Artunun Gözünden
zombilerin tek çıkışımız olan kapının önünü kapatması bizim için işleri biraz zorlaştırmıştı.Deniz camdan bakmak üzere ayağa kalktı cama yaklaştığı an bakmasıyla geri çekilmesi bir oldu.Söylediğine göre dışarıda 2 düzine zombi vardı ve hepside çıkışımızı tutuyorlardı.Kullanabileceğimiz bir kaç tane alet vardı.Diğerlerinden biraz daha iri yapılı olduğum için kazmayı ben aldım Deniz küreği Mertcan ise masanın üstünde duran bıçağı.Dışarı çıkıp bir kaç zombinin beynini deşmek için can atıyordum ama Mertcan ve Deniz oturup plan yapmamızı istiyorlardı onlara hak vermek zorundayım bu bir yaşam savaşıydı kendimi artık oyunda değil gerçek hayatta olduğuma ikna ettim.Oturduk Mertcan masadan aldığı bıçağı ile parkeye bir şeyler çiziyor plan kuruyordu bizde onu dinlemeye devam ediyorduk.Denizin bir gözü sürekli camdaydı zombileri saymaya çalışıyordu her geçen saniye alehimizeydi çünkü zombiler ses çıkararak çevremize daha çok zombi çekiyorlardı.Deniz camdan dışarı baktığı sırada yüzünde bir gülümseme gördüm o an dışarda birşey oluyordu hızlıca cama gittim. Dışarıya baktığımda içime huzur dolmuştu.4 kişi ellerindeki silahları zombilere doğrultmuş ateş etmek için bekliyorlardı.
Dün sabah
Edipin Gözünden
Hemen şehir girişi olan bir yerde yarı baygın yatarken çevremden sesler duyuyorum.Birisi elleriyle bana tokat atıyor arkadan tanıdık bir seste iyimi yaşıyormu diye sesleniyor.Gözlerimi açtığımda karşımda Burağı gördüm dizleri üstüne çökmüş suratıma bakarken.Kalıplı kel biriside arkasını dönmüş elinde uzun namlulu silahla etrafı kolaçan ediyor ve Tolga yanıma gelip iyimisin kardeşim diye seslendi.Tolgaya uzun uzun baktım Ona Nerdeyiz diye sorduğumda acelemiz var burası güvenli değil gitmemiz lazım diyerek beni ayağa kaldırmaya çalıştı o sırada elinde silah olan kişi arkasını dönerek Tolgaya seslendi.
-Hadi Tolga burdan gitmeliyiz.Burası güvenli değil.
-Biliyorum Çağrı sadece 1 2 dakika daha bekleyelim kendine gelsin.
-Ben kendimdeyim.Sadece sizi görmem beni şok etti.
-Hasbüke Tolga,Edip,Çağrı acilen kaçmalıyız kalabalık bir grup bize yöneldi
-nereye kaçıcaz burak.Ne diyosunuz siz Tolga noluyor burda ?
-Edip soru sorma çabuk beni takip edin
Konuşmadan yaklaşık 2 saat şehiri arkamıza alarak yürüdük.Hiç kimse konuşmuyor sadece yürüyorduk.Sonunda Tolga biraz dinlenelim, güneş batmadanda kalacak bir yer bulmalıyız dedi.Sonra yanıma gelerek
-iyimisin ?
-Ne diyosun Tolga ben nerde olduğumu bilmiyorum burası neresi be abi nasıl geldik.
-En son hatırladığın şey ne ?
-Sizinle oyun oynadığım ne oldunu söyliycekmisin artık bana ?
-Sizin buraya nasıl geldiğinizi bilmiyorum ama bir kapı beni içine çekti.
-Dur 1 dakika kapımı ?
-Evet daha devamıda var izin verirsen anlatıcam .................
Sonra kapı beni ve öldürdüğüm zombileri içine çekti.Sonra bende senin gibi yarı baygın uyandım.Öldürdüğum zombiler yan tarafımdalardı zayıf olan zombinin kafasından tornavidayı çıkarıp elime aldım ve yürümeye başladım ilk başta sadece ben varım sandım burada.Sonra Çağrı ve Burağı yan yana uyurlarken buldum onları uyandırdım.Olayları anlattım ilk başta inanmadılar sonra mecburen benimle birlikte yürümeye devam ettiler.Önümüze çıkan ilk zombiyi gördükleri an bana inandılar.Şanslıydık önümüze polis merkezi çıktı.Önünde 2 tane zombi vardı onların leşlerini yere serdikten sonra girip içeriyi yağmaladık.Yiyecek bulamadık ama yeterince suyumuz,mermimiz ve silahımız var şimdi seç bakalım ak47 mi m4a1 mi?
-Eğer bu dediklerin doğruysa şimdi ne yapıcaz?
-Planım Daha doğrusu planımız bizim klanı bir araya toparlamak sen ben Çağrı Burak burdaysak diğerleride burdadır.Onları bulduktan sonra gerisini düşünürüz yanımızda olmana sevindim.
-Sen ne diyorsan o kardeşim.Sen bana silah uzatıyorsun ama köyde havaya sıkmaktan başka elime silah almışlığım yok.Nasıl kullanıcaz ?
-Bizde kullanmasını bilmiyoruz ama boş gezmekten iyidir.
-Ver bakalım o zaman m4a1'i.
Tolgayla konuşurken yarım saat geçmişti hava kararmaya başlamış.Ve geceyi geçirecek yerimiz yoktu Çağrı ile Tolga önden bi elleri tetikte yürüyorlardı.Burak ile bende arkada Burağın Öldürdügü zombiden çıkan sigarayı Tüttürüyorduk.Sinirlerimizi yatıştırmaya ve pis kokuya alışmamızı sağlıyordu.Neredeyse tüm gece durmaksızın yürüdük nereye gittiğimizi bilmiyorduk.Çağrının silahına bantladığı fener yolumuzu aydınlatıyordu.Güneş yavaş yavaş doğmaya başlarken uzakta Burağın gözleri ufak bir klube gördü.Klubeye doğru yönelmiştik hayatımda kendimi hiç bu kadar aç,susuz,yorgun ve uykusuz hissetmemiştim.O an Burağın gözlerinin gördüğü klube sanki 10 hatta 20 yıldızlı bir oteldi bizim için.Yarım saatlik yürüyüşün ardından klubeye doğru yaklaştığımızda etrafının zombilerle kaplı olduğunu gördük.Çağrı,Burak Ve Tolganın gözlerindeki hedef o an klubeydi ve kimse onların önünde duramazdı gibi geldi bana .Tolga hemen planını hazırlamıştı kafasında.Ben ve burak sağ taraftan Tolga ve Çagrı sol taraftan zombileri kendi üstümüze çekicektik ve zombiler oluşturdukları gruptan bölünüp yarı yarıya ayrılcaklardı bizlerde kafalarına sıkacaktık.Hemen planı uygulamaya koyulduk ben ve Burak sağ taraftan 6 7 tane zombi çektik üstümüze kalan zombileride Tolga ve Çağrı aldı.Zombiler menzilimize girdikleri an ateş etmeye başladık.Hayatımdaki en keyifli anlardan birisiydi o an sanki gerçek karakterim buradaydı .yaklaşık 20 saniyede 2 düzine zombiyi delik deşik etmiştik.Birbirimize gülerek baktık sıra evin içini temizlemekti.Tolga deşilmiş zombilerin yanından geçerek klubenin kapısına doğru yöneldi kapıyı açmaya çalıştı sonra bize doğru baktı ve seslendi.Beyler geride kalın siz,ben kapıyı açıp içeri kontrol edip çıkıcam.Kapıya bir omuz attı ilk denemesinde açamadı tam ikimci denemesini yapmak üzereyken kapı içerden açıldı.Bu Mertcandı,Tolga ne olduğunu daha tam anlamamışken Deniz ve Artunda içeriden çıktı Artun bize bakarak gülümsedi ve alaycı bir ses tonuyla bize seslendi
-Kalacak yeremi ihtiyacınız var beyler.
