Naka'enroll na nga si Imee. Naibgay nya na din ang sked nya kay Al. Ok naman ang skeD nya pero araw-araw iyon, halfday. Once or twice a week silang nagkikita. Everyday was full of happiness, laughters and memories. Kapag minsang dismisal na ni Imee ay sinusundo sya ni Al sa harap ng kanilang schoOl para magmeryenda o maglunch kaht saan, o di kaya kumakain sila ng streEtfuds, ice-cream o take ouT na pagkain mula sa mga fastfud chains.
Hanggang sa sumapit ang isang araw, 1day beFore finals nila para sa summer nang bglang nag-ibA ang pakikitUngo ni Al sakanya. Hindi na sya gaAnung nagtetex kay ImeE ng mga araw na iyun. Nagtataka si Imee. KinakaBahan. Hndi nya mawari kung my nagawa syang kasalanan sa kanya. Hanggang sa habAng nagkaklase sila sa Physics ay tinext nya si Al."Uy. Bakit di ka na ngtetex? Anu b talagang problema?"text ni Imee. Knkbhan tlga sya dhl hndi nya alam kung magrereply si Al o hndi..
5minutes ago...
*beep*
Ayan. Nagreply na si Al. Agad nya namang in0pen ito.
From Al: "Sunduin kita mamaya after ng klase mo. Magusap tayo."un lang ang nreply ni Al sakanya at pumayag naman si Imee.
Pagkatapos nga ng kLase nya, alas dyes ay agad agad na lumaBas na c Imee. Hnanap nya ang sasakyan ni Al sa laBAS ng skul at andun na nga ito. Nakapark ito sa harap ng computer shop. Dali dali nya itoNg pnuntahan. Kumatok sya sa bintana at pinagbuksan naman sya nito. Nang nakasakay na sya at pinaAndar nya na ang sasakyan ay tinitgan sya nito ni Imee. Malungkot ang mukha ni Al. Lukot. Stress. Halatang my dinadala itong problema. Walang senyales ng pagngiti o guxtong ngumiti sa mga sandaling iyon. Nakakabinging katahmikan ang nagHari sa lo0b ng sasakyan.. Ilang minuto pa ay nakarating sila sa isang lugar na tahmik, pResko at ngpark sila sa my ilalim ng punO ng mangGa. Kinakabhan na tlga si Imee.
Ilang minuto din ang lumipas ng binasag ni Al ang katahimikan.
"Ming? Wag ka sanang mabibigla sa sasabihin ko. Patawarin mo ko."panimula ni Al at nagsimula na ring umiyak.
"Teka. Hndi kita maintindiHan. Anu b yun? Bakit humihingi ka ng tawad?" Ngtatakang tan0ng na rin ni Imee. Hnahagilap nya ang kasaguTan sa mga ni Al. Nagsimula na ring kumaBog ang dibdib nya sa mga oras na 'yun.
"Hindi ko alam kung maiintndhan mo. Gulung-gulo ako. Hndi ko na kaya."anya ni Al
"Anu nga yun? Bkit di mu nalang ako diretsahin?"galit na ring tan0ng ni
Imee.."Binibitawan na kita Ming. Sorry."ani ni Al
Sa nariniG ni ImeE mula kay Al ng mga sandaling iy0n, tila bA naBingi sya. Para bAng sa tenga nya pinasaBog ang pagkalakas-lakas na nuclear boMb. Hindi sya nakaimik ng isang minuTo haBAng si Al ay umiiyak pa rin. Sa wakas ay nakuha na ni Imee ang bwelo nya para magsalita at magtan0ng.
"Ba...ba..bakit?"garalgal ang boses ni Imee, pinipiGlan nya ang pagpatak ng mga luha nya.
Sa wakas ay ipinaliwanag na ni Al kung bakit guxto nya ng bumitiw.
"May nabuntis ako. Malaki na ang bata. Kelangan kong sustentUhan. NakatangGap ako ng sulat na kelangan sustentUhan ko kada buwan-buwan iyon. Alam na rin nila sa bahay dahil kahapon nagpunta sila sa bAhay, yung bABae at yung anak ko sakanya. Hndi ko kayang pagsaBAyin yung pR0blema ko sa oras ko sayo kaya binibitawan na kita. Patawarin mo ko Ming. Hindi ko sinasadya. Maniwala ka sa'kin, minahal kita, mahal kita."mahbAng paliwanag ni Al haBang umiiyak. Nagsimula na rin umiyak si ImeE. Humagulgol ito pero pinipilit pa din nyang makipagusap ito. Nakiusap sya.
"Yun ba? E..ka..kaya..kaya ko namang ta..tangGApin yu'..yun eh.Ok lang...huwag mu..mu lang ak0ng bibitawan o i...i..iwan...parang awa mo na"..papuTol puTol na salita ni ImeE dhl humaHagulgol na ito sa iyak. NagmakaAwa siya. Parang nanlilimOs..
BINABASA MO ANG
My Paranoid Love
RandomWill still be a forever after heartaChes? Magkakar0oN ka pa bA ng tiwala sa ibAng ta0ng handang magmahal sayo ng t0t0o at hndi ka na iiwan gaya ng gnawa ng ibA sayo? Maniniwala ka pa ba? O puro hinala at takot nalang na bAka maulit muli?