Chapter Ten
Blessme’s Heartbeat Message
2 months ago, nilibing si Joshua. Nandito ako sa tapat ng puntod nya. :’(
“Josh! Kakainis ka naman! Iniwan moko! Mahal na kita eh! Sasagutin na dapat kita eh! Bakit ka naman umalis! Nakakainis ka naman! Hindi tlaga nagtatagal ang lovelife ko. Nakakainis ka naman Josh. Imbis na ikaw ang nagdadala ng flowers sakin everyday, ako ang nagdadala sayo. Josh, kahit kasama ka na Nya sana malaman mo na mahal kita.”
Graduation namin ngayon. Everyday akong nagdadala ng flowers kay Joshua. Dahil kaya sakin kaya sya namatay. Nakakainis nga eh. -_- sana ako na lang yung nandun. -_-
“tara na anak. Malelate tayo. Bumalik ka na lang mamaya. Bago ang flight mo tomorrow morning.”
“opo dad.”
Chuchuchuchuchuchuchu
Blablablablablablablablabla
After ng aksidente, hindi ko pa nakakausap si Zac. Si Yhan oo. Halos mag kasama kami araw araw. Baka daw kasi namimiss ko na ang Kuya nya.
Oo mahal ko na si Joshua. Pero wala na sya eh. Lagi na lang akong late. Kakainis naman!
Ang haba ng ceremony.
After asdfghjkl years natapos din. Photo here photo there photo everywhere.
“Mom, can I leave?”
“Sure baby. You’re going there?”
“Yep. I’ll just go home, kay?”
“Sure.”
Dumiretso nako sa puntod ni Joshua. Last day ko na sa Philippines ngayon.
May tao. O_______________________________O
“Zac? =____=”
“Jojo.”
“What are you doing here?”
“Binibisita ko sya. Ikaw?”
“Same. I’m always here. Dito ako nag rereview. Hahaha Sya na nga ang best friend ko eh.”
“talaga? Balita ko aalis ka na bukas?”
“Yes. Kaya andito ako.”
“bakit hindi mo man lang sinabi sakin na aalis ka pala?”
“Bakit pa? Ano ka boy friend ko? Daddy ko? Dapat alam kung nasan ako?”
“Bestfriend mo ako!”
“Dati oo. Pero nagbago ka na. Nawala na yung dating Zac na kilala ko.”
“Minahal mo ba ako?”
Ha? Out of nowhere tatanungin nya ako ng ganyan? Biglang bumuhos ang ulan.
“...”
“Sumagot ka!” –Sigaw nya
Aba! Ano!? Sya pa tong galit? Ts, bwiseeeeeeeeeet!
“OO ZAC! MINAHAL KITA! ALAMOYON? HINDE DIBA? KASI TANGA KA! MANHID KA! LAGI NA LANG NAKATUON YUNG ATENSYON MO KAY YHAN!!!! BWISEET NAMAN ZAC! HINDI KO ALAM KUNG ANUNG UTAK MERON KA! ANUNG PUSO MERON KA! NUNG INAMIN MONG MAHAL MOKO DATI ALAM MO BA HINILING KO NA SANA IBALIK YUNG DATI. ANG DUWAG MO! HINDI KA MAN LANG NAGTAPAT! HINDI KA MAN LANG NAG TAKE NG RISK! GUMAMIT KA PA NG TAO PARA MAKALIMUTAN AKO! ANO MASAYA KA NA? MAGIGING MASAYA KA NA DAHIL SIMULA BUKAS, HINDING HINDI MO NA AKO MAKIKITA.”
Nanatiling tahimik si Zac. Ewan ko.
Nakikiramay ang langit sakin. Hohohohoho. Umiiyak din ito. HAHAHAHA
“ANO!? WALA KANG MAISAGOT HA? KASI TOTOO YUNG SINASABI KO! TANGA KA ZAC! HINDI MO MAN LANG NAGAWANG MAG TAKE NG RISK! SELFISH KA! HINDI MO INISIP YUNG MARARAMDAMAN NUNG IBA!!! NUNG PARTY! SABI MO HINDI KO PA NARARAMDAMAN YUNG NARARAMDAMAN MO! TANGA KA BA TALAGA!? NAIINTINDIHAN KITA! NARARAMDAMAN KO YUNG NARARAMDAMAN MO. ANY MOMENT BEFORE GUSTO KITANG HILAHIN KAY YHAN! KASO I KNOW I SHOULDN’T DO THAT KASI ANO NAMAN ANG LABAN KO SA INYO? MAHAL NYO ISA’T ISA! ETO NA YUNG HULING BESES NA MAGKAKAUSAP TAYO. ETO NA DIN ANG HULING BESES NA SASABIHIN KO SAYONG MAHAL KITA. Goodbye, Zachary. I will not call you Zac again. You change. A lot. Bye Zachary. Be happy.”
Papaalis na ako ng bigla nya akong hilahin...
“EH BAKIT IKAW? HINDI MO MAN LANG NAGAWANG SABIHIN SAKIN NA MAHAL MO KO?”
Hindi ko sya sinagot. Hindi ko alam ang isasagot ko. Natakot din ako. Hinila ko yung kamay ko at iniwan ko sya dun. Akala ko aalis akong nakangiti kahit papano. Hindi pala. Malungkot pa din pala.
***Airport***
“Blessy. Ingat ka dun ha?”
“Ikaw din dito. Tumawag ka lang pag may problema ka ha.”
“Sure.”
“Araw araw ka ding dumalaw kay Joshua ha? Balitaan moko.”
“Blessy naman! Akala mo namang may magbabago.”
“hahahaha. Malay mo, mabuhay sya bigla. Pag hinanap ako, tawagan mo agad ako ha?”
“Hahaha. Kaw talaga.”
“Blessme, tara na. Malelate na tayo.” – Arjeanne.
“Ate Jeanne! Wag mong pababayaan si Blessy ha. Lakad na kayo.”
Si Arjeanne. Pinsan nila Yhan. Nakilala ko na sya dati kasi naka salubong namin sya ni Joshua dati sa Starbucks.
Arjeanne Astejada –My new bestfriend
