Her akşamın bir sabahı varsa...
Her gülümsemenin bir bedeli var.. Her gülüşümden bir müddet sonra kötü bir şey olacağını bilirim ama yine de gülümsemekten vaz geçmek tercihim olmaz!
gülümsemenin yanında ağlamak da hediyedir Göz bebeklerine. Denizlerde bulunan tuzlu suyu sanki gözlerine boca etmiş yaradan, denizin dalgası denizin yalpalayışı insana huzurun en tatlı lokmalarını sunuyor bu yüzdendir ki. Kötü bir olayda ke ndimizi sahil kenarinda buluruz.
kim bilir belkide denizin olmadığı zamanlarda kendi denizimizi kendi gözyaşlarimiz ile üretmemiz istenir bu sebeptendir ki insanlar ağlayınca rahatlar cok ta güzel gelir kuytu köşede kimse görmeden kimseye ilişmeden kimseyle göz göze gelmeden ağlamak..
Kimi kaderine kimi yaşadığı dünyaya ağlar.. Kimi kaderinde yaşadıklarını paramparça olsa bile gülümsemeye devam eder cünkü güçlü olmaya devam etmesi gerek
Çünkü güçlü olmasını isteyen insanlar var. Ailesi var.. Ailesi yoksa! Sevdiği var.. Sevdiği yok sa sevdiği onu hayata bağlayan kankası var.. Bu saydıklarımın dışında en çok itaat edilmesi gereken yaratıcı var hepsinden önce..
İnsan oğlu unutkandır. Akşam ne yedin diye sorsanız nefsinin bile o an harekete geçmediğini fark edersiniz her konuda hiperaktif olan nefis hatırlamaya gelince unutur bir çok şeyi...
Sende unutulursun arkadaşların sen olmadan da sensizde yaşarlar bir bakmışsın her sabah seni arayan arkadaşların birden unutmuş olurlar seni unutulursun..
İşte bu yüzdendir ki.
herkes seni unutsa bile o unutmuyor.. Herkes senden sırt çevirse de o sana sırt çevirmiyor. Bir insana sıkıntını anlattığında 3. De
-off yine geldi kader sıkıntısı bee..
Diye argo. Cümleler kurmaya başlar içinden ama sen sadece aklından geçeni okursun dostunun..
Oda üzülur. Hatta belki sevinir kederin var (Zaten yakınında olanlar daha çok acıtmazlarmı küçücük kalbini ) diye seni dinler..
Evet!
seni sonuna kadar 10 defa dinler lakin sana söylediği cümleyi tek kelime ile özetleyebilirim..
"Boşver"
Ama yaratıcının dergâhın da yine mi sen geldin diyen yok..
Aksine o sen ona geldin ondan istiyorsun diye sana
Hoşgeldin kulum, anlat dinliyorum..
Diye kapısını açar..
Diğer insanlar gibi "boşver" demek yerine sana Miss gibi huzur ardından ferahlık veriyor
Bu da yetmezmiş gibi işleri düzene koyuyor..
Kainatın bunca düzen ve intizamını başı boş koymayan rabbim senin de hayatını düzene koymaz mi ?
Güçlü olmak her yiğidin harcı değil azizim..
Yaşanılan onca sıkıntıya. Bile dönüp güçlü olduğumuzu söylersek yıkılmayacağımızı yıkılmaktan ziyade sıkılmayacağımızı bilmeliyiz hatta yaşadıklarımız birer birer aksiyon, adrenalin, heyacana'a dönüşür ve büyük dalgalarda rafting yaparmışcasına eğleniriz..
yaşanılan sıkıntılar bir biri ardına gelerek küçülür de küçülür..
Yani demek isteğim şu ki hayat üzülmek için çok kısa sahip olduklarımızın değerini bilelim..
