Denizin gözünden
Başım ağrıyor sanki yüksek bir yerden yere çakılmış gibiyim.Hatırladığım en son şey tolga ile oturup oyun oynadığımız.
Uyandığımda kötü kokunun esir aldığı çorak bir alandaydım.Yerimden kalkar kalkmaz etrafa göz attım uzaklardan bağrışma sesi geliyordu koşar adımlarla oraya gittim.Gittiğimde gözlerime inanamadım sürekli tolga ile oyun oynayan arkadaşı artun bağırarak bana koşuyordu.Arkasında ise insana benzeyen ama insanla alaksı olmayan çürümüş eti kostüm gibi giyen tuhaf yaratıklar.Artuna doğru koştum oda bana doğru koşuyordu koşarken kaç deniz ! diyerek bağırıyordu.yavaştan uzaklaştım biraz,Artun ile aramızda mesafe kalmamıştı.Artun soluk solugaydı onu görmem beni şok etmişti zira kendisi ile onceden hic görüsmemistik.Telaşlı bir bicimde peşimizdeki yaratıklardan kaçtık yaklaşık 1 saat boyunca koştuk.Yaratıklar yavaştı yürümeyi geçtim adeta sürünüyorlardı.Artun ile etrafı çiftlige benzeyen tek odalı kapısı gıcırdayan baraka tarzında bir yer bulduk düşünmeden hızlıca oraya girdik.en son dayanamadım ve artuna
-Bunlarda ne ? Nerdeyiz biz ? Nasıl buluştuk ?
-Nerden bileyim ben en son hatırladığım bizim clan ile oyun oynadığımdı.Uyandıgımda burdaydım.Ayağa kalktım zombiler bana doğru geliyorlardı ve kaçmaya başladım kaçarkende seni gördüm.
-Dur bir dakika zombimi ?
-Evet ne sandın Y.....
-Peki buraya nasıl geldik
-Ben nerden bileyim seninle aynı durumdayım kardeşim.
-Cığlık sesimiydi o ?
Artun ile konuşurken bagrisma sesleri duyduk.Ben tek odalı barakanın camından dısarı bakıyordum.Birde ne göreyim Mertcan hemen dısarı fırladık dısarı çıkarken kapının arkasında kurek ile kazma vardı Artun kuregi aldi bende kazmayı.Mertcana doğru koştuk Mertcanın peşinde 3 tane zombi vardı birisi kadın diger ikisi orta kalıplı erkekler.Mertcan soluk soluğa yanımıza geldi arkamıza geçti Artuna baktım gözlerinde soğuk kanlı bir cani bakışı vardı.O an anladım üzerimize dogru gelen zombileri öldürecektik.Nasıl öldürmemiz gerektiğini biliyordum.Tolga oyun oynarken onu izlemiştim.Beyinlerini akıtmamız lazımdı.Üzerimize doğru 3 tane zombi geliyordu artun sağ taraftan kadın ve bir erkek zombiyi kendi üstüne çekti,diğer zombiyi ben aldım.Bana doğru yaklaştıgı zaman kazmanın sivri tarafını hiç düşünmeden zombinin kafasına geçirdim.o sırada Artun kendi üstüne cektiği iki zombiyide haklamıştı.Hemen Mertcanı alıp barakaya gittik.Oturduk soluklandık.Mertcan anlatmaya başladı tıpkı bizim gibi oda uyandığında burdaydı nasıl geldiğimizi bilmiyorduk.Oturduk hava kararmıştı tek mantıklı karar geceyi burda geçirip sabah güneş doğar doğmaz etrafı araştırmamızdı.Karnımız açtı uyandıgımızdan beri agzımıza bir lokma almamıştık.Hava soğuktu sanki kış geliyordu.Uyandığımdan beri üstümde farklı bir kıyafet vardı.Aynıları Artun ve Mertcanda da vardı.Kıyafetlerimiz; Siyah pantolon,siyah bot,ve uzun kollu t-shirtler onların üstünede kalın montlar,yarım parmaklı eldivenler sanki birisi bizi giydirip oraya bırakmıştı.Mertcan suskunluğunu bozarak konuşmaya başladı
-Beyler burada yalnız değiliz sadece biz gelmemişizdir.Düşünün neden clandan olanlar burada,acaba diğerleride geldimi ?
Artun sustu.Ben merakla Mertcana sordum.
-Diğerlerinden kastın kim ?
-Bizim clan deniz.
-Bizim clan kim iste tanımıyorum.
-Lan gerizekalı Ben,Artun,Yaşar,Burak,Çağrı,Halil,Anıl,Umut,Serdar,Edip,Egehan,Sarp,
Sen ve Tolga.Bilemiyorum aklıma bu kadar isim geliyor daha çok kişi var.Belkide tüm insanlar buraya çekildi.
-Tolgamı ? Onundamı burada olduğunu Düşünüyorsun.
-Neden olmasın sadece bizim buraya geldiğimize inanmıyorum.
-Eğer Tolgada buradaysa umarım durumu iyidir.
-Merak etme o başının çaresine bakar.
Artun eli ile tahtayla oynuyordu tahtanın menteşelerini sökmüştü.
Tahtanın altından konserve yiyecekler çıkardı.Mertcanla birbirimize bakıp gülümsedik neşemiz yerine gelmişti.Sanki hepimiz içten içe böyle bir hayat sürmek istiyorduk.Konserveleri kazma ile açtıktan sonra ellerimizle yemeye başladık karnımız doymuştu.Kimsenin uyuyası yoktu ama yorgun düşmüştük.Artun ilk uyuyan oldu sonra Mertcan bende Artunun horlama sesi ile uykuya daldım.
Sabahın ilk ışığı tek camdan iceri girerken gözüme yansıyordu tabi beni uyandıran bu değildi kapıyı zorlayan ve kokusuyla hepimizi uyandıran zombilerdi...