[ Venice's POV ]
Nasa kwarto pa rin ako ngayon. Syempre.. Nasa condo ni Sungit. Kasi tumawag si mommy kanina na wala daw sya sa bahay dahil nagpunta sya sa Baguio. :( At ini-lock nya ang pinto.
I really hate this feeling na sinabihan nya lang akong Trash para sakanya.
Ang sakiit. :(
Ewan ko ba, pero ito ang naghari sa dibdib ko ngayon. <<<SAKIT>>>
At yung mga narinig ko pa kanina. Na gingamit lang nya ako?
Okay lang. Tanggap ko naman yun eh. At ang desisyon ko? Papayag akong gamitin nya. Para makuha nya ulit si, sino nga ba yun? Basta, makuha nya ang babaeng minahal nya. Upang pagkatapos nun. Matatahimik na ako at di na nya ako gagambalain pa. Bahala na kung mananatili lang kaming Mortal Enemies forever.
Dahil kung di ako papayag na tulungan ko sya, eh, alam kong susundan nya pa rin ako. Because I know him. I know Sungit for the very long time na magka-away kami.
-----------
Bigla nalang bumukas ang pinto. And I was shocked dahil si Sungit yun.
"Pangit", tawag nya sakin.
Nang malapit na sya sakin ay ang lapit-lapit din ng bibig nya.
Pweee, amoy alak.
"Pangit. Narinig mo siguro ang sinabi namin kanina noh? I'm so sorry ha?", at hinaplos-haplos nya ang mukha ko.
Bigla namang bumilis ang tibok ng puso ko. Hala, bakit ganito?
Ang puso ay tumitibok kung in-Love ka.
Ahhh. Tumigil kabg utak ka.
Pero totoo kaya?
nooooooo.. Di yan mangyayari.
"Oo na. Okay? Naiintindihan kita. Pero sana, di mo naman ako tinawag na TRASH. Dahil nasasaktan rin ako. ", di ko namalayang tumulo na pala ang luha ko.
Ang sakit isipin nun. Lalo na't nagmula sakanya.
Galing sa simpleng luha lang. Ay naging isang hagulhol na.
Paulit ulit sa isip ko yun eh.
"Pangit", sabi nya sakin.
Ano kayang tinugga nito? Ba't ang baho? Hehe :D
"I'm so sorry, Pangit", at tinitigan nya ang mukha ko.
Dapat ko ba syang patawarin? Ahh, ginawa lang naman nya siguro yun dahil nagmamahal lang sya.
Pasalamat ka Sungit. At madali lang kitang mapatawad.. A-ano yun ?? Madali ko syang mapatawad? Kelan pa ako nakakapagpatawad?
"It's ok---------
Bago pa ako makapagsalita ay dumampi na ang labi nya sa labi ko.
Mapusok ang halik nya sa una pero naging mabanayad na rin ito.
Sandali akong na-froze. Dahil biglang tumigil ang mundo ko.
But I found myself responded to his kisses. And I didn't expect this.
Siya na Mortal Enemy ko ay ang First Kiss ko.
Siya na Mortal Enemy ko na First Boyfriend ko. Kahit pagpanggap lang.
Siya na Morta------
Bigla ko syang naitulak. He's my Enemy. Di ko to dapat ginawa. This must not happen.
Kissing with My Mortal Enemy? Ghad, what a mistake.
"I'm so sorry,", sabi ko at lumabas na
Di ko alam kung ano ang sasabihin ko. Ba't ganito? Ba't parang nagugustuhan ko abg halik nya? Ba't parang gusto kong madagdagan pa??
Argghh.. Don't think like that Ronalie. You're stupid. Just shut up.
Di ka dapat ganyan. Hindi ka naapektohan ng kiss na yun. Hindi.
Hindi.
Hindi.
Hindi.
Hindi.
Arrggh. Wag mo na yung isipin. Please lang.
Maawa ka sa sarili mo. Wag kang magpapa-apekto. Kiss lang yun. Okay? Kiss lang yun.
BINABASA MO ANG
I Fall In Love with My Mortal Enemy
Genç KurguIt's a story of a spoiled brat girl whose having a Mortal Enemy in her precious life. Palagi nalang silang nagkaka-kompetensya sa lahat ng bagay. Halos lahat ng mga gamit nila ay magkakapareha.. Hmmm.. (smell something malansa here .. haha :D ) Th...
