Herkesin hayatında bir dönüm noktası vardır en azından benim vardı .Ben Yağız 13 yaşında sıradan bir çocuktum taki o güne kadar...
Akşamdı annemle beraber yürüyorduk, gece karanlık ve
bilinmezdi ben yine hayallere dalmıştım ama sanki biri beni takip ediyormuş gibi hissettim.
Ayağım birden tökezledi annem;
-Dikkat etsene annecim !Dedi.
Ve birden tepeden birini gördüm ucu renkli oku bana sapladı o kişi ye benzeyen bir çok kişi gelmeye başladı .
Annem e (Kaç !) demekten başka çare bulamadım pek niyetlenmemiş gibiydi sanki duymayı reddetmiş gibi ikinci deyişimde biraz sırıttım sanırım korkmaması içindi ve koşarak uzaklaştı beni vuran kişi geldi ve şöyle dedi;
-Bir avımı daha yakaladım .Dedi
Sonra diğerlerine bağırdı;
-Götürün arkadaşlar !
Sanırım ilaç etkisini göstermeye başlamıştı baygın düşmeden önce beni vuran kişinin beni vurduğu okun içinde bayıltma iğnesinin olduğunu göstermesiydi. Bir kere daha gözlerimi
açmış tım en üste ışıklar vardı doktorlar yanımda beni sanki ameliyata alıyorlardı sanki ama bir doktor benim gözlerimi açtığımı gördü ve diğerlerine söyledi ;
-Hasta gözlerini açmış!
-Tekrar narkos ver sorun çıkarmasını istemiyorum!
Ve gene o mavi renkli narkoz u verdi aslında onun narkoz olup
olmadığından bile emin değildim. Ve gözlerim kapandı .
