GİZLİ RANDEVU

MERHABA GİZLİ SEVDAM

Seninle uzun zaman önce karşılaştım. İlk görüşte aşk değildin ama, kusura bakma :)

Öyle patlayan volkanlara benzemez bendeki sevdan, daha çok yıllarca ufak ufak malzemeler ekleyerek çoğalan bir delta gibidir. Sabrın, özverinin, yılmamanın, naif sevmenin tam karşılığı yani.

Çağlayanlar gibi coşmaz bende sevdan. Beni baştan yaratır, haritalarımı değiştirir, kendine yeni bir alan yaratır.

Seni görünce ilkbahar yağmurları başlıyor gönlümde, sen gülünce dallar çiçeğe duruyor. Seninle göz göze geldiğimiz anları ise sorma. En şiddetli duygularım işte o zaman ortaya çıkıyor, yıldırımlar çakıyor topraklarıma....

Sen benim ulaşılmaz sevdamdın. Hiçbir zaman sevgimin karşılık bulacağını düşünmedim. Eziklenmek gibi değil yanlış anlaşılmasın, beni bilmesen de belli bir ağırlığım var cemiyet hayatında. Karşılıksız sevdim sadece. Ben açılsam ve sen bana bakmasan daha çok yıkılırdım. Ben konuşsam ve sen sussan depremler olurdu bende. Ben gözünün önünde dursam ve sen bana bakmasan mahvolurdum. Oyüzden sustum. O yüzden seni gizli gizli sevdim; kimseye zararı olmadan. Ayrıca elbette bir "Sevgi" sevdan olduğunu biliyordum. Diğer kadın olmayı istemedim.

Gördüğün gibi ne kadar da olgun bir kızım ben böyle. Geç kalmadan beni kapmalısın bak benden söylemesi. Beş yıl bir sevdanın pişmesi için yeterli bir süre bence. Ortaya çıksın istiyorum ne dersin?

Ayrıca o Sevgi duygusuzunun neresine vurgunsun sen? Hatun bildiğin buzhane :)

Mektupların devamı gelecek..... Umarım sen de benim gibi sabırsızlanırsın.

NOT; her bir sözümde, her bir ima ve cümlemde ciddiyim. Kendine iyi bak Gizli Sevda'm....

Yavuz sabah kahvaltısında yardımcılarının kendisine verdiği bu mektubu unutmuştu tamamen. Akşam kardeşi ve üvey kuzeni bilardo öğretmesi için yine odasını basıp başının etini yerken üzerinde sadece Yavuz'un adı yazan parşömen görünümlü kaliteli zarfı farkettiler. Ondan izinsiz kıkırdayarak zarfı açmaya kalktılar ancak o müdahale edip ellerinden hışımla mektubu aldı. İçinde ne olduğundan habersiz, sırf patavatsız kardeşi ve onun işbirlikçisi kuzenine "insanların özel eşyalarına dokunmayın!" dersi vererek onları odadan gönderdikten sonra okumaya başlamıştı.

Okumaya başladığı andan itibaren şaşkınlıktan gözleri kocaman açıldı. Samimi ve içten üsluba rağmen bunun kendisine oynanan bir şaka olduğunu düşündü de böyle bir şakayı ona kim yapardı? Kardeşi? Eser? Mehmet ve Ahmet ikizleri? Peki ya onu denemek için Sevgi yazdıysa bu mektubu? Artık ilişkileri ciddiye dönüyordu. Hatta bu haftasonu ailesiyle tanışmaya evlerine davetliydi. Acaba bu bir test aracı olabilir miydi?

İşin gerçeği herkes olabilirdi. Herhangi bir amaç için yazılmış olabilirdi. Bunu bir ergen işletmesi addetip mektubu unutmaya karar verdi. Çöp kutusuna basket atarken daha unutmuştu içinde yazanları. Komplo olduğuna emin olduğu bu tuzağa düşmeyecek, sanki hiçbir şey olmamış gibi, böyle bir şey eline geçmemiş gibi davranacaktı.