Hindi na kami nagkitang muli ni Albert simula ng araw na iyon.... Hindi ko akalaing iyon na ang huling pagkikita namin ni Albert..... Nag-expect pa naman ako na magtatapat siya sa akin. Hhahyyzztt~ Naging feeler siguro ako masyado noh? (^_^) Siguro sa fairy tale lang talaga mangyayari na ang mahal mo ay mahal ka din 'di ba?
----------------------------------------------
After 3 years….
Oo, college na ako!…. Hehehhe. 2nd year college in Business Administration. Iyon kasi ang gustong ipakuha ni daddy sa akin eh. Kaya kebs lang ako at go with the flow. Hehehe…. Good girl kasi ako! :D ‘Wag ng epal at pagbigyan niyo na ako na “good girl” ako huh? (^_^)
Isang araw, ginabi na kami ng uwi ng best friend ko na si Angel dahil narin sa mga school activities na kailangan naming gawin. Oo, parehas kami ng kurso ng best friend ko at ng major! HAHA!! Grabeh noh? Para kaming glue na 'di malayo-layo sa isa't isa.....
Major in Marketing Management kasi kami kaya daming this and there :) At dahil narin sa gusto naming makalanghap ng sariwang hangin dahil na rin sa stress, ay nag-ferry boat kami. Dito kasi sa Cebu, may dalawa kang choice kung anong sasakyan mo papuntang Lapu-Lapu. Either mag-feferry boat ka or mag-jeep.
Oo nga pala. Taga-Lapu-Lapu kami ni Angel. Kaya yun na nga ang nangyari. Nagferry kami ng……
*shhhshhhshh* (tunog ng ulan. Heheheh)
Ang malas naman oh…. Umulan pa. Sayang naman ang view :( naupo na pala kami at nakapwesto malapit sa bintana para makita ang mga nagsisigandahang mga ilaw sa aming paligid ng biglang…..
“Arrayyy!!” sabi ko. Ano ba tong lalaking to. Hindi tumitingin sa kanyang dinadaanan. ( -.-*)
“Sorry, ‘di kasi kita nakit….” Huh? So ganyan nalang ba ako ka tangkad? Este kaliit sa kanyang paningin? hehhe.... 'Di kasi ako pinagpalaan ng tamang height ni God. Pero okay lang~ 'cute' naman.... :P Walang kokontra! Kasi totoo naman :3
Teka, bakit huminto siya sa kanyang pagsasalita? Na-curious ako, kaya tmingin ako sa lalaking nagsalita ng.......
.
.
.
( >>) ------------------------- (O.O) A--A--Albert? Agad naman akong napasmile~ :D
(O.O)?
Kitang-kita naman sa mukha niya ang bakas ng pagkagulat ng dali-dali siyang lumayo at naghanap ng ibang mauupuan.
Siguro galit pa siya sa akin….... Pero 3 years ago na iyon! Baon pa din niya hanggang hukay? Este hanggang ngayon?! Hhehehe :P ~Hmmpp! Bahala siya sa buhay niya! Manigas siya sa kakaiwas sa akin.
(A/N: Echos ka naman masyado Kayla…. Eh hurt na hurt ka naman diyan sa ginawa niya :3 fufu )
‘Wag ngang kontrabida author! Ako bida dito sa story na ito! Ako ang GINAMIT! Ako ang PINAGSAMANTALAAN! Ako ang HINUSGA! Ako ang IBINASURA! AKO! Ako ang BIKTIMA dito!
.
.
Charr lang noh?!~ OA masyado…. HAHAHA! Oo sigeh na…. Ako na ang feeler at exaggerated! Kayo na ang panalo, basta ako ang biktima huh? :D
(A/N: OA mo naman masyado Kayla! AFFECTED?! :D)
Sinubukan ko siyang hanapin ng maglabasan na kami isa-isa sa ferry boat. Pero laking dismaya ko ng wala akong Albert Reyes na naabutan (T_T)
"May pag-asa pa bang magkita tayo ulit?" Nag-iiyak ang puso ko. May pag-asa pa bang makalimutan kita? May pag-asa bang mahalin mo ako at tanggapin ang puso ko na tanging ang pangalan mo ang isinisigaw hanggang ngayon? "Huhuhu....."
*to be continued....
----------------------------------------------------
Please VOTE, COMMENT and FOLLOW…. Please? Para sa kaligayahan ko... Atleast, aware ako na nagustohan niyo ang story ko ^_^
BINABASA MO ANG
My MR. LIBRARY GUARD... (Updated)
Teen FictionITO AY BASED ON EXPERIENCED PO ^_^ SANA MAGUSTOHAN NINYO :) “Alam mo ba?~ Naiinis na ako sa’yo!! (>.<) Bakit ka ba palaging nakabantay diyan sa labas ng library? Wala ka ba talagang ibang gawin kung ‘di ang inisin ako? Sumusobra ka na huh! Daig mo p...
