Bölüm 9

5 3 0
                                    

BÖLÜM9-

Çocuk odaya girdiğinde Yağız yatmak üzereydi.Çocuğu görünce kendisine çok benzerliğini aynı Yağmur gibi o da şaşırmıştı.Çocuğun arkasından Yağmur girdi.İlk söze başlayan çocuk oldu:

-Merhaba Yağız ağabey.Geçmiş olsun!

Yağız şaşkınlıkla:

-Teşekkürler delikanlı.İsmimi nereden biliyorsun?

-Babam söyledi.

-Peki baban kim?diye sordu Yağmur.

-Onu söylemem.

-Niye?

Çocuk Yağmur ve Yağız'a baktı.Yağız yine bir soru sormak için açtı ağzını:

-Peki senin adın ne ufaklık?

-Adım Bora,Yağız ağabey.

Bora konuşkan bir çocuktu aynı zamanda da meraklı.

-Peki senin adın ne abla?

-Yağmur.

-Güzel adın varmış.

-Teşekkürler.

Bora ikisine de el salladı ve koşarak gitti.Arkasından Yağmur Yağız'ı süzen gözlerle ona dik dik baktı ve suskunluğu bozdu:

-İlginç ki sana ne kadar da benziyor.

-Evet.İlginç.

-Yaa bir de şaşırmış gibi yapıyorsun.Bana!

-Ne oldu ki şimdi ne dedim ben?

-Çocuk sana çok benziyor Yağız!Ne diyeceksin bu saatten sonra?Annesi kim?

-Yapma Yağmur!Çocuğu ilk kez gördüm.

Hıı tabi tabi kesin öyledir.

-Sen niye şüphelendin ki?

- Niye acaba Yağız Bey?

-Yağız güldü ve " Allah aşkına yapma" dedi.

Yağmur sinirle dışarı çıktı. Yağmur un ardından kapı açıldı. Gelen Oğuz'du. Gözüne gözlük takmıştı ve kafasında kapüşon vardı. Yağız gelen kişiyi tanıyamadı.

- Kimsin sen?

- Beni tanıyamadın mı Yağız?

Yağız sesi tanıdı ama gene de bir şey söyleyemedi.

- İsmimi nereden biliyorsun?

- Usulca kapüşonunu ve gözlüklerini çıkardı ve Oğuz a doğru döndü

- Şimdi tanıdın mı kardeşim

- Yağız... Ama sen...

- Ölmedim

- Peki, Yağız niye gittin? Beni bu zorluklarla bıraktın. Senin yüzünden iki kez ölümden döndüm. Yoksa Bora senin oğlun mu?

- Mecburdum, senin hapishanede çürümene razı olamadım. Bu plan sayesinde seni hapisten çıkarabileceğimi biliyordum. Her şey senin mutluluğun için kardeşim. Çocukluğumuzda polisçilik oynardık hatırlıyor musun? Belki gerçek hayatta polis olursan mutlu olursun diye düşündüm. Ama idare edemeyeceğini düşünmedim. Sen hep güçlüydün çünkü.

- Keşke bunu bana da sorsaydın

- Senin mutlu olmanı istedim.

- Evet, mutluyum sağol kardeşim.

- Sana ne anlatacağım bak dinle. Ben buralarda yokken oldu biliyor musun?

Aşka MutemetlerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin