Hazırlanıp , yola koyulduk. Herşey yolunda gidiyordu. Merve'nin evi yakın olduğu için yürümeyi tercih ettik. Merve'nin evinin önüne gelince şok olduk . Hayır hayır bu çok saçmaydı. Olmaz ya, niye olsun ki?
Merve'nin odasına dönüp gitar çalan bi Semih. Gözler buğulanmış, sözler acıtıcıydı. Seher Semih'in yanına gitmek istedi ama gidemedi , Gamze onu kolundan tuttu.
-Gitme Seher! Merve'ye haber vermeliyiz ,o bizi görmeden içeri girelim kızlar.
Dediği gibi de oldu . Merve'ye aşağıda senin için gitar çalan biri var dediğimizi duyunca ciddiye almadı ,dalga geçtiğimizi düşündü. Ki camdan da baktı, dediğimiz kanıtlandıktan sonra hep beraber aşağıya indik.
Merve Semih'in yanına tek başına gidip neler olduğunu sordu. Onları merakla izliyorduk yani ben öyle sanıyordum. Bi baktım ki Gamze de Seher de yok. Şaşırdım ; sağıma soluma bakarken Merve'nin ağladığını gördüm. Hemen yanına koştum. Semih'te ben geldikten sonra uzaklaştı. Merve'yi evine çıkardım . Ne olduğunu sordum , cevap yok ben kendimi tekrarlasamda Merve sessizliğinden ödün vermedi.
- O zaman ben başlayayım Merve, bu Semih ailesini küçükken trafik kazasından kaybetmiş ve çocuk esirgeme kurumundan zengin bi aliye evlatlık gitmiş . Komşularından biri Semih'i çok seviyormuş ,baya abartmış sevgiyi . Semih bu ilgiden rahatsız olup üvey ailesine anlatmış , üvey aileside komşusuyla bu konuyu anlatıp bir daha Semih'i görmüyeceğini söylemiş. Bu sevgiyi abartan komşu o hırstan bir gün bunları yemeğe çagırıp zehirlemiş . Semih' i de eve kilitlemiş. Kadın sonradan kalp krizinden ölünce semih 12 yaşında özgürlüğüne kavuşmuş.
-Sen ne diyosun ya ! Bu daha çocuk neler yaşamıs!
-Keşke bu kadar da kalsa be Merve. Gerçek ailesi çıkmış onca yılda sonra çocuk onları öldü biliyordu.
-Ne? Nasıl yani?
-Ya bilmiyorum orasını ama şaun ailesiyle yaşıyor .
-Ben çok kötü oldum ya . Yatıp , kalkıp halimize şükredelim.
-Melike'de Semih'e saplantılı aşık. Yakınından geçen her varlıktan kıskanıyor.
-Tamam da ben ne alakayım?
-Mervecim onu da yarın öğreniriz . Saat geç oldu eve gideyim , Gamze'yle Seher de gözden aniden kayboldu.
-Tamam yarın okul da görüşürüz.
Diyerek eve yürümeye başladım. Bu saate bir kızın tek yürümesi pek tekin değil. Aklımda saçma sapan düşünceler beliriyordu. Mesela Barış yanımda olsaydı. Onunla yürüseydim,korkmadan...
Henüz bir günlük çocuğun bu etkiyi vermesi fazla. Çözemiyorum, belki de çözmek istemiyorum...
