Still

2

At dinala ko sya sa pinakamalapit na coffee shop. Sinubukan pa nyang gumawa ng dahilan para di makasama, pero di nya ko mapipigilan. Sinakay ko sya agad sa sasakyan ko at umalis kami ng may excitement sa dibdib ko. Im not really used with this, its just that theres something about her that i want to know more. I want to know her better.

Bakit ko nga ba sya hinila? Di ko rin alam ang eksaktong dahilan kung bakit. Basta ang alam ko gusto ko sya. Period.

"Anong gagawin natin dito?". Parang inosente naman ang tanong nito. Di ko na sya sinagot.

"Anong coffee mo?"

"Kahit ano, kung ano sayo yun na lang sakin."

"Okay." Umorder narin ako pagdating sa'min ng menu. Medyo niramihan ko na kasi di rin naman kami kumakain at para matagal ko syang makausap.

"So, nag-aaral ka pa ba?" Putol ko sa katahimikang pumagitan sa aming dalawa. Medyo naiilang din kasi ako, ikaw ba naman natapatan ng mala-anghel na dalaga. Talaga bang Liza ang pangalan nya? Baka naman KC, naiinlove na KC ako eh. Ano ba yan Louie! Umayos ka nga baka maturn-off sayo si Liza. Umayos and be gentleman.

"Hindi na. Nagstop ako ng fourth year college. Financial problem, alam mo na. Namatay kasi ang papa, car accident actually."

"Im sorry, di ko alam."

"Ano ka ba Louie! Wala kang kasalanan, kaya di mo kailangang humingi ng sorry, unless ikaw ang bumanga sa kanya habang nagtitinda sya ng balot." Nag echoed sa akin ang huling sinabi nya. I felt guilty for not knowing what she went through. Then, i saw in her eyes the tears that slowly dancing and gliding down on her cheeks. I can't held myself but feel sad.

"Nakakainis ka, isang araw palang tayong magkakilala pinaiyak mo na ako." Sigaw nya sa kin haban ang kanyang mga luha.

"Wag ka na ngang umiyak." At inabot ko sa kanya yung panyo ko. I smile to show i care and she found a shelter in my side.

Marami pa kaming napag-usapan habang kumakain kami. I learned na iniwan na sya ng kanyang ina when she was 4. Sa kabila ng hirap ng buhay, napagtapos sya ng kanyang papa ng high school sa pamamagitan ng pagpapasada ng jeep. Nung mag-college na sya, nagpa-part-time sya sa mga fastfood chain para makadagdag for her tuition fee. But, noong bago sya mag-enrol for first semester ng kanyang huling taon, her father died. May 23, 2011, hit and run. Di pa rin alam kung sino ang salarin sa pangyayari hanggang mamatay na lang ang kaso at nabaon sa limot ang lahat.

Nagtry naman syang mag-enrol parin pero after one month nagstop narin sya dahil di nya kinaya ang hirap ng paghahanap ng pera. To survive her daily needs, pinasok narin nya ang pagpa-pageant until madiscover sya ng isang talent scout at sinabak narin nya ang modelling. Until magkatagpo kami.

Napaka-impossible naman na magkatagpo kaming dalawa. Two from different world ika nga but destiny made its way.

"Hatid na kita sa tinutuluyan mo."

"Tara." Lumalalim narin kasi ang gabi. Matapos ng iyakan portion namin, hindi naman sya umawat sa pagtawa. Ang cute cute ng ginagawa nya. Napaka-inosente nya kung titignan but i know deep inside mature sya. Napakarami nyang kwento simula pagkabata nya, hanggang dun sa classmate nya ng grade five na binigyan sya ng flowers ng di sinasadyang nasampal nya ito sa pisngi ng napalakas at umiyak ng todo, sinumbong sya sa guidance office, pano ba naman may dumapong lamok sa pisngi ng lalaki. Di sya nagsorry, ang dahilan nya concern pa nga sya dahil ayaw nyang magkadengue yung classmate nya. Dami kong tawa dito. Nakakatuwa sya. Masasabi ko lang mas lalo akong humanga sa kanya. Pre, inlove na ko. Promise.

Nasa parking lot pa kami. At di parin sya tumitigil sa pagkwento at pagtawa while me just staring at her. Nang bigla nyang napansin na di na ko tumatawa at nakatingin na lang sa kanya.

"May problema ba? May dumi ba ko?"

"Wala." Then i kiss her.

"Ang bilis mo naman." Nagulat sya sa ginawa ko at lumayo ng bahagya.

"I like you, i mean, i love you. Liza."

Then, i kiss her again. Nagulat sya sa ginawa ko but now she let me. Now without hesitation she close her eyes and let me come into her life. And we both let the moment takes us wherever it want to. Like where the butterfly goes after the good day and the waves come to the shore by night. And we let the dawn sing his songs of love. And we make-out.