγε σαν να μην ντρεπόταν καθολου.
"Ακου να σου πω ,αν θες νταξ εγω δεν αλλάζω για τίποτα και για κανέναν , οτι θελω θα κανω ΕΣΥ απλος κοιτα την δουλειά σου"ειπα και εκανα να παω στο δωμάτιο πανω ,αλλα την ειδα να έρχεται κατα πανω μου . Μου πιάνει σφιχτά το χέρι και με κοιτάει στα ματια.
"Ξερεις κατι Lana, εχω μια ιδέα"μου λεει με ενα πονηρό βλέμμα.
"Βασικά ούτε που με νοιάζει και τωρα ασε το χερι μου μην σου χώσω καμοια και μείνεις στον τόπο"της χαμογέλασα ειρωνικά .Μπορει να ειμουν υπερβολική αλλα μονο με αυτο θα καταλάβαινε.
"Δεν σε θελω στο σπιτι μου ,και αφου και ΕΣΥ δεν θέλεις θα σε στειλω σε ορφανοτροφείο!!!"ειπε με ενα χαρούμενο τόνο στην φωνη της. Μόλις άκουσα ορφανοτροφείο άρχισα να ζαλίζομαι. Το χερι της ηταν ακομα πανω μου και με έσφιγγε , δεν με ένοιαζε ομως γιατί εγω είχα αρχίσει να φοβάμαι και το μυαλό μου ειχε παγώσει .Ξερεται τι θα πάθω αν παω σε ορφανοτροφείο .Πρωτον θα φύγω απο το σχολειο μου οποτε ξεχνά τα ολα . Δεύτερον δεν θα βλεπω συχνά την Haley το οποίο ειναι μεγάλο προβλημα. Θα ειμαι κλεισμένη με 20 βλαμενους σε ενα δωμάτιο . Τελευτεο και καλητερο θα αλλάξω μέρος άρα και σχολειο.
"Τι ; Τι ειπες μόλις τωρα ρε άτομο, μου λες;" Άρχισα να βρίσκω τον εαυτό μου.
"Αυτο που άκουσες , και το εχω κανονίσει απο τωρα ολα ειναι έτοιμα ,σε περιμένουν αυριο"μου χαμογέλασε και άρχισε να γελάει . Όταν σας λεω να γελάει το εννοώ. Ξαφνικά με το αλλο μου χερι της πιάνω το χερι που συνέχιζε να με κρατάει .Της το πιάνω και της το γυρνάω στην πλάτη ,γύρισε ολόκληρη ,παω κοντα στο αυτί της και της λεω:" Ακου να σου πω μονο ενα πραγμα ,ΟΥΤΕ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΣΟΥ" της φωνάζω στο αυτί και πιάνω το χερούλι της πόρτας ,την ανοίγω αρπάζω την τσάντα μου μαι βγενω εξω.
"Να σε εδω στης 7 γλυκια μου , θα σε περιμένει το λεωφορείο για να σε παει"μου λεει με ενα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά. Γυρνάω και ηταν στην πόρτα την κοιταω και φτύνω την είσοδο,γυρνάω και αρχίσω να περπατάω προς την στάση του λεωφορείου για να παω στην Haley.