Nadat ik had gezegd dat ik er klaar voor was, liepen we door verschillende gangen totdat we bij testruimtes kwamen zoals dat zo mooi werd aangegeven met een bordje. Deze gang was heel lang met heel veel deuren. Omdat wij naar de eerste test moesten, liepen we naar de eerste deur. ze opende de deur en ging voor mij naar binnen. Binnen aangekomen zag ik dat het een witte ruimte was waar helemaal niks was. Het enige wat het wit onderbrak was de lamp en de deur waar we naar binnen zijn gekomen. 'Jouw eerste opdracht is simpel: je moet proberen binnen een uur buiten zien te komen nadat ik naar buiten ben gelopen en de deur achter me in het slot laat vallen. Duidelijk?' 'Ehm, ik denk het' 'als je vragen hebt klop je drie keer op de deur en kom ik eraan met een bewaker om je vraag te beantwoorden.' Ze liep richting de deur en deed hem open met haar pasje. Toen ze het weer aan haar riem had gehangen liep ik op haar af en pakte haar bij de arm. 'Wanneer gaat de tijd eigenlijk in?' Als de deur dichtvalt. Nog iets?' Ik liet mijn arm langs haar middel naar beneden zakken en dacht na. 'Wat als ik het niet in een uur red?' 'Dan ben je gezakt en ben je ontslagen.' Zei ze glimlachend en liep de deur uit die achter haar dichtviel. Ik draaide me glimlachend om en bekeek het pasje dat ik van haar had gepakt eens goed. Op de voorkant was er een foto van haar, stond haar naam: Harriet G., had ze als functie baliemedewerker en las ik dat het een B pasje was. Ik draaide het pasje om en zag dat ze uit '89 kwam en dat ze hier de adminastriefe studie heeft gevolgd. Onder dat laatste was er ook een chip en een zwarte strip die je ook hebt bij een pinpas. Ik nam dus aan dat je hiermee kon betalen. Ik liep naar de scanner om de deur te openen. Nadat ik de deur had geopend liep ik naar buiten waar ik werd opgewacht door de balie vrouw die een timer in haar hand had. Toen ze op keek had ze net de timer gestopt. 'Hoelang hen ik erover gedaan?' Vroeg ik toen ik haar haar pasje terug gaf. 'Een halve minuut.'
Ze haalde een klembord uit een kast die bij de deur stond en noteerde mijn naam, mijn tijd en andere dingen. 'Je hebt je eerste test glansrijk doorstaan!' Begon ze toen ze de klembord weer terug had gelegt. 'Niet veel mensen kunnen van mij iets pakken zonder dat ik iets merk.' Ze gebaarde dat ik verder de gang voor tests moest lopen. 'We gaan nu naar een volgende test waar uit zal blijken wat je aan kunt qua krachten. Als je die ook goed afsluit kan je nog wel eens hoog eindigen!' Toen we uiteindelijk tussen de deuren van tijd test en rune test stonden, hielden we halt. 'Welke deur wil je eerst doen?' Ik kon me bij beiden niet veel voorstellem dus koos ik maar voor de tijd test. 'Laten we maar beginnen met de tijd test.' Ze knikte en opende de deur. Toen ik naar binnen stapte zag ik dat we in een soort kruising tussen een bibliotheek en een laberatorium waren: er stonden overal rekken met flessen, tafels met prutelende vloeistoffen en kasten vol met boeken. In het midden van dat alles stond een tafel met vier stoelen. Ze gebaarde dat ik daar moest zitten en zelf ging ze aan de gang met de stoffen terwijl ze bladerde door een boek totdat ze de juiste bladzijde te pakken had. Mompelend over wat er in moest komen, had ze even later een drankje klaar die ze in een glas goot en voor mij neer zette. 'Drink maar op.' Ik keek twijfelend naar het lichtgroenige, doorzichtige drankje en rook er voorzichtig aan. Verassend genoeg rook het best lekker. Ik pakte het glas en zette het aan mijn lippen. 'Alles achter elkaar drinken werkt het beste!' Bemoedigde ze me. Ik deed wat er me werd gevraagd en klokte alles achterover. Toen ik alles had door geslikt en het glas had terug gegeven, begon ik duizelig te worden en gleed ik langzaam naar mijn onderbewustzijn. Toen ik even later wakker werd, merkte ik dat ik niet meer in die kamer was. Ik was op een plek waar mensen liepen in ouderwetse kleding die allemaal dezelfde kant op gingen met kruiken en andere dingen. En niet zulke kleding van een eeuw geleden maar echt oud zoals ze toen in het oude griekenland droegen of toen in de romeinse tijd! Ik zag dat ze allemaal dezelfde kant op liepen en toen er een paard met wagen aan kwam rijden sprong ik op de kar om mee te rijden. Die man waar ik bij mee reed merkte helemaal niks van mij toen ik tegen hem begon te praten. Of het interesseerde hem niks of hij was doof dus begon ik voor zijn gezicht te zwaaien. Toen hij nog niks deed gaf ik het op en ging naast hem op de bok zitten. Toen we na een tijdje een stad tegenkwamen zag ik dat het gebouwd was in oudgriekse stijl. Ik wou net afstappen om het beter te zien toen er iemand mij bij de schouders greep en me heen en weer schudde. Ik keek achter me maar ik zag niemand. Toen er ook nog iemand tegen me riep dat ik wakker moest worden schrok ik overeind op de vloer van de kamer. Ik vloog zo snel omhoog dat ik de balie mevrouw tegen het hoofd stootte zodat ze naar achter viel. Toen we beiden een beetje rustiger waren geworden vroeg ze wat ik had gezien. Ik vertelde haar alles wat ik had gezien en toen ik klaar was zei ze: 'je bent inderdaad naar het oude griekenland gegaan, jullie reden richting Athene. Ik hoef je zeker niet te vertellen dat je ook voor deze test bent geslaagd? Laten we snel door gaan naar de laatste test voor vandaag.' We liepen naar de deur hier naast met de rune test. 'Deze test bestaat uit drie delen. Als eerste moet je een cilinder uitzoeken die bij je past, daarna moet je een rune tekenen die werkt en als laatste moet je de rune tekenen op je arm zonder dat je ziek word of dood gaat.' Zei ze toen we de deur achter ons dicht deden. 'Laten we beginnen met de eerste.' Ze pakte een doos met voorwerpen die erg lijken op grote, dikke, zilveren pennen net een vel wit puntje aan de schrijf kant. Ze stalde ze uit op een tafel. 'Kom maar eens hier en laat je hand boven de cilinders gaan. Je begrijpt van zelf wel welke goed bij je past.' Ik ging met mijn hand over de cilinders maar voelde niets bijzonders. Ze keek me hoofdschuddend aan en pakte ze weer in. 'Ik denk dat we je naar de minder gebruikelijker cilinders moeten brengen.' We liepen naar een andere tafel en daar pakte ze een tweede doos en stalde de inhoud weer uit. Ook dit keer voelde ik bij geen van allen iets. Ze keek hoopvol naar de laatste tafel en deed daar het zelfde als voorgaande keren. Ik deed het zelfde als voorheen maar dit keer voelde ik dat elke cilinder warmte uitstraalde maar een van de cilinder voelde anders aan dan de rest. Ik pakte de cilinder en het felle witte puntje begon nog veller te branden. Ze leek opgelucht en nam de cillinder van me over om te bekijken welke ik had gepakt. 'Zo te zien kies je voor de elfen en niet voor de vampieren of weerwolven.' Toen ik haar niet begrijpend aankeek legde ze het uit: 'elke cilinder heeft twee speciale extra stoffen erin zitten. De eerste stof reageer je als eerste op om te kijken welke van de drie hoofdrichtingen je moet: weerwolf, vampier of elf. De tweede extra stof bestaat bij jou uit een veer van de pegasus.' Ze gaf mij de cilinder terug en gaf me twee blaadjes en een plankje. 'Trek deze maar eens over op het plankje.' Ik pakte het aan en begon over te trekken. Toen ik klaar was begon het teken te gloeien en vloog het plankje in de fik. Nog geen seconde later was het plankje op gebrand en zat ik onder de as. 'Mooi! Je kan omgaan met runes. Nu mag je de tweede rune op je hand tekenen. Dit wordt namelijk je eerste blijvende rune: de rune voor de elfcilinder dragers.' Ik bekeek de rune en tekende die op de rug van mijn hand. Toen ik het bekeek zag ik dit: ¤. Het teken gloeide een keer op en toen werd het zwart zoals bij een tatoeage. 'Dan is dat ook geregeld. We lopen zo terug naar de info balie en dan wordt je opgehaald door iemand om naar het gasten verblijf te gaan. Daar blijf je totdat iemand je morgen op haald.' We liepen door de gangen totdat we bij de balie waren. Daar moest ik wachten totdat iemand mij kwam ophalen.
