A MONSTER TALE~{Dutch}

H4. She's haunting me....

Een warme straal licht valt op mijn gezicht. Genietend verschijnt er een lach op mijn gezicht. Het zachte gesnurk van Austria verbreekt de stilte en de geur van koffie hangt in de lucht. Het is weekend en dat betekent dat mijn moeder vandaag lekker thuis is en mijn vader naar zijn werk is. Vandaag is het de dag van mijn zus, mijn moeder en ik. Grinnikend schud ik voorzichtig Austria door elkaar, in een poging haar wakker te maken.
Voorzichtig opent Austria een oog en sneller dan ik voorzien kan, springt ze uit het bed en duikt bovenop me. Lachend stoeien we als de kleine 7 en 5 jarigen die we zien, op de grond. Austria geeft me de kietel dood en tranen stromen over mijn wangen. 'Au-au-austria s-s-s-stop.' Breng ik hikkend uit. Austria stopt even en kijkt me aan. Haar zwarte haren kriebelen over mijn gezicht heen en laten me giechelen. Een rode blos ziert haar wangen en haar huid is zacht roze. Haar prachtige groene ogen staan spring levend en vol hoop. Ze is in één woord gewoon prachtig en mijn grote voorbeeld.
Langzaam veranderen de ogen van Austria. Ze worden dof en levenloos en haar gezicht verandert ook. Het prachtige zacht roze gezicht dat ze eerst had, wordt langzaam lijk bleek en haar botten zijn over haar gehele lichaam goed zichtbaar. Ook kijkt ze anders. Ze kijkt boos en wraaklustig.
Plots zijn we in een andere kamer.
Er zit een man vastgebonden aan een stoel en Austria is nergens te bekennen. Ik probeer naar de man toe te rennen, maar kom geen stap verder. Als ik naar mijn voeten kijk, zie ik waarom; ze zijn verdwenen en ergens verderop liggen ze in een hoek. Austria komt ineens uit het niets tevoorschijn met een mes in haar handen en loopt dreigend naar de man toe. Ik wil de longen uit mijn lijf gillen, maar er komt geen geluid uit mijn mond. Ik zie hoe Austria de man vermoord, terwijl ik zelf langzaam doodbloed. De hele kamer, waar we in zijn, kleurt langzaam rood van het vergoten bloed. Het wordt steeds hoger en hoger en stroomt langzaam de kamer in. Overal om me heen is bloed en ik heb het gevoel dat ik er in verdrink. Snakkend naar adem, vullen mijn longen zich met dik en kleverig bloed. Hoe dieper ik wegzink, hoe harder ik de lach van mijn zus kan horen. Ik zet het op een gillen en dit keer komt er wel geluid uit mijn mond. Ik schiet overeind en kijk paniekerig om me heen, terwijl ik blijf doorgillen. Een vage schim rent op me af en ik probeer hem uit alle macht weg te duwen. Wanneer de woorden die de schim me toefluistert tot me doordringen, kalmeer ik een beetje. Het is Colin. Huilend laat ik me in zijn armen vallen en klamp ik me krampachtig aan zijn shirt vast. Bang dat dit weer een wrede droom is en mij Colin straks word ontnomen. Maar Colin blijft bij me, wat er ook gebeurt.
'H-het was z-zo e-eng....' Breng ik snikkend uit. 'Ssst. Ik weet het. Rustig maar alles komt goed. Ik ben bij je.'
De ene nachtmerrie was over en nu begint de echte pas....

Hey mensjes,
Sorry voor het zo lang niet updaten :(
Ik hoop dat jullie dit hoofdstukje goed vinden :)
Dit hoofdstukje draag ik op aan Thelittlestar1 omdat ze gewoon simpelweg fantastisch is. Neem gauw eens een kijkje op haar profiel :D

Love you all xx me😘❤️