MY STALKER IS MR. PERFECT(EDITING)

CHAPTER 32 - SAFE

JURIA's POV

Umaga na at pabalik na kmi ni Bj sa Resthouse

at siguradong masyado na nag aalala sila Head sakin, pero buti nlng din at si Bj yung nakakita sakin, at yung tumulong sa knya at dahil sa lahat na nagyare kagabi samin dalawa na linawagan na yung gumugulo sa sa ulo ko, about sa lahat ng gusto kong malaman na mula sa knya

In a way hindi ko alma kung bakit masaya ako sa narinig ko mula sa knya, at hindi ko alam kung bakit kmi mag kahawak kamay ngayon pabalik sa Resthouse, pero masaya padin ako, kaso may problema

hindi ko parin maintindihan kung anu ba tong nararamdaman ko, happy, confortable, peaceful, pero...

kinakabahan in a way... at hindi ko alma kung bakit..

´´Ok ka lng ba? may masakit ba sayo?´´ tanong ni Bj sakin while we were walking

dahil dun nabalik ko yung sarili ko 

´´Huh? O-Oo nmn´´ at nginitian ko sya

at nginitian nya din ako pabalik..

naglalakd kmi pabalik at medyo awkward yung feeling dahil kagabe itinapat na ni Bj sakin ang lahat lahat ng nararamdaman nya para skin

palapit na kmi ng palapit sa Resthouse at may na aninagan akong mga tao sa labas

¨¨JURIA!!!!!!!´´ pagkasigaw ng pangalan ko ni Head kaagad syang tumakbo papunta sakin at niyakap ako ng mahigpit

´´Nako, Thank God at ok ka lng, nako sobrang pag aalala kmi lahat dito sa inyo, pero ok na dahil sa wakas nakabalik na kayong dalawa´´ at bumitaw si Head sa pagkayakap sakin at tinignan ako, halos maluha luha na si Head

´´S-sorry po Head´´ at napayuko lng ako