Expect the Unexpected

Chapter 1

Elrianne's POV

Hay!! Eto nanaman ako, hinihintay lagi si Louise papuntang sa University namin. Sus, parang hindi ako nasanay sa hinhin niyang kilos. By the way ako si Elrianne at ako lang ang nakakaintindi sa bestfriend kong si Louise, at nakakapagtiis sa hinhin niyang kilos. Ah!! bigla ko tuloy naalala yung time na una naming pagkikita at don pa sa parking lot ng building ng mga Bolton.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~FLASHBACK~~~~~~~~~~~~~~~~

Papunta ako 'nun sa office ni Tito George, ang daddy ni Louise dahil gusto niya akong makilala. That was the first time na makipag partner sa business si Dad, and dun nila diniscuss tungkol dun sa parterniship na yun, at wala na akong pakialam na alamin pa kung ano 'yun. And yun, nakipag greet ako kay Tito 'nun, and ilang minuto din ang nakalipas eh umalis na din kami dahil susunduin pa namin si Mom 'nun, which is nag pa facial siya ng mukha dahil hindi na daw makinis tignan.

At pumunta na kami ng parking lot, at nakita ko ang isang babae 'nun, na napaka sandamakmak ang dala sa kanyang mga balikat at hindi na nya mabalanse ang sarili nya sa bigat ng mga dala niya.

Bago niya pa nabuksan ang kotse niya, eh nalaglag na lahat ng mga gamit nya.

"Hay!! What a life!!" sabi nung babae

"Ahm, Miss okay ka lang? Tulungan na kita?" ang sabi ko sa natatakot na boses dahil mataray ang hitsura nya at para bang high blood.

"Ahmm, okay. Thank you." sabi niya.

"Ako nga pala si Elrianne Monique Jimenez, daddy ko yung bagong partner niyo sa business."

"Oh! Ikaw pala yung anak ni Mr. Jimenez, by the way I'm Almira Louise Emanuelle Bolton, but you can call me Louise. Haba noh. Hahaha"

"Ang haba ng name ah hahaha, Ahmm sige kailangan ko ng umalis andiyan na si daddy eh."

"Ahmm, wait, kung free ka this Saturday coffee tayo. If pwede ka lang naman? "

" Okay no problem, okay bestie,, haha nice meeting you."

"Good! Bye 'bestie' haha."

At dun na nag tuloy tuloy ang friendship namin.

~~~~~~~~~~~~~~~~~END OF FLASHBACK~~~~~~~~~~~~~~~

" Hayy!! Sa wakas natapos ka din sa pag aayos,dalian mo na ma lelate na tayo, traffic pa naman." sabi ko sa inip na inip na boses.

"Oo na eto naman oh, parang ilang minuto lang ang tagal, nainip ka na dun.Hahaha" sabi ko kay Elrianne.

"Ilang minuto, eh halos isang oras ka diyan kaka ayos eh."

"Okay, sorry po,, tara na nga. Ang aga aga ang init ng ulo." sabi ko kay Elrianne at nakngiti lamang sa kanya.

Louise' POV

Hay nako naman tong si Elrianne, ang aga aga ang init ng ulo. Hahaha. Hindi na nasanayn sa akin, ang hinhin ko daw kasi, and I admit na mahinhin ako hindi ko rin alam kung bakit?

Nandito na kami sa University na pinapasukan namin ni Elrianne, kinuha niya ang course ng Engineering and ako naman Architecture, o diba swak na swak, if someday na magpapatayo ako ng dream house ko. Hahaha. Muntik na kaming ma late ng ilang minuto pero naka habol pa rin naman hahaha.

"Hay buti nalang naka abot tayo. Ang traffic pa man din. Sige na maaga ba ang first ckass ko." sabi sakin ni Elrainne at nagmamadali maglakad dahil nasa kabilang building pa yung papasukan niya.

"Okay, maaga din ang first class ko, baka ma late din ako.hahaha. Sige bestie, kita nalang mamaya." sabi ko sa kanya habang nakangiti at umalis na agad.

At yes!! naka abot ako sa first class ko, at umupo na ako sa vacant na upuan sa may bandang likod. At maya maya dumating na ang professor namin na pagka sungit sungit at pampawala ng good vibes, first class pa man din sya.
Nag start na agad sya mag discuss at medyo interesting kaya nman naganahan ako sa unagng klase ko. At sa kalagitnaan ng klase ay may isang lalaking pumasok sa room namin.

"Good Morning, Ma'am, Im sorry Im late" wika nung lalaki na napaka matipuno.

"Bakit ka naman late Mr. Taylor, halos araw araw naman atang late ka sa klase ko."

"Im so sorry po talaga."

"Okay, mauopo kana bago pa tuluyang uminit ang ilo ko."

"Wow, ang sungit naman talaga nitong professor namin, pero ang gwapo talaga niya. Pero isang malaking No, No, No to, aral muna Louise okay aral muna" sabi ko ng mahina. At hindi ko nmalayan na nahahalata pala ako nung professsor ko.

"Ms. Bolton, may sinasabi ka, pwede mong i-share samin." sabi ni prof.

"Wala po, Im sorry po." sabi ko habang nakatingin sakin yung lalaki kanina na nalate. At tinaas ko agad ang kilay ko sa kanya kasi nmaan nakangiti siya habang nakatingin sakin, yung pangasar na ngiti.