Strict Geheim

De aanmelding.

Verbaasd rukt ik een papiertje van de tafel. "NIEUW: MEIDEN TEAM BIJ LACROSSE. MELDT JE AAN!" Met koeienletters staat het er op. Enthousiast stoot ik met mijn elleboos mijn beste vriendin, Lydia, aan. 'Wow, Lydia, kijk! Een meiden team bij lacrosse! Ik ga me definetly aanmelden,' zegt ik. Lydia kijk haar wazig aan en knippert met haar ogen. 'Eh, saai?' zucht ze rollend met haar ogen. Mij kan het niks schelen wat anderen over me denken. Ik ga echt lacrosse spelen! Dit wil ik al heel lang, en eindelijk kan het. De gedachte zelf maakt me enorm blij. De schelle schoolbel brengt me bij het hede. Ik loopt met een glimlach van oor tot oor samen met Lydia naar de volgende les.
Met een dreun gooi ik de deur achter haar dicht. 'Mam, ik ben thuis!' roep ik. 'Haai Gabi! Hoe was school?' vraagt mijn moeder, vanuit de woonkamer. Ik slinger mijn jas aan de kapstok en storm naar de woonkamer. 'Goed!' hijg ik. 'Er komt dus een meiden team bij lacrosse.' Ik kijk mijn moeder overdreven lief aan. 'Dus... Mag ik me, eh, aanmelden?' Mijn moeder kijkt bedenkelijk naar haar dochter, schaapt haar keel. Ze kijkt me streng aan. Dan schiet ze in de lach. 'Natuurlijk mag dat, meid. Je wilt het al zo lang! Ik zou het niet kunnen maken om nee te zeggen.' Ik kijkt met grote ogen haar aan. 'Echt? Geweldig! Dankjewel mam!' Ik geef haar moeder een knuffel en kijk haar dankbaar aan. Dan ren ik de trap op, mijn kamer in. Ik struikel bijna over een stapel tijdschriften en plof op bed neer. Ik kijk naar het reliëf van het plafond en beeldt mezelf in, rennend op het grasveld. Ik sein haar medespeler, krijg de bal naar me toegegooit, vang hem op en met kracht gooit ik hem richting het goal en... Doelpunt. Mijn mond plooit zich tot een glimlach en ik zucht. Gabi Smith, de lacrossespeelster. Hoe tof. Ik sluit mijn ogen en zak weg in mijn gedachten.