1 saat.
Tam bir saattir karanlık odanın içinde ağlıyordu.
Karısı gitmişti.Ne yemek yiyebilmişlerdi , ne de mutlu olabilmişlerdi.
İlk defa bu kadar yıkık hissetti genç adam.
İlk defa bu kadar güçsüz.
Karısını deli gibi seviyordu.Azalan duygusu kabarıyor , karısına gün geçtikçe daha da bağlanıyordu.Odadan çıkarken masanın üzerinde ki güllere baktı.Hepsini elinin tersiyle iterken bağ evinden çıktı.
Arabasını kullanabildiği kadar hızlı kullandı.Bir an önce o hastahaneye gidip Kenan'ı öldürmeliydi.
Dövmeyecekti , öldürecekti.
Yaşlı gözleri önünü bulanıklaştırıyordu.
Sağa dönmek isterken yüzüne çarpan ışıkla gözleri keskin gören adam ona doğru hızla gelen tırı fark edip direksiyonu sola kırdı.Lâkin iş işten geçmişti.2 kez takla atan arabanın içerisinde gözleri kapanan adam yardım bekledi.Hareket etmeyen , hissetmeyen bedenine yardım etmelerini bekledi.Lâkin uzun bir bekleyişin ardından ruhu da , bedeni de umudunu kesmişti.
**
Genç kadın huzursuzca yatakta kıpırdandı.Kocası hâlâ gelmemişti.Avluya çıkarken derin bir nefes aldı.Acaba nerede kalmıştı ?
İçeriye girecekken konağa doğru gelen polis arabasını görmesi ile donup kalan kadın Murat'ı uyandırdı.Konağın kapısının çalınması ile tüm ev ahalisi uyanmış bahçeye gelmişti.
-Demir Ermiş trafik kazası geçirdi.Durumu çok ağır.
Genç kadının dünyası kararırken şok olmuştu.
Onun yüzünden kocası trafik kazası geçirmişti.
Dilber Hanım duydukları ile yere yığılırken Ezel Murat'la hastahaneye gitmişti.Yol boyunca ağlayan kadın kocasına bir şey olmaması için dua ediyordu.Hastahaneye geldiğinde koşarak danışmaya giden kadın Kenan'ı gördüğünde ağlayarak yanına vardı.
-Nerde Kenan ?
Kenan anlamamıştı.
-Ney nerde ?
-Kocam nerde ?
-Ameliyatta.
Genç kadın Murat'ın yardımı ile ameliyathaneye varmış dua etmeye başlamıştı.Bekliyordu.Elinden sadece bu geliyordu.
1 saat geçmişti.
Genç kadın hâlâ bekliyordu.
2 saat geçmişti.
Genç kadın dua ediyordu.
3 saat geçmişti.
Genç kadın bir umut hâlâ kocasını bekliyordu.
4 saat geçmişti.
Genç kadın bebeğine sığındı.Tek istediği çocuğu babasız büyümesin , kendisi de sevdiğinden mahrum kalmasındı.
5 saat geçmişti.
Genç kadın yavaş yavaş umudunu yitiriyordu.
6 saat geçmişti.
Üzgün bir şekilde çıkan doktor ile hemen ayağa kalkan genç kadın doktorun yanına vardı.
-Kocam nasıl doktor bey ?
-Üzgünüm ben..Ben elimden geleni yaptım.
Genç kadın yere çökerken Murat'da ondan farksızdı.
-Ne demek bu doktor bey ?
-Demir Beyi kurtaramadık Murat Bey.Üzgünüm.
Genç kadının dünyası başına yıkılmıştı.
Sevdiği , çocuğunun babası ölmüştü.
Ölmüştü.
Yüzüne çarpan acı gerçek onu mahvederken Murat doktora vurmaya başlamıştı.
-Şaka yapıyorum de lan !
Doktor zora ki Murat'ın elinden kurtarılırken Demir'in cesedi beyaz bir çarşafla sedyenin üzerinde yanlarından geçmişti.Genç kadının yoğun isteği üzerine durdurulan sedyede Demir'in yüzü açılmıştı.
-D-demir.
Eskiden karısı ona seslenseydi seve seve cevap verirdi.Ama şimdi ne duyabiliyordu , ne de cevap verebiliyordu.Ondan geriye kalan soğuk bedeni , korkmuş yüzü olmuştu.
-Bizi bırakma lütfen.
Göz yaşları cesede ulaşırken dudaklarına kuru bir öpücük bıraktı.
-Sevdiğim , canım.Lütfen gitme.
Murat'ın omuzundan tutması ile bağıran kadından hızla uzaklaştıran ceset morga gönderilmişti.
-Bırak Murat son bir kez doyasıya öpeyim.
Göğüsünü yumrukladığı kaynı ona sarılınca gömleğine kafasını bastırıp hıçkıra hıçkıra ağlamıştı.
Hastahane koridorları genç adamın ölümü ile yasa girerken Dilber Hanım kalp krizi geçirmişti.Duydukları ona çok ağırdı.Genç kadın kaynının kollarına yığılırken tüm Urfa bu ölüm ile çalkalanmaya başlamıştı.
**
2 gün sonra :
Herşey bitmişti.Ölüm insanlara acıyla gerçeği gösteriyor , eninde sonunda gidecekleri yeri bir kez daha hatırlatıyordu.Genç kadın 2 gündür uyumuyordu.
Gelen cenaze arabası ile yıkılan kadın kazılan mezarın dibine çöktü.
Kocası yıkanmıştı.Kefenine sarılıp getirilmişti gerçek evine.
Şimdi ise yavaşça yerleştirilmişti.
Herkes hüzünlüydü.Herkes üzgündü.
Ama genç kadın paramparçaydı.Genç kadın bitmişti.
Toprak atan insanlar bir bir giderken mezarlıktan , geriye kalan bir tek Ezel olmuştu.Hava esiyordu.Hava epey esiyordu.
-Kocam'
-Can parem neredesin sen ?
Derin bir nefes aldı.
-Bu ölüm sana yakıştı mı sevgilim ?
Toprağı öperken hatasının altında eziliyordu.O gün gitmeyecekti o evden.
-Demir'im ne olur gel şaka de.
Kısık sesle dertleşiyordu kocasıyla.
-Bak bizim bir bebeğimiz var.Lütfen Demir çık gel.
İsteği gerçekleşmiyor , kocası gelmiyordu.
Bağıran kadın tüm ağaçları yıkacak , dağları yerinden oynatacak acıyı püskürtmüştü dışına.
-Niye gittin ha niye ? Niye beni bir başıma koydun bu koca şehirde niye ?
Toprağa vuruyor , bu gidişi bir türlü kabul etmiyordu.
-Sen giderken beni düşünmedin mi Demir ?
-Sen giderken Ezel bensiz yapamaz , gelir yanıma demedin mi ?
Göz yaşları içerisinde mezardan giderken onu bekleyen arabaya bindi.O lanet konakta halledeceği bir işi vardı.
Kısa süren yolculuğun ardından konağa gelmiş , ağlayan Kaan'ı bulmuştu.
-Ezel anne babam niye gelmedi ?
Genç kadının yüreği paramparça olurken alnından öptü küçük çocuğun.
-Baban ve ben seni çok seviyoruz Kaan , tamam mı oğlum ?
-Ezel anne sende mi gideceksin ?
Genç kadın daha fazla duramazdı Kaan'ın yanında.Sıkıca sarılıp öptüğü çocuğu zora ki bıraktı ve odasına çıktı. Her yer Demir'di..
Her yer Demir kokuyordu.
Anıları yeşerdi koca odada.
İlk kavgaları , ilk gülüşleri , ilk sevişmeleri..
Demir'in yastığına baktı.Sıkıca sarılıp öptü.Sonra parfümünü sıktı odaya.Derin derin kokusunu içine çekti.Sonra ise parfümü geri yerine bıraktı.
Çekmecesinden çıkardığı ipi tavana asarken hiç düşünmeden boynunu yerleştirdi.
Artık onun nefes almaya ihtiyacı yoktu.Artık onun yaşamaya da ihtiyacı yoktu.
Ayaklarını serbest bırakırken nefesi kesilmiş karanlık ile bir bütün olmuştu.
O artık daha huzurlu bir kadındı.O artık kocasıyla yan yana tekrar yatabilmek isteyen ve isteğine ulaşan istikrarlı bir kadındı.
O artık bu evin vefalı meleği , kocasının biricik geliniydi..
Son..
