I blink. Blink. Then blink again.
"Wait. What? You're kidding right? Oh god." - Ako
She just stare at me. Maybe waiting for my answer.
"Can't you remember anything?"
"No, I don't. Do you mind telling me? And who are you, by the way?"
Spell TROUBLE. naku. naku. nagka-amnesia pa siya! Shit. DOUBLE TROUBLE naaaaa!
"Okay, first of all, my name is Darius. Darius Lorenzo. Second, naaksidente ka. Nakita kita sa daan na duguan that's why nandito ka ngayon sa hospital."
"Are you mad that you've seen me there?"
"No. Why would I?"
"Because your face said it all. I mean, nakakunot yang kilay mo. You kinda look disgusted."
"Oh. no no no. Nung makita kasi kita, madami ng taong nakapaligid sayo. Tinitignan ka lang nila at yun ang nakapagpainit ng ulo ko. You could've been dead in a mere second!"
"Whoah now. So, you're mad at them, not to me?"
"Yep."
"Why? Concern citizen much?"
"Of course."
"Why?"
"Because I care?"
"Really? You care for me? Even if Im just practically a stranger to you?"
"Oo naman. Ikaw ba namang makakita ng nasa bigit ng kamatayan, di mo pa tutulungan."
"So, technically you saved me. How does it feel?"
-_-' Tignan mo tong babaeng to. Anong klasing tanong yun? How does it feel? Lokaret ba to? Sinong shunga ang magtatanong ng ganon? Nakalog ata ng pagkalakas lakas ulo nito.
"Alam mo, kung alam ko lang na matanong kang klasi ng babae, hindi na sana ako nakiusyoso kanina. Di sana di na kita natagpuan pa."
*silence*
Oh fck! Ano daw sabi ko? Heto talagang bibig ko kahit kailan hindi marunong pumara. Nakakainis! Magdire-diretso ba?!
Tumahimik siya. Ako naman, hiyang-hiya sa sinabi ko. Hindi ko naman inaasahan na sasabihin lahat ng bibig ko yung nasa isip ko. Huhuhu. She looked hurt. Naku, baka iniisip niya na hindi taos sa puso ko yung pagtulong sa kanya. Anong sasabihin ko?
I opened my mouth to say something only to closed it when nothing came out. Whoaaah! Nakakabaliw! Hmmp! Bahala na nga. Tatahimik na lang ako. Hayaan ko nga kung anong iisipin niya. Basta alam ko sa sarili ko, di ko naman sinasadya ee.
"Sorry." Sabi niya. Mukhang paiyak na. Halaaaaaaaaaa. Bat siya nagpapasorry? Ano bang sinabi niya kase? Sa pagkakatanda ko ako ata ang may sinabing nakaka-offend at kailangan mag-sorry ee. Nakakahiya naman. TT_TT Ee bat ba kasi di ako nagsalita kanina?! Haaaiii naku Darius! And now, you're whining like a girl to yourself! Dang. -_-
"No, Im sorry. I didn't mean to say that. You know."
"Yea. I know. Nakakairita nga naman ang mga taong tanong ng tanong. I get it." She smiled.
That's not what I mean. Huhu. Ano ano na tuloy pumasok sa isip niya. Nakakahiya talaga!
"Sorry." Yan na lang nasabi ko ulit. Teka, teka. Sorry ng sorry? Mukhang sorry na lang ata alam kong sabihin ngayon ah. Jerk mode lagi? tsk. Parang kay Daphney lang kahapon? Sorry ng sorry. Aysus ina kong mapagmahal! Si daphney nga palaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Teka teka. Anong oras na ba?
"8:53?!!"
"What?" She asked. A little startled.
"Nothing. Just the time. You know, I really need to go. My sister is waiting for me. Or probably was. :(("
"Oh! Im so sorry! I kept you so long." Yumuko siya.
"No. It's fine and beside, it's a pleasure na matulungan ka." I smiled at her. "Gotta go."
"Wait. Bibisitahin mo pa ba ako dito?"
"Hmmn. Sure. Tomorrow?"
"Okaaaay! Thank you!"
Umalis na ako ng ospital. Tinatawagan ko ngayon si Daphney habang nagmamaneho. "Daphney. Pick it up, please." I am praying silently na sana nakauwi siya ng bahay nila ng ligtas. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko pag may nangyaring masama sa kanya. "Goddammit Princess Daphney! Answer the goddamn phone!" Now, Im cursing like hell. -_- Bat baaaaaaaaa? Aii. Basta! Nakakainis ka talagang Prince Darius ka! You're the worst brother in the whole wide world!
I reached the campus faster than the usual only to find out na sarado na lahat ng gate at wala ng katao-tao. "Aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! Fck you Prince! Bakit dito ka pa dumiretso?! Nasan ang kokote mo?!" Nagmaneho na ko papunta kina Daphney. Pag hindi pa siya nakauwi sa kanila, hindi ko alam kung anong magagawa ko sa sarili ko.
Sa wakas, nakarating din ako sa bahay nina Tito Seig. Pagkabukas na pagkabukas nila sa gate ay dire-diretso na ako sa loob ng bahay at hinanap sina Tito at Tita. Nakita ko naman agad sila. As usual, sa Living Room.
"Ahh.Good Evening po tito, tita. Nandiyan na po ba si Daphney?"
"Yes Hijo. Nandoon sa kwarto." - Tito Seig
"Thank you po tito. Aakyatin ko lang ho."
"Go on."
Buti naman pala at nakarating siya ng safe and sound sa bahay nila. Kumatok ako sa pinto at agad niya naman binuksan.
"Daphney, anong oras kang nakauwi? Ok ka lang ba? Anong sinakyan mo? Hanggang anong oras kang naghintay sa school? Tinawagan mo ba sina Tito at Tita? Bakit di ka tumawag sakin kanina? Di sana naalala ko kaagad. Im sorry kas---"
Naputol ang sasabihin ko kase tinignan niya ako ng masama. Alam mo yung tingin na mapapatigil ka talaga sa lahat ng mga ginagawa mo? Heto yun. Nakakapanlambot ng tuhod. Ambakla pakinggan pero totoo. Nakakatakot.Si.Daphney.Ngayon. Parang ang lakas maka-black ng aura niya. Killer. Tinignan niya ko ng masama for about 5 seconds. Then, pabagsak niyang sinara yung pintuan niya ng pagkalakas lakas. Hindi ako magtataka kung sira yun bukas. Sobrang lakas! Nabingi ata ako.
So, galit na naman siya. Yea right. Im such a douche. Daphneeeeeeeeeey. Not again. TT_TT
I was wrong for thinking this day is just a Double Trouble because honestly? It was worser than TRIPLE.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Kyaaaaaaaaah! Nakapag-UD din after so many many many generation. Hoho! Dumami ata yung nagbasa ng TTA ngayon? 100+ reads naaaaaaaaaaaaaa in just 4 Chapters. Im proud of my baby. Cheers! Cheers! Para sa baguhan. Hahahahaha! Special thanks pala kay @Missswaqqerkpop Thank you ng marami sa pag-votesss at pag-commentsss. Dahil po sa comment niya, nag-UD na ako. Hahahahaha! Sana maraming ganyang people. TT_TT Mag-comment naman yung iba. It won't hurt naman diba? Ahihihi.
Time check 10:50. Next UD? Tomorrooooooooooooooooooow! Hahaha. Masipag ako ngayon ee. Dapat ngayon na kaya lang mukhang di ko na kakayanin ee. Ngawit na ngawit na my butt sa chair. Hahahaha! Comment comment at vote vote din pag may time guys hah? :DD
Owh. Nga pala. Baka sa next UD, P.O.V. naman ni Daphney! Baka pa lang hah. Baka. Depende pa satrip ko bukas. Hehehehehe. Bbye! Hep hep! At nga pala, alam ko parang sirang plaka na pero, MAG-COMMENT NA AT MAG-VOTE YUNG IBAAAAA. Hahahaha! Para naman ganahan si Author diba? Ajejeje!
<3 epicfailprincess
BINABASA MO ANG
The Twin's Affair
Novela JuvenilI've known her since our diaper days. Actually her mom and my mom are best of friends for who knows when. I am with her in my entire life. NO KIDDING. We are like twins. Same bithplace. Same birthday. Different time. (Im 53 minutes older than her)...