Chapter 11- Assumingera

18 0 0
                                    

Maaga akong gumising. Remember, dito ako natutulog di'ba? At ang Sungit. Ayun, naghihilik.

Paano ko nalaman? Hehe :D sinilip ko sya sa kwarto nya. Hindi naman naka-lock.

Lumabas din ako agad kasi nakakdiri yung suot nya. Boxer short lang.

Luto!!

Luto!!

Luto!!

*dingdong*

Sino kaya to?

Pagkabukas ko nang pinto.

"Ano'ng kel-------------

O____________O

"Hi. Is Allen here ^_____^ ?", bati nya sakin. Ang lapad nga ng ngiti oh.

Sino naman tong lalaki na ito?

"a-ahmm. A-nong kelangan n-nila? ", ako

"I'm Jay-R nga pala. Free to call me Jay", lahad nya ng kamay nya

Hindi ko yun tinaggap. Hindi yan ang sagot sa tanong ko.

Binawi nya naman ang kamay nya. Mukhang nakakaintindi atah?

"okay.. I'm here to have a basketball practice with him. I'm one of his friends. ", sabi nya na nakangisi pa rin.

May tupak ba ang isang to?

"If I'm not mistaken. You are Allen's girlfriend. Am I right?", hindi ako sumagot. Dahil hindi yun totoo.

Hindi ko sya boyfriend.

Hindi ko boyfriend si Sungit.

Argggh. Sabing hindi Eh. Hindi nga.

Hinding-hindi. Pano ko magiging boyfriend yun eh hindi man lang nanligaw.

"If you don't mind. May I come in ?", at pumasok na sya.

Pagkabalik namin sa loob ay wala pa rin si Allen.

May basketball practice naman pala. Ba't nagpapa-late ng gising.

"Gisingin ko na muna hah?

"sige. ", sagot nya

Agad naman akong nagpunta sa kwarto nya.

"Sungit? Sungit gising na. Nandyan yung friend mo. Magpalraktis daw kayo ng Basketball. ", bulong ko sa may tenga nya.

Tss. Walang epekto. Kaya niyugyog ko sya.

"Sungit? Ano ba? Gumising ka na nga dyan. ", yugyog ko sakanya nga malakas.

Pero still, wa epek eh.

Ano bang gagawin ko?

Think!!

Think!!

Think!!

Siguro naman gigising na sya?

Iki-kiss ko lang sya sa cheeks nya.

*paaaaaak*

Ayan kiss ko yan. Guess what?

"Ouch", napabalikwas sya ng bangon.

Natawa ako sa mukha nya. Mukha kasing may paparating ng typhoon yung itsura nya.

"You slap me ??", tiim-bagang sabi nya

Tinawanan ko sya at dinilaan. Don't be green minded.

"You don't have the right ", sabunot nya sa ulo nya.

Loko talaga.

"Ang hirap mo gisingin eh. May bisita ka. ",

"And who??", naguguluhang sabi nya

"Jay-R daw. Friend mo. ", ngiti ko

"Arrrggh. He's not a friend. He's a cousin. ", paghila nya sakin at inihiga ako sa kama thus, pumaibabaw sya sakin.

Ano'ng ginawa nito?

Sadya naman akong napakurap.

Nagkatinginan kami.

Dub!! Dub!! Dub!!

Bumibilis ang tibok ng puso ko.

Aish. Ano ba yan?

"Shall I eat my breakfast. ", at nag-smirk sakin.

"Okay sure. Tara sa baba, may niluluto na ako", sabay tulak ko sakanya

Pero bumalik pa rin sya. Haist, ayaw ko na.

"Hindi yun ang hinihingi kong breakfast. ", at unti-unting lumalapit ang mukha nya sakin.

Hindi ako umaasang hahalikan nya ako hah? Pero kasi, ba't nya inilapit mukha nya.

Sumilip ako ng kunti at papalapit na nga sya.

Ayan na. Ayan na..

Malapit na.

After 123456555555 years.

Wala akong labi na nararamdaman.

Nakapikit pa rin ako. Bubuksan ko na sana ang mata ko ng may bumulong aa punong tenga ko.

"Don't be assuming. Don't worry, di kita hahalikan. Di ka pa nag-tooth brush", ano?? :-/

I Fall In Love with My Mortal EnemyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon