Ειναι παρασκευη. Το μονο καλο σμρ ειναι εχουμε εξαωρο, γυμναστικη και αυριο οχι σχολειο!!! Οι 5 ωρες περασαν πλ αργα αλλα επειτελους ηρθε η ωρα για γυμναστικη... Καναμε οτι καναμε συνηθως τρεξιμο γυρω απο το γηπεδο του μπασκετ, γυρω απο το σχολειο και ταχυτητα. Εγω εκατσα πισω απο το Δημητρη εξαιτιας της Αννας...τελικα ομως αποδειχτηκε καλο γιατι μετα απο 2-3 περα δοθε ο Δημητρης γυρισε και μ ειπε
Δ:οπ το νικακι! Χαμογελωντας. Του χανογελασα κι εγω. Τοτε απλοσε το χερι του και καλα για κολλα πεντε αλλα τελικα δεν ηταν αυτο....του εδωσα το χερι μ και εκεινος το εαφιξε απαλα. Αυτο διηρκεισε μεχρι να μας διακοψει ο γυμναστης.
Γ: δημητρη παιδι μ ειναι η σειρα σ να τρεξεις γιατι αργεις τοσο;;
Δ:ξεχαστηκα κυριε..
Και τοτε εφυγε απο κοντα μ.
Γ:παρτε μπαλες.
Ειπε ο γυμναστης και τρεξαμε να παρουμε μια μπαλα του βολλευ μια του μπασκετ και μια του ποδοσφαιρου.
Την υπολοιπη ωρα ημουν πολυ χαρουμενη!!! Μονο αυτο σκεφτομουν!! Αρκετοι με ρωτησαν γιατι τοσο χαρουμενη; μα εγω δεν τους απαντουσα δεν ηθελα να φυγω απο τις σκεψεις μ, τα ονειρα μ. Δυστυχως ομως δεν εβλεπα αν με κοιταζε, αν ηταν και αυτος χαρουμενος. Οχι δεν το εκανα. Δε σκεφτηκα να κοιταξω. Παραμονο να μην μ ερθει η μπαλα στα μουτρα και το προηγουμενο γεγονος. Ετσι περασε αυτη η μερα γεματη σκεψεις, γεματη ονειρα. Αυτο ηταν λοιπον το σημαδι. Ενα απλο αγγιγμα. Ειχαμε κανει και μια χειραψια σμρ αλλα δεν ηταν τοσο δυνατη οσο κρατημα το χεριου μου απο το δικο του
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Να και το δεκα δεν ειναι πολυ αλλα αυτα ειναι που συβεβησαν. Ολα ειναι αληθεια αληθεια συνεβη αυτο αλλα με διαφορετικα ονοματα
Ελπιζω να σας αρεσει
