Be with You

Chapter 1

Im fixing my things, when suddenly a man figure approach by my side.

" uh-" I look at the guy and shock was all over my face. " ah! Eunice! Sabay na tayo?" I hesitantly nodd but I need to tell something before he recognize what I am feeling right now.

"uhm ano kasi..." how will I ever say this. "ah Jessa! Diba sabay tayo?" she smiled me a knowing smile then get out of the room "huh? Diba aalis ako nagaabang na sila mama sa labas. Ingat nalang." Nakipagbeso siya sakin then look at him "Ryan, ingatan mo yang kaibigan ko baka mamatay yan sa sobrang kili- ah! Aray!" kinurot ko nga ng manahimik.

We were standing side by side waiting for a bus to come. This is the first time na magkakasabay kami sa pag uwi.

" uh-.. Eunice ano pwede bang manliga~"

"Anak! Bumangon ka na! mallate ka nanaman." Sabay yugyog sa braso ko

"aaah!! Ma! Andun na ee! Nagtanong na siya kung pwede bang manligaw saka ka naman po ng gising!" nagunat unat ako at bumangon nadin hay late nanaman ako. Shit! Sakit nanaman ng katawan ko.

"Nak tigil mo na yang kahibangan mo. Hanggang panaginip ka lang." yeah whatever.

" but Ma! Kahit panaginip man lang hayaan mo kong kiligin!" nakabusangot na mukha ko pero tawa parin siya ng tawa.

"kasi naman 'Nak anjan naman si Mark. Naku ang bait bait pa naman nung batang yun." Here we go again. Mark nanaman bakit pa kasi ang lakas ng loob ng lalaking yun magsabi kay Mama na gusto n niya ako?

" hay bahala ka nga Ma. Kumain nalang tayo."

-
As i walking down the hall, hindi ko padin makalimutan yung panaginip ko sana totoo nalang.

Pagkapasok ko sa room andun na halos lahat. Hindi mo aakalain na first section kami. Pano ba naman lahat ng rooms na nadaraanan ko nag flag ceremony , e kami tong mismong role model walang ginawa kundi magdaldalan at kung ano ano pa.

And there I saw him his laughing with my other classmates. We've been classmatez since 1st year kaya wala ng ilangan kahit 2nd year palang kami. Ang bilis kasiag palagayan ng loob netong mga kaklase ko.

Sabi nila isang pamilya na kami. Magkakapatid ba pero alam niyo na yung iba di naman kapatid ang turingan.

Kelan niya ba ako mapapansin? I once tried to be attentive to our class. Recite ako ng recite para lang mapansin niya ako. Pimagtabi kasi kami ng magaling naming adviser. Ang taas ng grade ko nun pero simula nung lumilipat siya ng upuan nawalan na ako ng gana.

Haay. Kelan mo ba kasi ako mapapansin?

My day just pass by normal. By normal I mean hangout with my friends after class at starbucks or dominos pizza. Wala lang pampalipas oras mga barkada ko kasi hindi alam ang salitang mag aral sa bahay. Stock knowledge lang palagi.

Every thing just stay the same until this one afternoon. I saw this guy, nakikipaglaro siya sa kapatid ko ng volleyball. That thing caught my attention. Minsan lang kasi may makilaro sa kapatid ko.

That time i taught this might be my distraction for Ryan. Kasi nakakasawa nadin magmahal sa taong hindi ka kayang mahalin.