The Heartless Kidnapper

CHAPTER 2

RAILY POV

A years ago i was happy  i have a lovable girlfriend a jolly sister and a loving  family. They are the most important person in my life. I so love them both.

Even if  my mom and dad are busy, namanage pa rin nila na magkaroon ng time sa amin ng kapatid ko. 

Close sa pamilya ko ang girlfriend ko and bestfriend  siya ng kapatid ko. Minsan nga tinutudyo ako nila na kung bakit hindi pa ako nagpropose kay clarise.

Soon!..

Yan ang palagi kong sagot.

Yeah! i want to marry her.

I was happy back then.

But one day the most painfull part comes where i never expected to  happen.

It turn my whole world crushing down...

       flashback

kakapasok ko pa lang sa loob ng bahay ng salubungin ako ng maid namin.

"sir si ma,am lindsy po nagwawala. Nagkulong po siya sa kwarto niya ayaw lumabas" humahangos na sabi ni aling pacing.

Nang marinig ko ang pangalan ng kapatid ko dali dali akong tumungo sa kwarto niya.

Fuck!

I know my sister well! hindi siya basta-basta magwawala kung hindi malalim ang dahilan.

Pagkarating ko sa kwarto niya  agad kong kinalampag ang pinto.

"lindsy buksan mo to"

"I want to be alone" sigaw niya

Shit! kung sino man ang dahilan ng paggaganito ng kapatid ko i will make sure they go to hell!

"lindsy open the door. Baby please"
after i said it i heard crashing something inside.

Shit! kailangan kong gumawa ng paraan baka anong gawin niya sa sarili niya.

"Baby please open this door nandito na si kuya!" I said. I hear her sobs and it pained me.

"FUCK! WHERE'S THE FUCKING KEY?" i shout. Hindi naman magkandaugaga ang mga katulong pagkuha.

Argg! this is so frustrating. Napasabunot ako sa buhok ko.

kilala ko ang kapatid ko masayahin, palangiti sa lahat ng tao at masakit para sa akin na nagkaganyan siya. i love my sister and i've being possesive to her sa lahat ng gustong manligaw sa kanya.

Lately napansin ko na masaya siya at ngumingiti  mag-isa. I mean she's acting weird. Hindi ko na lang pinansin but now naguluhan ako sa inakto niya.

"s-sir nandito na po ang susi."
pagkakuha ko ng susi agad kong binuksan ang pinto.

Pagpasok ko sa kwarto agad sumalubong sa akin ang mga basag na gamit, Ang magulo niyang mukha. She still sobbing.

Agad ko siyang dinaluhan. Hinawakan ko ang mukha at pinahid ang luhang umagos sa mata niya.

"Sshh! Nandito si na kuya" after i said it she hug me tightly and cry hard.
All i know is to hug her back. I try to comfort her even if i don't know how to ease her pain.

Masakit din sa akin ang makita siyang umiiyak.

Maya maya nag-angat siya ng mukha.