" nga pala ano bang pangalan mo? ilang taon ka na ba?"
"Lalaine, 15 taong gulang."
"naku ang bata mo pa pala, aku nga pala si Dave, 18 taon na. ok na ang bills nyu ooperahan na ang papa mo, si Dad ang mag oopera sa kanya"
"doktor pala ang papa mo?"
"oo, amin din tong ospital na to"
......
*matapos ang halos 3 oras na pag hihintay.
Lumabas ang doktor sa operating room.
"son, sya ba ang anak ng pasyente?"
"yes Dad."
"ms. stable na ang pasyente kaylangan nya lang ng pahinga, anytime gigising na sya hintayin mo nalang. cge may iba pa akong aasikasuhin maiwan ko muna kayo."
"salamat po"
halos mangiyak.x na ako ng malaman kong ok na si papa. kung wala si Dave at ang ama niya hindi magagamot si tatay. Salamat panginoon, hindi mo kami pinabayaan, may awa ka sa lahat, maraming salamat.
"ok na ang papa mo. halika bumili muna tayo ng pagkain, alam kong nagugutom ka na"
"maraming salamat Dave. *sob.x* kung hindi dahil sa inyo hindi magagamot si tatay. Sabihin mo paano ko ba kayo mababayaran?"
"naku huwag na, tulong namin iyon, wala naman kaming hinihinging kapalit."
"hindi, gusto kong maka bayad sa pagkaka utang ko sa inyo kahit katulong tatanggapin ko maibalik ko lang ang kabutihang ipinakita nyu sa akin."
"hmmm pag-iisipan ko.. tara?"
tbc...
BINABASA MO ANG
there's still a hope
Teen Fictionlahat ng tao nakaka gawa ng pagkakamali sa buhay nila, minsan nagagawa natin ito dahil sa matinding pangangailangan kaya wag tayong humusga kaagad sa mga taong gumagawa ng masama dahil di natin alam ang istorya sa likud ng mga inaakala nating totoon...
