Görev tamamlandı.
Bazı arkadaşlarım baya boy atmış , gelişmişlerdi.Ama o ruhları, karakterleri asla taviz vermeden karşılıyordu beni.
Her sene ki gibi uzun müdür konuşmaları bizi epeyce sıkmıştı. Biran önce okula adım atıp , sınıfları doldurmak istiyorum,istiyoruz. Derken sırayla okula giriş yaptık. Sınıfta yabancı bir simayla karşılaştım. Çocuğu baştan aşağıya süzen sınıfın kızlarını görünce ufaktan gülümsedim. Çocuğun yanından geçip sırama geçmem lazımdı bunu hedefleyerek yürümeye başladım . Çocuğun yanından geçerken bana "sen farklısın demesi kafamı karıştırdı.
Kızlar hemen farketmiş olmalı ki yanıma geldiler .
-Ne dedi?!
-Anlamadım.
-İnanalım mı?
-Kanıtlama zorunluluğu hissetmiyorum.
-Bak! Se
Derken Merve yanıma geldi . Kızlarda "sonra konuşuruz" diyip gittiler.
Merve yeni gelen çocuğun az önce bana baktığını söyledi. Çocuk çok sempatik gözükse de bu ilgisi ürpertiyordu.
Zil çaldı. O çok sevdiğimiz Asiye Hoca girdi içeri .Yeni gelen çocuktan bahsedip kendini anlatmasını istedi.
- Hocam ben Barış Duman. Güzel sanatlar lisesinden geldim . Resime yeteneğim var ama ilgim yok . Buraya gelmek hedefimdi.
Asiye hoca konuşmasından zevk almış gibi duruyordu. Barış bizimle tanışmak istediğini söyleyip beni gösterdi . Adımi sordu. Tam cevaplıycakken , eski erkek arkadaşımın kankisi gel ilk biz tanışalım diyip ters bakışlar attı . Bana da , Barış'a da...
Tenefüse çıktık. Merve etrafa bakıp , gülmek için malzeme arıyordu. Bu sırada kolum tutuldu ve kenarı çekildim. Beni çeken Selim'di. O çocukla aramda ne olduğunu sordu , bununla da kalmayıp "çocuk sana yürüyor , uzak dur. Kıskanırım" dedi . Bunları söyleyecek cesareti kendinde nasıl buluyordu!? "Selim , sen yoksun , düşüncelerin yok artık biz yok bu kıskanma nedir " dedim . Cevabi beklemeden hızlıca yürüdüm.
