Bir çocuğun şiir defteri

İstanbul

Seni özledim İstanbul,
Sahilini, caddeni,sokağını.
Öyle özledim ki!
Gölgemi tutsak ederim sana.

Çivili kunduramın sessizliğe çığlığı,
Rüzgarın saçımı uçuruşu,
Hayatın donuşu, güneşin batışı,
Gecenin ayazı, dağların küsüşü...

İstanbul'u özledim,
Sevgilileri, çocukları, yaşlıları
Vapurun sireni, martının çığlığı!
Öyle özledim ki...

Sıcacık simit yenir şöyle,
Sahilde gezinir böyle,
İki aşık serçe gibi öyle
Ne yapalım Istanbul, sen söyle

Özlemimi giderecek ,
Yaramı saracak ne yapalım şu İstanbul'da
Engelleri aşıp teker, teker
Anıları yadedip birer birer.

Özlüyorum bir yakandan,
Sövüyorum diğer yakandan!
Ne kaybedicem ta derinden
Seni çıkaramam en derininden!

Git Istanbul, git artık Marmara'dan!
Gerideki acıları hatırlatmadan. Bağırmadan, çağırmadan,
Bana onu hatırlatmadan...