5.Χωρισμος...

14 5 4
                                    

Ηταν 3:00π.μ και δεχτηκα ενα τηλεφωνημα
Ε:Ναι???
Α:εμ...γεια σου Νικη ο Αλεξ ειμαι
Ε:Γεια Αλεξ! Εγινε κατι?
Α:Οχι οχι απλα ηθελα να μιλησουμε...
Ε:α...οκ γιατι πραγμα θες να μιλησουμε??
Α:θα ηθελα να σου ζητησω κατι..
Ε:τι??
Α:θα ηθελες να...τα...φτιαξουμε?
Ε:οριστεε????
Α:το ξερω ειναι χαζο αλλα μου αρεσεις
Ε:.....
Α:Νικη??
Ε:εδω ειμαι
Α:ποια ειναι η απαντηση σου?
Ε:εμ κοιτα και εμενα μου αρεσεις οποτε....
Α:αυτο σημαινει ναι??
Ε:...ναι
Α:τελεια!!!!!!!!!!!!!!!
Ε:ναι...
Α:λοιπον σε αφηνω να κοιμηθεις τωρα επειδη ειναι αργα τα λεμε αυριο love
Ε:τα λεμε♥♥

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Την επομενη μερα ανυπομονουσα να παω σχολειο για να δω τον Αλεξ!!! Η μξτερα μου ειχε φυγει ηδη για τη δουλεια οποτε ημουν μονη στι σπιτι.Πηγα στο μπανιο και επλεινα τα δοντια μου.Μετα εβαλα το σκουρο μπλο τζιν μου και την ασπρη κοντι μου μπλουζα και ξεκινησα για το σχολειο.
Οταν εφτασα αρχισα να ψαχνω τον Αλεξ. Ομως δεν ηταν πουθενα!!! Που μπορει να πηγε? Μηπως αρρωστησε και δεν θα ερθει σχολειο? Ομως εγω συνεχισα το ψαξιμο μεχρι που τον βρηκα. Ομως δεν μονος! Φιλιοταν με την Ασλει (συμμαθητρια) μου... Εγω εβηξα για να καταλαβουν οτι τους βλεπω. Οταν με ειδε ο Αλεξ σταματησε να φιλιεται και αρχισε τις δικαιολογιες,εγω ομως δεν πιστεψα τιποτα. Τον χωρισα και εφυγα τρεχοντας για να μην με δει να κλαιω. Αυτο ηταν. Μια μερα μονο αντεξε και πολυ ηταν για εναν ανθρωπο σαν κι αυτο! Πως δεν το καταλαβα πιο πριν??

A weird but beautiful lifeOù les histoires vivent. Découvrez maintenant