DHAREN P.O.V
Halos mabingi ako sa sobrang tahimik. Kaya nag salita na ako.
"Okay ka lang ba Jhani." nag aalalang tanong ko Oo, okay lang ako. Mag drive ka nalang jan."
Nag aalala ako sa kanya. Alam ko sa sarili ko kung, kung paano ito mag alala. Dahil sa tagal namin noon kada kilos nito alam ko. Hindi ko namalayan nandito na pala kami sa St. Luke Hospital. Dali dali itong bumaba si sa sasakyan at sinundan ko ito dahil na rin sa pag alala. Tuluyan narin itong pumasok sa loob upang mag tanong kung saang kwarto naka confine ang kapatid nito. Nang sabihin ng receptionist kung saan. Agad nitong tinungo iyon.
JHANI P.O.V
Nang buksan ko ang pinto. Nakita ko si kuya Maisen na nakaupo. Agad kung pinuntahan iyon. Nang makarating ako doon nakita ko kung paano na galit si kuya ng makita nito si Dharen.
"Bakit ka narito." pahayag nito napapatayo na sana nang pigilan ko ito. "Jhani, wag mong sabihin na naki pag balikan ka sa gunggong na yan ah, Jhani."
"Kuya Maisen. Ako na ang bahala, paaalisin ko na siya okay, wag ka nang magalit. Kagagaling mo nga lang sa diskrasya ganyannka pa." pag katapos kumalma ni kuya. Saka ko naman binalingan si Dharen. Dahil hindi lang pala si kuya ang may galit dito si mommy din pala at si ate Kris ang may galit dito. Kung nandito lang si papa pati iyon magagalit. Bunso kasi ako at babae pa kaya over protective silang lahat.
"Dharen. Halika na ihahatid na kita sa labas." Hindi sumagot ang binata pero halatang nagtataka ito. Nang maka labas kami. Saka itong nag salita.
"Jhani, hindi ka ba magpapasalamat sa akin. At hindi ka ba mag so sorry sa mamgyaro."
"Hindi, alam mo kasalanan mo naman talaga ito, eh. Nang dahil sayo nagalit sila sayo. At hinding hindi ako mag so sorry sayo no. Umalis ka na lang. Ito ang tatandaan mo ito na ang una't huling hatid mo sa akin dahil simula bukas hinding hindi na ako sa sakay sa kotse mo na iintindihan mo." Hindi ko na siyang hinintay na sumagot agad akong umalis sa harap niya at pumasok na ako sa loob ng hospital.
"Mommy, Kuya, ate. Okay lang ba kayo."
"Oo" sabay sabay na tugon nila
"Anak." sabi ng kanyang ina. "Kayo ba nun? Anak, paano kayo nag kita nun." patuloy ng kanyang ina.
"Ma, si Dharen na po ang nag papatakbo ng CHUS ngayon, Ma. Siya po yung heirs."
"Kong ganon, ililipat ka namin ng school. Ayaw ko nang mag kita pa kayo. Baka saktan ka lang niya ulit. Nililigawan ka ba niya Jhani." pahayag ni ate Kris sa kanya.
"Hindi po Ate Kris. Alam ko naman po ang gagawin ko, kung manliligaw man ito. Iiwas nalang po ako. Wag niyo lang po akong ilipat ng school. Ayaw ko pong malayo sa mga best friend ko eh."
"Sige, Jhani. Siguraduhin mo yang sinasabi mo ah. At malaki ka na kaya mo nanng mag desisyon tungkol sa bagay na yan. Ikaw na ang bahala kung mag papaligaw ka man o hindi. Mabuti pang umuwi ka na lang at mag pahinga may pasok ka pa bukas diba. Kami nalang ang bahala dito." Sabi ng kanyang Ina. Tumango na lamang ako.
Habang nasa sasakyan ako iniisip ko kung ano ang dapat pwede kung gawin para maka iwas kay Dharrn. Ilang minuto lang nakauwi na ako. Nang makarating na ako sa loob hinanap ko si manang Inday.
"Manang, Inday."
"Anu po iyon, mam Jhani."
"Kuhanan nyu po ako ng makakain. Paki lagay na lang po sa kwarto ko." Magalang na wika ko kay manang. At umakyat na ako papasok sa kwarto ko. Pagkatapos ko gumawa ng assignment saka naman dumating ang pagkain. Pag katapos kong kumain saka naman ako nag half bath. Pag katapos kong gawin ang mga dapat kong gawin saka naman ako natulog. Bago ako natulog nag pray muna ako.
KINABUKASAN
Nang makarating ako sa classroom sinalubong na ako agad ng ako ng mga bff ko.
"Hellow, kamusta ang pagtulog mo." sabi ni Trizie
"Ito okay lang naman."
"Tara punta na tayo sa classroom at marami pa tayong gagawin."
"Diba may quiz pa tayo sa math, english at science, dapat pala maka review tayo anu."
"Oo nga, anu? Pahayag naman ni Rachelle. May quiz papala tayo. Muntik ko nang makalimutan." pahabol nito.
Hindi namin namalayan nasa tapat na pala kami ng classroom. Buti wala pa si ma'am Baltazar. Kundi lagot kami. Kasi late kami sa subject niya, eh. Advisor pa naman namin iyon. Nang maka upo na kami sa upuan namin. Saka naman dumating si ma'am na may kasamang esduyante.
"Class, attention please! This is a new student from HUPS. Pag katapos sabihin nun ni ma'am Baltazar saka naman nito binalingan ang binata. "Introduce your self, Mr. Eslamosa.
"Hellow, classmate. My name is Jan Eric Daniel Eslamosa. You can call me Daniel.
"Umupo ka nalang doon, Daniel. " Okay, class. Ngayon mag kakaroon tayo ng siiting arragement. Tumayo muna kayong lahat at pumunta sa likod. Pag tinawag ko ang apelyido nyo, pumunta kayo dito sa harap." Pahayag ni ma'am Baltazar.
Ilang saglit lang natapos na din ang sitting arrangements namin. Nalungkot ako dahil hindi na kami mag kakatabi ng mga best friend ko.
Pero masaya din naman ako kasi katabi ko si Jed. Pina gitnaan kasi ako ni Jed at Dharen. Ang isa pang kina iinisan ko si Dharen pa ang nasa kaliwa ko. Kanina ko mga ipinag dadasal na sana mag bago ang isip ni ma'am.
Ilang minuto pa natapos narin ang klase at uwian na. Ang aga kasi ng uwian namin ngayon eh. Nang umalis na si ma'am. Agad ko naman pinuntahan si Jed.
"Jed, best friend." pahayag ko. Si Jed ang kababata ko simula pa noong kinder kami mag kakilala na kami. Kaya lang nag hiwalay kami noong 1st year high school kami dahil pumunta siya sa states kasama ang magulang niya. Pero hindi kami nawalan ng komunikasyon. Hanggang sa nalaman ko na patay na pala ang parents niya at pinauwi siya rito para ipagpatuloy ang pag aaral niya, hindi ko naman alam na ngayon ang dating niya. "Okay lang naman eh, ikaw kamusta ka na Jhani. Long time no see. Hehehe."
"Okay lang din ako. Tara Ito tour kita rito. Maraming mga magaganda dito. Sorry nga pala sa nangyari sa parents mo ha. Sana maka move on kana." malungkot na pahayag ko.
"Okay na ako, basta nan jan ka."
"Talaga1 Miss you best friend. Tara ipapakilala nga pala kita sa mga best friends ko na sina Rachelle, Aliyah and Trizie."
"Ito na pala, Guys. Tawag ko sa kanila. Bff ito nga pala si Jed best guy friend ko."
"Nice meeting you." Pahayag ni Jed sa kanila. Sabay lahad nito ng kamay. Nakatulala lang ang mga bff girls habang nakikipag kamay sa kanila.
"Ibig sabihin, Jhani. May boyfriend ka na at si Jed yun."
"Hindi ah, best friend ko lang si Jed." Tumango naman ang binata. Na nakangiti ngunit parang hindi abot sa mga mata.
"Ako hindi mo ba ako ipapakilalala sa kanya, sweetheart." Si Dharen yun na bigla na lang nag salita. Nagulat naman si Jed at ang mga bff girls niya na hindi makapa niwala.
"Anung sinasabi mo, Dharen? Hindi naman tayo eh."
"Well, hindi nga ngayon pero naging tayo noon, hindi ba?" Pahayag nito.
"Oo nga, pero wala na tayo. Matagal na kitang kinalimutan, no." pahayag ko. Bigla naman nagtaka sina Trizie at Rachelle dahil nag lihim ako sa kanila. Bigla naman umalis si Rachelle kasunod nito si Trizie. "Rachelle! Trizie! wait! Patay! Hindi nila alam ang tungkol sa atin!, Nakakainis!" pero hindi sila tumugil sa pag takbo, hanggang mawala sila sa paningin ko. Binalingan ko naman si Dharen. " Anu masaya ka na? Nawala na ang mga best friends ko nang dahil sayo. I hate you"
"Sorry, hindi ko naman alam na hindi nila alam ang tungkol sa atin eh." Pag mamakawa nito.
"I hate you, wag mo akong kakausapin hanggat hindi ko na aayos ang promblema ko." pahasik na sabi ko dito. Hindi ko na siyang hinintay na mag salita at dali dali kung tinungo ang pinggalingan ng mga bff girls ko kanina.
