Fly With Me

~1.Bölüm (Part 1)~

Hızlı ilerlediği için takip etmem zor oluyordu.Okulu uzak olmalıydı ki hala yürüyordu. Yaklaşık 15 dakika sonra durdu ve arkasını döndü.Şokun etkisiyle saklanmayı akıl edemedim,ters yöne doğru koşmaya başladım. Uzaklaştığımı sanıyordum ki tişörtümden çekilmem ile yere uçtum.Canım çok yanmıştı.O kadar korkuyordum ki kaçamadım bile.

"Beni neden takip ediyorsun?!"

Dilimi yutmuş gibiydim konuşamıyordum, ben de neden takip ettiğimi bilmiyordum. Konuşmamam onu daha da kızdırdı.

"Neden?!"

"Bilmiyorum." Diye fısıldadım.

"Son kez soracağım cevap ver! Beni neden takip ediyorsun?"

"Bilmiyorum!!"Diye haykırdım ve sinir krizi geçirecek gibi baktığının farkına vardığım anda koşmaya başladım.Bu sefer daha hızlıydım beni yakalaması imkansızdı....
~~~
Evimi zar zor buldum ama içeri girmeye cesaret edemedim.Sadece kapının önüne bıraktığım çantamı alıp, okuluma gitmeye karar verdim.Okula vardığımda teneffüs olduğu için beni takan yoktu, azıcık rahatlamaya başlamıştım.

"Duygu! Bacağın kanıyor!"

Bade'nin haykırmasıyla bacağıma baktım.

"Boşver acımıyor sıyrık sadece."

Kimi kandırıyordum sıyrık falan değildi, bacağım derin bir yara almıştı.

"Kalk , mikrop kapmadan yarayı temizleyelim."

İtiraz edecek halim yoktu. Revire giderken onu gördüm. Onun burada ne işi vardı? Bir kızla konuşuyordu. Kız fazla güzeldi . Kızın omzunu tutmuştu ardından yanağına ufak bir öpücük kondurdu. Bu içimde burukluk yaratmıştı. Beni yere fırlatan çocuk başka bir kıza gayet iyi davranıyordu. Bade'nin  kolumdan çekiştirmesiyle olduğum yerden kıpırdadım.
~~~
Zil çaldığı için sessiz olan merdivenlerden yavaşça iniyorduk. Bizim sınıfın bulunduğu koridorun bitişinde duvara yaslanmış telefonuyla uğraşıyordu. Ona uzunca baktım, dağınık saçları, çatık kaşları, bembeyaz teni ve uzun bedeniyle harika gözüküyordu. Kalbimde sızı hissettim. Sabah olanları düşündükçe gözlerim doluyordu. Tuhaf bir şekilde bugün ağzını açmayan Bade konuştu:

"Seni revire götürürken baktığın çocuk değil mi? Farketmediğimi zannetme, şuan hala bakıyorsun. Ne olduğunu an-" meraklı ve sinirli konuşan Bade'nin ağzını kapattım.

"Sus artık bizi duyacak. Sonra her şeyi anlatırım." diye fısıldadım.
~~~
Bade'ye her şeyi anlattım. İlk başta bana önceden anlatmadığım için kızdı sonra da "Aşık olmuş mal!" Diyerek herkesin bakacağı bir kahkaha attı. Sinirli gözlerle ona baktım. Beni taktığı yoktu. Artık kendini yerlere atınca bağırdım:

"Kes şunu komik olan ne?"

"Daha dün ben asla aşık olmam diyordun."
~~~
Dersler çok yavaş ve sıkıcı geçmişti. Zil çalınca kendimi hızla sınıftan attım. Acaba hala burada mıydı? Koridora göz gezdirdiğimde hayal kırıklığıyla kafamı eğdim. Yavaşça merdivenlerden inerken, alt kata geldiğimde kolumdan çekilmiştim. Kafamı kaldırdığımda yüzleşmeye hazır olamadığım kişiyi gördüm. Çaresizce yüzüne baktım. Utanıyordum, yaptığım tam bir rezillikti. Beni sapık bile zannetmiş olabilirdi.

"Seninle konuşmam gerekenler vardı huh?" Alaycı bir bakış atıyordu.

"Kolumu bırak acıyor!"

"Kaçmayacaksan bırakırım." Tabiki de kaçacaktım ,onun yüzüne bakmak bile utançtan kıvranmama sebep olurken konuşursam yere yığılırdım.

"Tamam." Dedim ve onu dinliyormuş gibi yaparken merdivenlere doğru koştum. Ayağım takıldı ve kendimi merdivenlerden düşerken buldum. Kafamdaki acıyan yere elimi koyduğumda kanadığını anladım. Bugün çok fazla kan görmüştüm. Midemin bulandığını hissettim. Yavaşça ayağa kalkıp duvara tutunarak yürümeye başladım. Bacaklarım beni taşımayacak hale gelince sırtımı duvara yaslayarak yere oturdum. Normalde olsa yerin pisliğinden dolayı 1 saniye bile orda durmazdım ama olduğum durum normal değildi bu yüzden umursamadım.

"İnatlaşmasan olmayacak değil mi?" Diye mırıldandı. Yanıma oturdu. Kaçmaya çalışmadım.

"Yaptığım çok çocukçaydı özür dilerim, bu konuyu burada bitirelim lütfen." Kalbim hızlanmıştı, heyecanlıydım, kalbimin sesini duyacak diye korkmaya da başlamıştım, nefes alışım da hızlandı. Oysaki sadece yanımda oturuyordu. Ayağa kalkıp gitmeye  yeltendim, beni sesi durdurdu:

"1 yıl boyunca bana, beni yiyecekmiş gibi baktın ve bugün de beni takip etmeye kalktın. Bu konuyu burada bitirirsek her şey düzelecek mi sence?"

Ona 1 yıldır baktığımın farkında mıydı?Bu haldeyken bile bunu düşünüyordum. Herneyse haklıydı. Ona, onu sevdiğimi söylemeliydim sanırım...

Herkese merhaba! Bu benim düzgünce yazabildiğim ilk kitap sanırım. Defalarca hikayeler yazıp sildim ve fazla yanlışlarım vardı. Ama artık kendimi geliştirdiğimi düşünüyorum. Genellikle yazmaya zamanım olmuyor, üzgünüm yazabildikçe bölüm atacağım. Merak etmeyin bu kitap finalini verecek. Desteklerinizi bekliyorum. İyi günler!