Rinnnnnggggggggggg.....
"YES!! Tumunog na ang bell yehey uwian na." sigaw ng mga kaklase ko.
Lagi naman ganyan ang mga kaklase ko eh tunog lang ng bell masaya. Pero ngayon hindi ako masaya ahil maglilinis pa kami ni Rachelle ng cr. Nakakainis talaga.
Nang makarating kami sa CR nagulat kami dahil bakit ang malinis ang sabi ni ma'am kami daw ang maglilinis na CR dahil marumi ito, pero ngayon nagtataka kami sino naman ang naglinis nito.
" Rachelle, sino kaya ang nag linis nito. Baka pagalitan tayo ni ma'am kung malaman niya na hindi tayo ang naglinis nito." sabi ko.
"Oo, nga no. Pero kaylangan din natin magpasalamat sa gumawa nito. May utang na loob." Sabi ni Rachelle. Pero hindi nakatuon ang pansin ko parang may kumikinang na bagay. Nung pulutin ko iyon malapit sa pintuan. Nakita ko ang isang singsing at may nakasulat na J<3J. Napa wow nalang ako sa sobrang ganda.
"Hoy Jhani, anu yan. Wow!!! Ang ganda." Manghang pahayag nito. "Sino nagbigay? Bakit hindi ko nakita yan sa kamay mo kanina? Siguro napulot mo lang yan anu." Patuloy nito.
"Oo, dito o. Sabay turo ko sa tabi ng pintuan. Hindi ko nga alam kung kanino yan eh. Patuloy ko. Sabi ko.
"Uwi na lang tayo at dalhin mo nalang yang singsing. At bukas na bukas hahanapin natin ang nag linis yan at pag nahap natin aaka natin ibibigay na may ari." pahabang pahayag ni Rachelle. "Tara, alis na tayo, dahil may pupuntahan pa ako. Pahabol na pahayag nito at nauna na si Rachelle kaya ako naman ay nag iisang nasa waiting shade ng school para hintayin ang driver ko. Hindi pa kasi akong pinayagan ni papa na mag drive na mag isa kahit alam ko nang mag drive. Habang hinihintay ko si manong Rey may lumapit sa akin. Yung ex boyfriend ko ewan nga kung bakit ito school pa ang mamanahin niya. Nakakainis tuloy.
"Hellow, Jhani. Kamusta ka na long time no see ah. I guest 3 years na tayong nag hiwalay." Pag nakarinig ko ng boses nayun biglang bumilis ang tibok ng puso ko. Pero no, nakalimutan ko na siya sabi ng isip ko.
"Dharen, ikaw pala. Bakit hindi ka pa umuuwi? May hinihintay ka, girlfriend anu?". Sinabi ko lamang iyon para umalis siya. "Bakit ka nga pala rito nag aral. Wag mong sabihin nakaya ka nag aral dito ay dahil sa akin at kaya mo tinanggap ang pagiging the heirs dito sa school ay dahil sa akin. Tama ba ako?" Mahabang patuloy ko.
"Ang kapal mo rin anu. Matagal na kitang na nakalimutan no. At tungkol naman sa sinabi mo naman sa sinasabi mo kailangan ko talagang tanggapin na ako na ang pagmamana nito kundi lagaot ako sa papa ko. Ah, hindi mayroon lang akong gustong makita ngayon. Habang hinihintay ko yung mga kaibigan ko na sina Drex, Sky, Neiji diba kilala mo na sila. Tango naman ang sinagot ko. "Eh ikaw bakit nandito ka pa? May hinihintay ka?" Sabi sa akin ni Dharen habang nakatingin sa malayo.
"Ah yung driver ko ang hinihintay ko. Ang tagal kasi eh."
"Uhhmm, gusto mo ihatid na kita. Nasa parking lot lang ang kotse ko. Tinawagan ko na rin ang driver ko at sinabihan ko na pumunta na rin kasi ako sa parking lot eh. Sabi nito. "At bilang friend ito pagyaya ko sayo." pahabol nito.
Nabigla ako sa sinabi niya sa akin. Naku naman, ang puso ko hindi na matigil sa pagtibog. Lalo lang ako napapalapit sa kanya, hindi ito pwede. Sabi ko sa isipan ko. Pero wala namang malisya iyon eh atsaka friend na kayo kaya okay lang. Sabi ng isa pang isip niya.
"Hindi, ayaw ko hihintayin ko nalang ang driver ko. Kaysa sa iyo. At wag muna akong kakausapin at baka mapatay lang kita." Pabala na bigkas ko.
"Okay, sabi mo eh. Pero ayaw mo talaga papunta na ako sa parking lot para kunin ko ang kotse ko."
