Mahalle Aşkı

Ev Ev Değil Apartman

Mediada:Rüzgar'ın evi

Hem çarpıyo hem özür dilemiyo ve bana;

-Önüne baksana bücür!!

Ben bu kadın altında kalacağıma tırın altında kalıtım daha iyi ve tabikide ;

-Bunu bana mı diyosun? Bana çarpan sensin SIRIK!Hem sen özür dilemlisin hayvan gibi çarpıyorsun.Hemde özür bekliyordum pişkin şey bak çocuk bulaşma bana ya senle uğraşmıyım. Saten bu yaşımd-

-Yeter ya bu ne kızın açık konuşma.

Tam tahmin ettiğim gibi;

-Şimdi özür diliycek misin???

-Tabikide hay-

-Tamam o zaman başlıyım-

-Dur tamam!!! Özür dilerim.

Ben... Çocuk iki dakika da hayattan söğuttum ama çocuk nerdeyse ama nerdeyse benden de zeki ama nerdeyse!!

Canımın sıkıldığını farkettiğim de gezmeye başladım aşşağı mahalleye doğru ilerlerken resmen gözlerimi zor tutuyordum... Bi ev yok yok ev değil resmen apartmandı. Bizim minik ev bu evim odası bile değildir. O kadar büyüktü yani. Ve yanımdan geçen bi rüzgar hissettim ve rüzgara döndüm. Ahh ne rüzgarı ya o ODUN!!!

-Gine mi sen??

-Evet gine ben de asıl yine mi sen???

-Evet uzatmaya gerek yok da senin burada ne işin var???

-Şu ana gözlerin çıkacakmışcasına evimize bakıyosun!!

Onun dediğiyle ben mal gibi kaldı ve bi şey diyemezdim eminim ki kızarmıştır. İçinden "Bu evi napıyonuz boş odaları falan götünüze mi sokuyosunuz??" dedim ama içinden bunu demeye yüzüm yoktu belli zengindi. Bi ses geldi "Rüzgar!" DİE bağırıyordu biri sesin geldiği yere baktığımda o muhteşem evin balkonundan sesleniyodu bi kadın güzel ve bakımlıydı.
Yanında ki ODUN,KALAS,KERESTE;

-Efendim annecim.

Dediğin de ben kalakalmıştım. O güzel kadın bu kalasın annesi miydi?? Neyse odun evine gitti bende evin yolunu tutmuştur normalde bu saatte gitmem ama karnın açtı.
Evin kapısını caldım ve kapıyı babam açtığında üstüne hemen atladım. Mutluydu nedenini bilmiyorum. Annemde bilmiyordu bende boş verdim ama merak etmiyoda değildim yani.

Neyse annem yemeyi masaya koymuştur saten aklıma birden o geldi adı, adı Rüzgar'mış yani annesi öğle dedi ama annesi dediğine göre öğledir herhalde. Kesin hizmetçileri yemek hazırlıyordur kesin.

Yemekte bu düşünceler aklımdan geçerken babam konuşmaya basladi;

-Canım çocukların ve çok değerli karım Bİ İŞ BULDUM!!! Dedi ben umursamaz bir şekilde;

-Babisko saten senin işin yok muydu??

Babam suratını asarak;

-Kızım devamlı cumartesi pazar isimli olduğum her ay düzenli maaş aldığı bi iş hemde sigortalı.

Diyince annenim çığlığı sağolsun ödüm bokuma karıştı...

-Üstelik adam beni çok sevdi ve bu yüzden sekreteri yaptı. Büyük bir holding. Aras Holding.

Babama "o ne?" bakışları tarım babam da bana büyük şirket gibi bi işaret yaptı eve babamla işaret diliyle konuşabiliyorduk.