Mahkum

Medyada Afra Var.
Koca bir buçuk hafta geçmişti ve ben annemi çook özlüyordum. Ateş beye olan nefretim daha da artmıştı. Beni her zaman arkasından sürüklüyor ve bir sürü dosya verip onları incelememi istiyor arada zıtlaşıyorduk ve her türden yoruluyordum.
İncelediğim ve doldurduğum dosyaları alıp ateş beyin odasına gitmek için odadan çıktım. Merdivenlerden inerken birine çarptım ve tüm dosyalar yere düştü. Çarptığım kişiye baktım aras beyin olduğunu görünce içimde birşeyler oluşmaya başladı buda neydi böyle?
"Şeyy.....efendim çok özür dilerim ben dalmıştım"dedim mahçup bir şekilde güldü
"Önemli değil, ışıkları neden kapatmışlar" dedi kolunu benden tarafa uzatıp biraz yaklaştı ben daha da heycanlanırken ışıklar açıldı. Kolunu çekti. Ah salak kafam! Ne bekliyordun ki!
"Saat çok geç oldu bu yüzden kapatmış olabilirler" dedim gülümseyip;
"Saat geç oldu ve sen uyumadın neden?"
"Dosyaları doldurdum" dedim yerden alıp toplamaya başladım. O anda aras beyde eğilip benimle beraber toplamaya başladı gülümsedim gülümsedi. Son dosyayı elime alıcakken aras beyde benimle beraber tuttu ellerimiz birbirine değince fazla garip hissettim noluyordu bana böyle? Gözlerime odaklanmıştı kaçırmak istiyordum ama o iki çift kahverengi göz ısrarla bana bak diye yalvarıyordu sanki.
"Ne oluyor burada!" Diye tıslayan ateş beyin sesiyle hızla dosyayı çekip ayağa kalktım. Aras beyde ayağa kalktı ve duvara yaslandı
"Birşey olduğu yok abi! Bu kadar sert çıkışman çok anlamsız! Biraz nazik ol!"
Ateş bey duydukları karşısında ufak bir şok geçirip
"Ne?" Dedi toparlanıp "sanane lan! Sana hesap mı sorucam!"
"Karşındaki kız abi! Nazik olucaksın"
Noluyor burda?!
"Aras siktir git odana!"
"Abi çocuk değilim!"
"Sana siktir odana dedim DEMİ!" diye gürleyince yerimde korkuyla zıpladım. İki kardeş birbirine nefretle bakıyordu. Eve iki kardeş!
"Gitmiyorum"dedi aras bey sakin bir şekilde
Ateş bey aras beye doğru yürümeye başladı. Tam önünde durup
"Aras.odana.gir"dedi tıslayarak. Gözlerimi dehşetle açmış onlara bakıyordum. İki kardeş birbirinden nefret ediyordu. Bunu şuan anladım. Ama neden?
"Girmiyorum." Dedi aras bey yine ve devam etti "girmezsem küçükken yaptığın gibi dövermisin yoksa işkence mi yaparsın? Abi işkence canımı çok acıtıyordu ondan başlasana sona doğru dövmek okşamak gibi geliyor..." demesine kalmadı ateş bey yüzüne yumruk attı. Küçük bir çığlık attım elimle ağzımı kapattım gerçi onlar benim varlığımı unutmuşlardı bile.
Aras bey tam elini kaldırıcaktı ki geri indirdi. Diğer eliylede dudağındaki kana dokundu
"Biliyormusun hep sana vurmak istedim. Ama yapamadım neden mi? Senin gibi aciz duruma düşmekten korkup yapmadım. Sen piçin tekisin ve bunu bildiğin için hıncını benden alıyorsun! Eğer bu evin değeri büyük olmasaydı şimdi çekip gitmiştim." Dedi aşağı indi kapı çarpma sesi gelince yine yerimde sıçradım. Ateş bey bana öfkeyle bakıp odasına girdi.
Bu kavgada neyin nesiydi böyle? Bu evdeki insanlar hiç iyi değiller. Aras beye acımıştım. Abisinden küçükken hep dayak yiyor ve eziyet çekiyormuş. Yazık ya!
Dosyaları çalışma odasına koyup odama geçtim pencerenin önünde durup dışarıyı denizi izlemeye başladım. O sırada gözüm aras beye kaydı salıncağa oturmuş elinde sigarası vardı içine çekip üflüyordu. Yanına gitsem mi? İyi hisettiririm belki. Aşağı inip aras beyin olduğu tarafa geçtim. Nefes alıp verdim. Yanına gelince
"Aras bey" dedim hızla bana bakıp
"Afra ne geziyorsun burda?"
"Şey...yalan söyleyemem yukarda olanlar beni çok üzdü odamdaki pencerede sizi görünce yanınıza gelmek istedim"dedim gülümseyerek. Gülümsememe karşılık güldü
"Gel o zaman"dedi yer açtı. Oturdum
"Dudağınız acıyor mu dedim" sırıttı dudağındaki yaraya dokunup yüzünü buruşturdu
"Eskilerine göre daha iyi"dedi gülerek
"Neden böyle? Yani ateş bey neden bu kadar sert ve acımasız"
"Bilmiyorum, ama emin ol birgün aşırı acı çekicek"dedi onaylar şekilde başımı salladım
Sigarasını derince çekip dışarı üfledi. Allahım bu insan mıdır? Bu nedir? Bu ne?
Hava hafif esince titredim. Aras bey fark etmiş olucak ki üstündeki deri siyah ceketi çıkarıp üstümü örttü.
"Teşekkür ederim üşümedim" dedi geri vermek için ceketi elime aldım. Elimden ceketi alıp geri üstüme örttü
"Üşüyorsun her halinden belli" dedi burnumu sıktı
"Bak buz gibi istersen içeri gir sen?"
Hem aras beyin kokusu hem burnumdaki eli ve benimle ilgilenmesi beni benden almıştı.
"Hayır...burası hem sessiz hem huzur verici bir yer. Saatlerce burda yıldızları seyredebilirim" dedim salıncağa biraz daha sindim rahat etmek için kafamı bir yerlere koymaya çalıştım. O anda aras bey eliyle kafamı omzuna yasladı.
"Burada rahat edersin"dedi gülerek kızarmıştım sadece teşekkür ettim