Tolganın gözünden;
Klasik,yine uyuyakalmışım.Herkes çoktan kahvaltısını yapıp bilgisayarlarının başına gecmistir bile.Diyerek uyandim evde kimse yoktu garip genelde yazları kimse evden çıkmazdı.Üşengeç birisi degilimdir aslında ama o gün tuhaf bir halsizlik vardı üstümde.Yataktan kalkar kalkmaz mutfaga gittim direk(nasil olsa evde kimse yok temizligin bir önemide yok).Her zamanki gibi dolabın kapağını açıp 10 dk falan düşündüm.Gözüme süt ve mısır gevreği ilişti hemen kaptım onları kuruldum pc başına.Geç kalmıştım diye düşünürken Mertcanın sesi geldi kulaklıktan(Mertcan kadim dostum,11 senedir süren bir arkadaşlığımız var.Evlilik yanında halt etmiş.)
-Beyler bi 10 dk daha bekleyin gelir simdi
Kulaklıgı taktım hemen
-Geldim beyler.
Hep bir ağızdan söylediler
-Geldi yine tipini s....
Oyuna girmek icin beni bekliyorlardı.Oyun dedigime bakmayın bizim için 2. Dünya.Bu dünya 1970 lerin modası olan korku filmlerinden esinlenilmiş bir zombi oyunu.
Bir yandan yemek yerken diger yandan oyunu oynuyordum.O sırada telefonum çaldı alelacele telefonu açmak için kalktım arayan Annemdi
-Tolga lafı uzatma yağmur yağıyor çamaşırları içeri al heh bide Deniz seni çok özlemiş dün görmediya seni,Bize geliyor.
-tamam ann....
Kadına bak cümlemi tamamlamadan telefonu kapattı suratıma.Kalktım balkona baktım. Çamaşırlar yoktu,içimden benimle dalgamı geçiyor acaba dedim.Kapı çaldı.kapıya doğru yöneldim otomatiğe bastım kapıyı açıp kim o? diye seslendim.Deniz seslendi
-Ben
-Sen kimsin ?
-Sesimdendemi tanimiyon A...K....
-Adını söylesene oğlum o zaman .
-Ne biliyim.
-Neyse geç.
Dışarda yaz yağmuru yagiyordu denizin ıslak montundan anlasılması pek zor degildi.Deniz mutfaktan bir sandalye kapıp odamdaki bilgisayar masasının karşısındaki sandalyenin yanına koydu.Oturduk oyun oynamaya devam ettik.Oyunda zombiler etrafımızı sarmıştı.O sırada dışardan parlayan mavi bir ışık girdi odamdan içeri,Ben daha ne olduğunu anlayamazken deniz birden yok oldu.Kulaklıktan sesler gelmemeye başladı.Şok olmuştum ne yapacağımı bilmeden pencereye doğru yöneldim o sırada çok iğrenç bir koku odamı sardı arkama baktığımda bilgisayarımın ekranının bir kapı gibi gözüktüğüne şahit oldum. Ve o kapıdan geçerek iceri giren zombiler ! Paniktim kokuları olmasa arkadaşlarımın şaka yaptıklarını sanırdım.Zombiler bana doğru yöneldi dişlerini gıcırdatarak bana bakıyorlardı.İçimden bir düşünce belkide ordan kurtulmamı saglayan düşünce yıllardır bu anı bekliyorsun durma kafalarına birşeyle vur.Yatagımın arkasında bulunan tornavidayi aldım.Zombilerin iyice bana yaklaşmasını bekledim.Bana yaklaştıkları o anda ise korktum tornavida elimden düstü ve kaçmayı Düşündüm.Tek kaçış yolu zombilerin icinden çıktıkları o kapıydı ne kadar istemesemde hayatta kalma iç güdüm beni oraya girme düşüncesine ikna etti.Zombiler gereginden fazla yakınlardı ilk zombinin karnına tekme attım yere düştü arkasından gelen şişman olan zombide ona takılıp düştü.Hızlıca düşünmeliydim zombiler ayaga kalkarsa birdaha kaçma fırsatıni hatta yaşama fırsatını bulamazdım.Odamdaki geniş alanda zombiler yerde yatiyorlardı bana bakarak hırlayıp dişlerini gıcırdatarak ayağa kalkmaya çalışıyorlardı.Kendimi ikna ettim üstlerinden atlayıp kapıdan geçip o anki durumdan kurtulacaktım.Bir iki adım geriye çıktım sonra koşmaya başladım zayıf olan zombinin nefesini ayagımda hissettigim an zıpladım planım işe yaramıştı.Kapı önümdeydi son bir kere arkama bakıp zombilerle aramdaki mesafeyi kontrol edicektim.Arkami döndügümde sisman zombi ayaktaydı aramızda 4 adımlık mesafe vardı.Ağızını açıp kapatarak kollarını uzattı bana omuzlarımdan kavramıştı kendine doğru cekmeye çalışıyordu.Ne yapacagımı bilemeden kollarına
,karnına vurmaya başladım çok güçlü bir şekilde çekiyordu beni kendisine.Ayağına tekme attım o sırada yere düştük ve şanslıydım tornavida elimin altındaydı sisman zombi ayagımdan kavramıştı elimi hemen tornavidaya uzattım ve sivri kısmıyla zombinin kafasına kafasına defalarca vurdum.En son gözümü açıp baktığımda manzara iğrençtı ayağa kalktım.Diger zombi hala yerdeydi tahminen diger şisman zombi ile yere düştüğunde omurgası kırılmıştı.Yanına yaklaştım elimdeki tornavidayi seri bir şekilde kafasına sapladım.O sırada deprem oluyordu sanki kapı beni içine çekmeye çalışıyordu.Bataklık gibiydi ben karşı koymaya Çalıştıkca dahada güçlü cekiyordu...
Tolga kapının gücüne dayanamadı kapı onu ve öldürdüğü zombileri içine çekti etraf sanki hiç birşey olmamış gibi kendiliğinden toparlandı kapı tekrardan bilgisayara dönüştü Tolga ve Deniz hariç olması gereken herşey ordaydı.
