Uncover

Chapter 3

AN: I'm sorry for not updating for a long long time, I was just super busy. Kakauwi ko lang last week from Zamboanga, we played volleyball there against Ateneo de Zamboanga University. so I was really busy that's why I haven't been able to update sa mga stories ko but since it's Christmas break, pwede na akong late matulog para mag-sulat hehe.

So here it chap 3 to make up for it.

Enjoy!

______________________________________________

Alyssa's POV

When I woke up, agad-agad din naman na akong bumangon para din a kami mag-abot ni Den. I'm planning on ignoring her until I clear my thoughts from everything that had happened.

Siguro mababaw ang reasons ko, but her words just created an impact on my being. Para kasing di ako makapaniwala na sakanya pa mismo yun manggagaling.

Ayoko rin kasing ginugulo ako kapag inis ako sa isang tao. Sa totoo lang, di naman ako galit sakanya eh. Naiinis lang, sobrang naiinis. Di ko naman kasi makuhang magalit don ng matagal, mahal ko kasi. At kung magalit man ako, napaka-dalang lang.

Kahit nga sa mga laro namin na tagilid kami, nakangiti pa rin ako at kalmado. Per okay Den, mahina ako. Lahat naman ata ng tao mahina sa taong mga mahal nila.

The people you love, they are your strength that weakens you.

Makapag-unat na nga lang, napapataas na tong kwento ko pang-MMK na siya baka maiyak pa kayo eh.

Dali-dali na akong naligo, pero maingat ako na di gumawa ng ingay para di maising si Den.

Nag-jeans at simpleng black shirt lang ang sinout ko, di ko kailangang mag-OOTD ngayon kasi tutulongan namin ang mga seniors ngayon na mag-ayos ng mga gamit nila kasi aalis na sila dito sa dorm.

Nakakalungkot lang isipin na din a sila yung makikita mo araw-araw, yung kaingayan nila.

Hay, mamimiss ko yung mga kakulitan nilang lima. Riot kasi sila eh, sila kasi nagdadala at pasimuno ng mga kalokohan dito sa dorm. Lalong-lalo na si ate Gretch, pauso yung singkit na yun.

After kong mag-bihis ay pumunta ako sa side ni Den at nayuko sa tapat niya.

Ang ganda-ganda niya pa rin kahit tulog at tulo laway. Di ko maiwasang mapangiti ng mapait ng alalahanin ko yung mga sinabi niya na masasakit sa akin kagabi.

"I miss you babe, happy 2 years." I whispered bitterly as I kissed her forehead lightly while closing my eyes, just absorbing the moment. Di ko kasi to magagawa if gising na siya.

I fixed her blanket, and when she stirred up from her sleep a bit I quickly stood up and slowly left the room. Once I closed the door behind me, I released a heavy sigh as I remember what happened just 2 years ago.

I was pulled out of my trance when Ella passed by and patted my shoulders.

"Besh, okay ka lang? Gusto mo gimik na lang muna tayo?" Sabi nito, she knows that I'm not doing fine that's why she's the best.

"No Besh, okay lang ako. 2 years naman na yun, diba? Wala na yun, tara." Sabi ko as I tried to convince myself.

"Ikaw bahala, bast Besh you know that I'm here. The whole team is here for you." Ella said as she hugged me. "2 years and I can still see that girl break." She whispered as she let go of me.

Bumaba na kaming dalawa para sumama sa mga teammates namin na sure akong, kagaya ko, walang gana dahil ito na ang last day ng seniors dito.

Pagdating namin sa kusina, tahimik lang ang lahat sa lamesa habang si Bea at ate Fille ay nagluluto at yung iba naman ay naka-upo lang o di kaya naka-tayo lang sa may counter.