Aşka Mutemetler

Bölüm 1

BÖLÜM 1-

Yağmur ve Oğuz gelecekte birbirlerine o kadar sıkı bir aşkla bağlanacaklarını bilmiyorlar.Yağmur 23 yaşında genç bir kalp doktoru.Oğuz ise 25 yaşında başarılı bir polisti.Zaten göğüs darbesini de operasyondayken almıştı.Henüz ikisi de hayatının aşklarını bulamamışlardı.O sabah Oğuz Yağmur'un beline kadar inen dalgalı saçlarını ve yeşil gözlerini unutamamıştı.Ondan hoşlanmıştı.Gözlerini açar açmaz güzel bir kadını görmek büyük bir lütufdu bence .Yağmur ise Oğuz'dan etkilenmişti.İkisi de daha önce hissetmedikleri o ilginç duyguyu hissettiler.Oğuz'u kontrol etmek için yanına gitmişti.İçeri girdiğinde pencereden dışarı bakıyordu.Ayaklanması açıkcası Yağmur'un dikkatini çekmedi değil.Oturmasını söylemek istercesine öksürdü.Ama kayda almadı.

-Oğuz Bey lütfen yerinize geçer misiniz?

-Hoşgeldiniz Yağmur Hanım!Yerime oturmak istemiyorum,hem ben alışkınım.

-Anlamadım?

-Yani hep bu tarz olaylar olur.Ben alıştım

-Anlaşılan sıkça kavga edersiniz.

-Yok canım siz beni tamamen yanlış anladınız.

-Peki doğrusunu anlatın da öğreneyim.Tabi sizin içinde bir mahsuru yoksa.

-Zevkle anlatırım.Buyrun şöyle oturun.

-Evet dinliyorum .

-Ben polisim.Mesleki sorumluluk altından bazı kişiler buna mecbur bırakıyor.

-Polissiniz demek hıı.Hayatınız aksiyon yani.

-Pekde değil aslında.

Yağmur doğruldu ve Oğuz'u dinlemeye başladı.

-Hayatta durmadan kötüleri yakalamak pek de hoş değil.Kendine ayıracak pek zamanın olmuyor.Fazla para ise seni mutlu etmeyen birşey.Aslında sizin mesleğiniz daha aksiyonlu.Her gün birilerini kurtarıyor.Milyonlarca hayır duası alıyorsunuz.Am polislik öyle değil.Her gün sinir ve gerilimden başka hiçbir şey yok.Durmadan soru sor.Ama ben yine de mesleğimden memnunum.

Birden anons sesi duyuldu:

-Doktor Yağmur Defne AKSOY acilen danışmaya bekleniyorsunuz!

Oğuz:

-Anlaşılan konuşamayacağız.

-Malesef.İşim bitince geri gelmeye çalışırım Oğuz Bey.Kendinize dikkat edin.

Tekrar anons sesi duyuldu:

- Doktor Yağmur Defne AKSOY acilen danışmaya bekleniyorsunuz!

-Off tamam geliyorum.Bu arada durumunuz gayet iyi.Sizi yarın taburcu ederim.Ara sıra kalp muayenelerine gelirseniz iyi olur.

Dedikten sonra odadan çıktı.Hiç birbirlerini sevdiklerini belli etmiyorlardı.Bu yüzden de ikisinin de kafasında soru işaretleri kalmıştı.Sabah olduğunda oda da bir hemşire vardı.

-Uyandınız sonunda.

-Evet.

-Bugün taburcu olacaksınız.İşlemleriniz bitti.İstediğiniz zaman çıkabilirsiniz.

-Teşekkürler.

Oğuz hazırlanmaya başladı.Aslında Yağmur'u bekliyordu ama gelmedi.Onu unutmalıydı.Gelici geçici bir hevesti çünkü.Daha sonra hastaneden ayrıldı.Yağmur ise Oğuz'u çok merak ediyordu.Ama geç kalmıştı.Yağmur işlerini bitirdi ve Oğuz'un odasına gitti.Kapıyı açınca Oğuz çoktan gitmişti.Bunu gören Yağmur Oğuz'un yatağına oturmuştu.Yağmur ilk defa birisi için üzülmüştü.Niye olduğunu anlamıyordu.Kapının önünden geçen Duru ve Cenk onun üzüldüğünü gördüler.Duru koşarak geldi.

-Yağmur ne oldu?

-Hani şu göğsüne darbe alan vardı ya.

-Evet.

-İşte o taburcu olmuş.

-Eee ne var ki bunda?

-Ben ilk defa birinden etkilendim Duru.Ve ben bir daha göremeyeceğim.

Olanları kapının önünden sessizce izleyen Cenk Oğuz'un kim olduğunu merek etmişti.Yağmur'u kaybetmek istemiyordu ve o da sohbete girdi.

-Bu kadar üzülme Yağmur.

-Sende mi buradaydın görmedim seni.

-Bak belki karşılaşırsınız bir yerde.

-Sanmıyorum.

-Off arkadaşım yapma tanımıyorsun daha adamı.

-Konuşamayacağım.Eve gideceğim.

-Peki,anahtar sende.

Yağmur koşar adımlarla koşmuştu arabasına.Arabaya binince gözlerinlerinden yaşlar boşadı.Ağlamak istemedi ama kendine ilk kez hakim olamadı.Oğuz'un durumu da farksız değildi.Yağmur yolda giderken arabasının tekerliği patlamıştı.Aniden durdu.Sağa çekti.Oğuz ise Yağmur'u arabanın başında görünce hemen onun yanına gitti.Arabadan indi.

-Yağmur Hanım ne oldu?

Yağmur Oğuz'u görünce irkildi.

-Tekerim patladı Oğuz Bey.

-Ben hallederim,tabii izin verirseniz.

-Tabikii.

-O halde başlayayım.

Hava kararıyordu.Ve Oğuz sonunda tekeri değiştirmişti.Birbirlerine bakarak gülmeye başladılar.Çünkü Oğuz'un üstü başı batmıştı.İkiside mutluydu.Yağmur'un kalbi pıt pıt atıyordu ve konuşmaya başladı.

-Komiksin.

-Öyleyimdir.

-İstersen yanda bir lokantaya gidelim.Sana teşekkür yemeği ısmarlamak isterim eğer istersen.

-Seve seve.

Bu konuşmanın ardından başbaşa bir akşam yemeği yediler.Oğuz:

-Seni bırakayım mı?

-Arabamı tamir etmeseydin olurdu ama arabam gayet iyi durumda.Yani teşekkür ederim.

-Peki madem öyleyse beraber gidelim arabalarımıza.

-İşte o olur.

Beraber otoparka gittiler.Birbirlerine iyi akşamlar dediler.Oğuz arkasını dönmüş tam giderken Yağmur bir anda:

-Oğuz!

-Efendim Yağmur.

-Ben sana bir şey demek istiyorum.

-Evet dinliyorum.

-Sen çok iyi birisin.Yaa şey ben senden hoşlanıyorum!

-Gerçekten mi!Bende senden.

İkisi de çok mutluydu.Birbirlerine sarıldılar.Öylesine mutluydular ki!Oğuz:

-Benimle yarın güzel bir yemeğe gelir misin?