The Heartless Kidnapper

CHAPTER 3

YSHEN POV

"Fuck! ..fuck!"

Napahikbi ako sa sobrang takot. Its been three days since he kidnap me, everyday my life here is like a hell. He can do whatever he want from me he even harassing me, and now....!

"You bitch" he pointed at me.

Napaluhod ako mula sa pagkasalampak ko sa sahig ng naglakad siya papalapit sa akin.

He's mad.

"Freakin fucking" tinayo niya ako at padaskol na hinagis sa kama.
Pumaimbabaw siya sa akin and crash his lips to mine halos madurog ang labi ko sa sobrang diin.

He's raging mad, para siyang papatay ng tao.

Napaigik ako ng kagatin niya ang labi ko. I groan in pain.

"Fuck ..!" he release my lips ang punch the matri above my head.

Nahintakutan akong napapikit pinipigilan kong wag humagulhol ng iyak baka mas lalo lang siyang magalit.

Napadilat ako ng punitin niya ang suot kong manipis na oversize t-shirt at sinunod ang panty ko and there and then he take me like a slut.

________

Paulit ulit kong kinuskos ng sabon ang lahat ng parte ng katawan ko kung saan nakalapat ang labi niya kani kanina lang.

He's a demon, a monster in bed. Galit na galit ako sa kanya, hindi ko maatim ang pambababoy niya sa akin.

Kinamumuhian ko siya. Hindi ko lubos maisip kong ano ang naging kasalanan ko para parusahan ako ng ganito.

Pagkatapos kong maligo ng halos tatlong oras ay bumalik ako sa kwarto, sa kwarto kung saan naging saksi ng karahasan na dinanas ko.

I smiled bitterly.

Naglakad ako papunta sa closet para mamili ng susuotin ko.

Isang itim na t-shirt at jersy na short ang napili kong isuot, medyo hindi ako comfortable kasi wala akong panloob. Lahat ng damit sa closet ay panlalaki, wala rin underwear, yong undies ko kasi sira na.

Nakaramdam ako ng gutom kaya nagtungo ako sa pinto nagbakasakaling bukas ito, wala kasing pagkain na nakalapag sa bedside table. ganun kasi nung mga unang araw,  pagising ko may pagkain ng nakahain.

Laking tuwa ko ng pagpihit ko hindi nakalock. Dahan dahan akong bumaba.

Ang tahimik ng paligid!.

Asan kaya ang halimaw na yon?.

Saktong pagkababa ko, ang front door kaagad ang una kong nakita.
Hindi kasi kalakihan itong bahay.

Inilibot ko ang paningin ko sa kabuoan ng bahay. The house is simply but comfortable, i think rest house ito. Bumalik ulit sa front door ang paningin ko ng may idea na nag pop out sa utak ko.

Taimtim akong nagdasal habang dahan dahan naglakad patungong pinto. Abot abot rin ang paghinga ko pagkahawak ko ng siradura.

Lord sana makalabas ako sa impyernong bahay nato!.

Nagliwanag ang mukha ko ng bumukas ang pinto.

Ang kanina'y gutom na naramdaman ko ay biglang nawala.

Hinihingal ako ng makalayo  sa bahay, sa lakas ba naman ng pagtakbo ko. Para akong hinabol ng sampung kabayo.

Inilibot ko ang paningin ko sa lugar ng puro kakahoyan ang nakikita ko. Agad akong sinalakay ng kaba.

Paano kung may ahas? .
Agad kong pinilig ang ulo ko, hindi dapat ako matakot. Siguro naman may bahay na sa unahan.

Nagpatuloy ako sa paglakad ngunit nakatatlong oras na ako sa paglakad ng wala pa rin akong nakitang bahay.
Pagod na pagod na ako nagreklamo na rin ang tiyan ko, hindi nga pala ako nag-almusal kanina. Siguro lagpas lunch na.