Aralık ayındayım
Soğuk bir hava ve ben çok hastayım
Rengim solgun yıkılmamak için çabalamaktayım
Bir gün dönersin diye
Pencerelerde sabahlamaktayım
Geceleri herkes uyurken ben
Kimsenin bilmediği ağıtlar söylemekteyim
Duvarlara yaslanarak yürüyorum
Bir tek düşmeyim diye onlar tutuyor beni
Onlar dinliyor en acı Sözlerimi
Sonra atıyorum kendimi karanlığa
Gecenin en masum bir o Kadar'da
Korkunçluğuna
Yalvarıyorum Allah'a beni ve onu düştüğümüz
Bu karanlık kuyudan kurtar diye
Hayyum ve kayyum isminle
Merhamet eyle bizlere
Sonra içime bir huzur doluyor
Ve diyorumki kendime
Hiç bir acı sürmezki sonsuza
Kapıyorum Gözlerimi bilinmeyen bir yarına
Hey sen uzaklardaki gelmek isteyipte gelemiyen
Hiç üzülme benim hüznüm yeter ikimizede
Ve herkes gülüşüme aldanır
Kimse bilmezki her gülüş bir şey anlatır
Aralık Ayındayım soğuk bir hava ve ben yastayım
KADRIYE ÖZER
