°LOSER°Kyungsoo Whatsapp •Askıda•

~Platonik-32~

KimKyung: Çocuk

Beni sinirlendirme

Ben sana trip atmazken

Sen bana atıyosun

KaraÇocuk: Sen bana neden trip atacakmışsın acaba?

KimKyung: Ya böyle bir şeyi bana nasıl söylemezsin

Ben sadece

KaraÇocuk: Sen sadece ne?

KimKyung: Ben sadece

Senin

KaraÇocuk: Evet Soo

Ne diyecektin

Aptal

Yada dur bi dakika

Apaçi falan takıldığımı mı?

Sana çalıştığım hakında bir şeyler söylemiştim

KimKyung: Lanet olası

Ben o zamanlar sadece seni düşünuyodum

Kendimi sana nasıl kabul ettireceğimi

Aşık olduğumu nasıl hissettirebileceğimi

KaraÇocuk: Sen

KimKyung: Ben ya ben

Ben başından beri aşıktım sana

Kaptırdım kendimi

Bırakamadım

*

Kyungsoo oturduğu masadan kalktı yavaşça. Yatağına oturup önceki mesajlara baktı. Artık Jongin ondan nefret edecekti. Kaybetmişti onu.

Kapı aralandı yavaşça. Kyungsoo kıpkırmızı gözlerini kapıya çevirdi. Kırmızı gözler iyice aralanıp kapıyı açan kişiyi hatırlamaya çalıştı.

Oydu. O gelmişti. Acı bir şekilde gülümserken Kyungsoo'ya yaklaştı. Kyungsoo hala izliyordu.

Jongin yanına kıvrıldı Soo'nu. Ellerini yanaklarına götürdü. Jongin'in sıcacık elleri Soo'nun yüzünü ısıtırken Jongin yüzünü doğrultu.

"Ağlama. Lütfen. Basit bir şey yüzünden... Tanrım...."

Yaklaştı. Yaklaştı. Yaklaştı.

Soo yumuşacık ıslak dudakları dudaklarımın üzerinde hissetti. Jongin kıyamadan öptü. Sanki canı acıyacakmış gibi. Sanki korkutacakmış gibi. Soo'nun gözlerinden inci gibi damlayan yaşlar iki birleşmiş dudağı ıslattı. Acı bir tat verdi.

Jongin dudaklarını hiç ayırmadan sıkıca sarıldı. Soo'nun üzerindeki gömleğin düğmeleri yavaş yavaş açılmaya başladı. Tek tek. Acele etmeden.

Ve sonunda sıcacık eller soo'nun beline değdi. Hissin dorukları ona aitti artık.

Yavaşça eğilip Soo'yu yatağın üzerine bıraktı.