luhan ေနထိုးေနေသာေၾကာင့္မထခ်င္ပဲထလာသည္ မေန႔ကသူ sehun ကိုေစာင့္ရင္းအိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ အျပင္းဆန္႔လိုက္ကာေရခ်ိဳးခန္းထဲကိုမ်က္စိမပြင့္တပြင့္နဲ႔ေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္ luhan မ်က္နွာသစ္ျပီးေတာ့မနက္စာစားဖို႔ေအာက္ဆင္းလာလိုက္သည္ ထမင္းစားခန္းထဲမွာ sehun ကိုေတြ႔ေတာ့ luhan ရပ္သြားသည္ မေန႔ကအျဖစ္ကိုေတြးမိရင္ ရင္ထဲမွာတလွပ္လွပ္နဲ႔ သူဘာျဖစ္လို႔အဲ႔လိုလုပ္မိမွန္းမသိ
အခုခ်ိန္မွာေတာ့ sehun ကိုသူမမုန္းေတာ့ေပ စစေတြ႔ခ်င္းကတည္းကစိတ္ဝင္စားခဲ႔တယ္ဆိုေပမယ့္ သူလိမ္ညာတာကိုခြင့္မလႊတ္ခ်င္ရုံသက္သက္ပါပဲ sehun သူ႕ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာသူသိတာေပါ့ အဲ႔တာေၾကာင့္မို႔လဲ ခြင့္လႊတ္ဖို႔သူၾကိဳးစားေနတာေလ
sehun မ်က္နွာေလးပန္းေရာင္သန္းေနေသာ luhan ကိုျမင္ေတာ့လွမ္းေခၚလိုက္သည္
" lu နုိးျပီလား လာေလ"
sehun ေျပာရင္းluhan ထိုင္မဲ႔ခံုေလးကို ဆြဲေပးလိုက္သည္ luhan လည္းဘာမွမေျပာပဲ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ မနက္စာစားေနတဲ႔အခ်ိန္စကားတခြန္းမွမဟ မုန္႕ကိုသာငံု႔စားေနေတာ့သည္ sehun လည္းအေနခက္ေသာေၾကာင့္ luhan ကိုစကားစလိုက္သည္
" ဟိုေလ lu!!"
"ေျပာ ေျပာေလ"
" ကိုယ္ ေန႔လည္က်ရင္ driver လႊတ္လိုက္မယ္ ကိုယ္တို႔ေန႔လညိစာအတူစားရေအာင္"
" lu ျပင္ထားလိုက္ပါမယ္"
ဟမ္ luhan မင္းကိုမင္း lu လို႔ေခၚလိုက္တာလား samnamja image ေတာ့ပ်က္ပါျပီကြာ
ဟိ lu ကသူ႔ကိုယ္သူ႕lu တဲ႔ oh sehun တို႔ေတာ့ ကံဇာတာေတြတက္လာ့ပီ ငိ ငိ
luhan ျပံဳးစိျပံဳးစိမ်က္နွာနဲ႔ sehun ကို တခ်က္ပဲ ၾကည့္ျပီး အေပၚတက္သြားလိုက္သည္ အေနာက္ကေအာ္သံၾကားလိုက္ပါေသးတယ္ ဘာတဲ႔ လွလွေလးဝတ္ခဲ႔ေနာ္တဲ႔ ငါကမိန္းကေလးလား ဟင္း ဘယ္လိုလူၾကီးမွန္းမသိဘူး
but ေန႔လည္စာစားဖို႔ခ်ိန္းထားတဲ႔အခ်ိန္ေလးကိုတေမွ်ာ္ေမွ်ာ္နဲ႔ ဘာဝတ္ရမလဲဆိုတာေခါင္းစားေနတဲ႔ သမင္ပိစိေလး တစ္ေယာက္အလုပ္ရႈပ္ေနေလရဲ႔
ေနလည္လည္းေရာက္ေရာဘဲလ္သံၾကားလို႔ luhan ဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ driver arjushi ေရာက္ေနတာပဲ luhan ခဏေစာင့္ေပးလို႔ေျပာျပီ အေပၚကိုေျပးတက္သြားေလရဲ႔ ခဏေနေတာ့ ျပန္ဆင္းလာျပီး
"arjushi သြားရေအာင္"
အိမ္ကအလုပ္သမားေတြကေတာ့ျပံဳးစိစိနဲ႔ေပါ့ မသြားခ်င္ဘူးလည္းေျပာေသးတယ္ ျပင္ထားတာမွ ေရေမႊးတစ္ဘူးလံုးေမွာက္ထားသလားပဲ luhan အခုလိုေပ်ာ္ေနတာ ဒီအိမ္မွာပထမဦးဆံုးပဲေလ
