Chapter Otso
Yhan’s Heartbeat Message
Kami na ni Scott. January 23 pa. Pero ngayon, nasa hospital kami. May tumawag sakin. Gamit number ni Kuya Arki.
***Flashback***
Sa bahay with my family except kay Kuya Arki and with my boy friend.
*Friday night beneath the stars
In a field behind your yard
You and I are painting pictures in the sky*
...Kuya Arki Calling...
“Wait lang po. Sagutin ko lang.”
“Hello Kuya? Asan ka ba ha!? Kanina—
“Miss! Ikaw ba si Ayan? Nako kailangan nyo po pumunta sa *********** hospital. Sinugod po yug kuya nyo kasama yung girlfriend nya!”
“Sige po.”
“Mom, Dad, Scott. Si Blessy and si Kuya. Nasa hospital.”
“Sang hospital?” –Scott
Kung hindi ko lang bf to, baka sabihin kong may gusto to kay Blessy eh. Ang sweet kaya nila.
“************* Hospital”
“Mauna nap o kayo. Dala ko naman po yung car ko eh. Tawagan ko na din po sila Tita.”
“Sige.” –Dad
***End of Flashback***
Lumabas yung doctor. Pareho silang nasa operating room.
Walang nakakaalam kung pano nangyare ang lahat ng to. Kahit si Scott. Hindi alam. Lalo na ako.
Lumapit kami.
“Isa lang po ang kailangang mabuhay sa kanila.”
Ha?
“We will let you decide for it. We will wait after the next 24 hours.”
“We will let Joshua live. We know that Bless will only blame herself for letting him die.” –Sabi ng mommy ni Blessy.
Ganyan nga si Blessy. Pero alam kong hindi papaya si Kuya dahil mahal nya si Blessy.
“My son, won’t let her die. He loves your daughter. This is final. Please. Let that girl live. She’s brainy. She got the looks. She have everything. Please, let her live. My son, Joshua, he’s been sick. He has a heart disease. Please, let her live!” –My mom.
Tama si Mommy.
Tumango sila Tita. Final decision.
Lumapit kami sa doctor.
“We will give you time to be with them. Baka magkaroon ng changes. Tomorrow, we will do the operation. They can still hear you.”
*ICU*
Nauna ako sa loob.
“Kuya! Uy! Gising kana! Alam mo namang mahal na mahal kita eh! Ang daya mo naman kuya! Sabi mo pupunta pa tayong Paris! Sabi mo sasamahan mo ko! Sabi mo ipagtatanggol moko eh bat anjan ka? May sakit ka pala hindi mo man lang sinasabi! Ang daya mo, akala ko ba walang secret! Ang daya daya mo kuya! Yung mga conversation nyo ni Blessy di mo pa nakwekwento sakin. Nakakainis ka naman eh! Sino na ang tatawag sakin pag nalelate ako ng uwi? Sino ng tatawag sakin para tanungin kung kamusta na si Blessy.”
“Ikaw naman Blessy! Para ka namang timang! Wag mo naman kami iwan! Sagutin mo na naman si Kuya kahit ngayon lang! Para naman kung mawawala sya, Masaya! Uy! Gumising na kayo. Ang daya nyo. Kala ko ba friends forever tayong apat! Blessy, Kuya, mahal na mahal ko kayo. Lumaban naman kayo. :’(“
Dumating na yung parents ni Blessy kaya lumabas nako. Dumiretso ako sa chapel.
Nagpray ko.
Zac’s Heartbeat Message
Gaspang naman ni tol and bestplen eh! gaspnag talaga! Wala sya dapat dun eh.
These past few weeks lagi syang lasing pag papasok. Kelan pa sya natutong maglasing? Pag tinatanong ko si Ate Faith, hindi din daw nya alam. Mas lalong hindi alam ng parents nya noh. Hahaha Hindi naman sya papayagan eh. Si Ate Pau naman mukhang alam na daw nya pero ayaw sabihin.
Kinakabahan ako. May sakit pala sa puso si Tol. Hindi man lang sinasabi sakin. Gaspang ni Dudong eh.
Pagkalabas ng parents nila Yhan, ako naman ang pumasok.
“Tol! Bumangon ka nga jan! Ang pangit mo tignan! Mukha kang baliw. Ikaw naman bestplen! Mukha ka ding buwang jan! Bagay talaga kayong dalawa. Ts. Bangon na oh! Maawa naman kayo. Nahihirapan na mag decide ng mga parents nyo kung sino ang mabubuhay.”
Wala na akong nasabi. Kaya lumabas na ako.
