" Günaydin Istanbul, artık yine burdayım ve çok mutluyum ! ", diye sevinç çığlıkları atıyordum uçaktan inince. Asli havaalanında dört gözle benim gelmemi bekliyordu. Bavulumu alıp dışarı çıktığımda aslıyı görüp hemen boyununa sarılmıştım.
Asli: " Kızım çok özlemişim seni be! " " bende seni, istanbulu, buraları çok özledim tatlım! "
" Istanbulda seni özledi buralar artık yine bizim."
" tabi ne sandın, hadi gidelim annemler beni bekliyordur şimdi."
" peki gidelim. " dedi aslı.
Arabaya binip gidiyorduk. Yolda istanbulu seyretmekten kendimi alıkoyamıyordum. Eşsiz bir güzelliği ve ayrı bir yeri vardı istanbulun bende. Gidiyorken eve gitmediğimizi fark etmiştim.
" Aslı nere gidiyoruz bu bizim eve giden yol değil."
" eve gitmeden bizim mekana gidip dertleşelim biraz eski günlerdeki gibi, özledim diorum kızım."
" Baştan söylesene sende tabi gidelim, ama önce annemlere haber verim merak etmişlerdir. Bu arada Kızlar ne yapıyo hepsini çok özledim "
" bugün buluşalım dedim ama hiçbirinden ses çıkmadı, bende senle yalnız takılırız dedim artık başka zaman buluşuruz onlarla. "
" Pislikler demek benden önemli işleri, ben gösteririm onlara."
Sohbet ederken mekana yaklaşmıştık. Ah kız kulesi sen ne güzelsin öyle. Hala burda olduğuma inanamıyordum, gerçekten çok özlemişim.
Bizim mekan kız kulesine yakın bir Cafeydi. Arabadan inip birlikte Cafeye girdik. Girdiğimde kalabalığı fark ettim ama dikkatimi çeken tek şey kumral , mavi gözlü bir oğlanın Gitar çalması olmuştu.
Şu sarkiyi söylüyordu: " Dogum günün kutlu olsun , gözyaşın sevinçten olsun , mutluluklar senin olsun yar..."
Şarkı bittiğinde "süpriiiiizzzz ! Iyiki Dogdun Elif , mutlu yıllar ! " diye bağırmıştı o kalabalık. Bunlar benim Arkadaşlarımdı. Şaşkın gözlerle onlara bakıyordum aynı zamanda çok Mutlu oldum.
" Aslı ya ne kötüsünüz, bende beni unuttunuz sandım."
" Kizim ne unutması ya bugün senin Dogum günün ve ayni zamanda gelişinin kutlamasını vericez tabi.", diodu Azra.
"Yani unuturmuyuz hiç deli kiz.", dedi hazal. Gercekten yine sevildigimi hissetmiştim. Herkeze sarılıp Teşekkür ettim. Ortam ve bütün organizasyon benim içindi. Azra, Asli ve Hazal benim çocukluk arkadaşlarım. Biz ne yapsak hep birlikte yaparız ve şuanda bulunduğumuz bu Cafeye nerdeyse hergün gelirdik. Arkadaşlığı , dostluğu birbirimizde öğrendik. Bu yüzden böyle Arkadaşlarım olduğu için kendimi şanslı hissetmemem elde değildi. Mutluluğumun en büyük sebebi buydu ama aklım gitar çalan mavi gözlü oğlana takılmıştı. Mavi gözleri, sesi beni benden aldı sanki. Müziğe olan bağlılığımında bu duruma etkisi vardı tabi.
Merakımdan Aslının yanına gittim.
" Bu Gitar çalan çocuk kim?"
"Bizim mahalleye yeni taşındı artık bu Cafede gitar çalıyor, sende Gitarı çok sevdiğin için burayı tutarken onuda çağırdık."
" Anladım, yalnız çok tatlı ve sesi huzur verici "
" Vay hemen göz koymuşsun,Kerim kızmasın sonra."
" ne kızması ya sanki bilmiyosun bir kaç ay önce ayrıldığımızı, hem baksana doğum günümü yine herzamanki gibi unutmuş mesaj bile atmadı. Bide bu oğlana bak, beni tanımadığı halde beni mutlu etmek için benim yanımda."
" Neyse sonra konuşuruz bunları, bugün senin doğum günün düşünme bunları balım. Hem bak nedicem çıkıp bir şarkı söylesene sende "
"Yok hiç karıştırma şimdi"
" Kızlar Elif şarkı söylicekmiş !"
" Hayır ya sesim berbat, olmaz !"
"Elif , Elif !" , diye seslendi herkez. Onları kırmak istemedim ve sahneye cıktım.
Mavi gözlü Oglan: " ne söylemek istersin ? " , diye sordu bana.
Ona bukadar yakın olmak beni heyecanlandırmıyor değildi.
"14 Baharı biliyomusun ? "
" evet biliyorum", dedi ve çalmaya başladı. Şarkıyı söylerken şaşırmış ve vay be der bi şekilde bana baktığını fark ettim, galiba sesimi beğendi.
Şarki bittiğinde alkışlar eksik olmuyordu. Mavi gözlü oğlana Teşekkür etmemek haksızlık olurdu.
" Teşekkür ederim çok iyi çalıyosun"
" Bende Tesekkür ederim senin sesinde güzel öyle bahsettiğin gibi berbat değil.", dedi bana gülümseyerek.
Mavi gözlerine daldım, galiba onu çekici yapan tek şey buydu.
"Adın ne bu arada tanışamadık biz "
"Ben yiğit , tanıştığıma memnun oldum. "
" bende memnun oldum, mavi gözlü çocuk."

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sensizlik icimde bir özlem
RomanceBir insan eğer yazmaya başlıyorsa ya üstün yeteneği olduğundandır, yada aşkı yaşayamadığındandır . Ve eğer birini yazacak kadar çok sevdiyseniz, silmenizde yazdığınız kadar sürecektir. Çünkü aşkı ya yazarsın yada yaşarsın . Ben aşkı yazanlardanım...