Kabul edin. En büyük hatayı hayatımıza almamamız gereken insanları hayatımıza alıp, onları hayatımızın merkezi ilan etmemiz oldu.
Bakarsanız, tanışmamız gerekiyordu. Bazen değer verdiğim insanların gerçek yüzlerini gördüğüm zaman pişman oluyorum. Kendime kızıyorum. Böyle insanları hayatıma dahil ettiğim için. "Bu kadar körmüydüm ben ya?" diye kendimi yiyiyorum doğrusu. Olan her şekilde zaten bununla beraber bize oluyor. Her gelen bir parça götürüyor.
Eksiliyoruz.. Parçalanıyoruz.. Kırılıyoruz..
Kimsenin umurunda olmuyor ki..
Artık Bu sebeplerden secemiyoruz doğru insanı sahi doğru insan var mı?
Doğru insanı bulmak doğru insanla yaşamak.. Tüm kalan zamanını onunla geçirmek yada gecirememek .
Hayatın bir çok getirisi olduğu gibi götürüsü de oluyor bir sürü kayıp bir suru eksiklik.
Zaman herşeyin ilacı derler sende buna inanıyorsun inanmasan bile inandığına inandırılıyorsun.
Doğrusunu öğrenmek istiyorsan eger tercüman olayım hisedilenlere
Yok öyle bir dünya arkadaşım zaman her şeyin ilacı değil yanıltmasınlar. seni bizi yanılmayalım. sakın!
Sadece alışıyorsun,
Alışıyoruz.
Sadece ve sadece. Yoklukları ile cezalandırılıyoruz! gün geçtikçe cezamız ağır ceza kararı ile müebbete çarptırılıyor.
Bir hücrede değiliz. Belki ama İstanbul büyük bir koğuş içindeki insanlar ise koğuşta ki ağır abiler iyileri de var içerisinde kötüleri de.. Diyorum ya hayatına dahil etmek senin elinde
zamansız dı yaşadıkların, anlamadan cezalandırıldın belki belki de kendin istedin böyle olmasını neden mi böyle istedin çünkü karşılık beklemeden sevdin şimdi cezani söylüyorum sana çok sevmeyeceksin abi çok sevince müebbet yiyiyorsun kimileri idam'a kadar surukleniyor (intihar) başka bir cezanla kendi kendini cezalandiriyorsun asıl ceza idam değil asıl ceza karşılık beklemeden sevdiğin insanın umarsız ca çekip gitmesidir değil mi.. Sen idam yesen bile karşılıksız sevdiğin kişinin. Umurunda olmayacak bu istersen idam de istersen "ölüm" de tüylerin diken diken oluyor değil mi? Ölüm.. Devamını düşünmüyorsunuz yeterki şu hapishaneden şu pis dünya hapishanesinden bir an önce kurtulmak bak yanlışlık var bu işte sen beklemezsin belki zamansız gelen bir ölüm hiç hesapta yoktur belki bir sürpriz olarak gelecek azrail o sana gelmeden sen onu ayağına cağirmanın derdindeyiz ne kadar da bencil biriyiz oysaki ne bu savaş biraz daha sabr etsek ölüm hepize gelecek hepimiz yaşayacağız bu duyguyu..
Nereden geldin bu şehire nereden devam ettin hayatına derken bir zaman sonra eziyet gibi gelir cehenneme benzer şehir sana..
İki güzel dost edinin bence bu yukarıda yazdığım olumsuz tüm duygulardan vaz geçirecek "kardeş" onların varlıkları bir okyanusun üzerindeki sandallar gibidir. Gitmek istediğin. Yere götürecek ve bir okadar da iyi vakit geçirecek
İki güzel arkadaş. Zaten bunlara sahipken senden sanslisi yoktur dünyada..
Bir kitapta okumuştum insanlar hayatına yönetmen olarak devam etmeli diyordu Baş rol oyuncusu sen ve oynayacak diğer oyuncuları kendin seçmelisin amatör oyuncunun hayatına girmemesine dikkat et profesyonel oyuncular seç ve devam et hayat gerçekten güzel yaşanmaya değer kocaman bir şehirde yanlız kalma kimin kalbini kırdıysan onların kalbini düzeltmek ile başla oyunculuğuna özür dilemek çok kolay her ne kadar özürlülük ile bir bağlantısı olsa bile bir insan özür dileyince özürlü olmuyor muş ;-) aksine kuş kadar hafifliyormuş
Bunu bir kitap olarak düşünmeyin amacım bir yazar olmak değil olamazda yazarlık çok büyük bir sanat bunu başaramam. sadece kafam bulanık olduğunda yazmayı seviyorum wattpad de buna aracı oldu okuyanlara tesekkur ediyorum iyi okumalar B-)
