Ik dacht dat het zo zou blijven,
Samen.
Onverwoestbaar,
Ondoordringbaar.
Jij,
Mijn rots in de branding.
Ik,
Jouw rots in de branding.
Ik dacht dat wij onveranderbaar waren,
Samen.
Onaangrijpbaar,
Onaantastelijk.
Wat was ik naïef.
Wat was ik ongelofelijk naïef.
Ik weet het namelijk nu.
Het staat gebrand op mijn netvlies.
Gegriefd in mijn hersenen.
De dingen lopen niet zoals je denkt.
JE LEEST
Gedichten
Poesia/ Begin alsjeblieft bij het einde, en eindig bij het begin. / 's Nachts van twaalf tot één Is de nacht jong en mooi Tijd genoeg om tot rust te komen Met mijn gezicht netjes in de plooi 's Nachts van twee tot drie Ben ik op mijn slechtst Dan is mijn...