kafamı kaldırdım ve gözlerimi açtım. İnsanı delicesine rahatsız eden o alarm sesini ,rüyanın o tatlı kısmını bilirsiniz. O alarm benim için de delicesine çalıyordu.En üzüldüğüm de ne oldu biliyor musunuz? Mysticfalls'ı karlar altında gördüm ya... Çok isterdim gerçek olmasını.... Alarm ı kapattım ve yerimden esneyerek doğruldum..
One thousand a year şarkısını söyleyerek dolabımın karşısına geçtim(bu şarkı alacakaranlık serisinde çalmıştı.bilirsiniz.) kot ve bluz giydim. Bugün salaş takılmak istedim. Saçlarımıda öyle bir tarayıp çantamı kapıp aşağı indi.
Pınar kahvaltıyı hazırlıyordu..
Sena: Günaydın Pınarım :)
Pınar: Gün çoktan aydın canımm:)
Sena: Hahaha o kadar geç değil be :) altı üstü saat 11.30 :)
Pınar: Tabi canım tabi... Zaten burada hava saat 11.00 de aydınlanıyor :D ( bu arada Büşra pijamalarıyla yanımıza gelir.)
Sena: Haahahha çok komik. Büşra şuna. Bir dakika Büşra ,tatlım niye üstünü değişmedin?
Pınar: Evet ya üstünü değişmeyecek misin?
Büşra: Ya haftasonu nasıl olsa...
Pınar: Peki sen bilirsin canım..
Sena: Rüyamda ne gördüğümü tahmin bile edemezsiniz.
Pınar: Ne gördün ? Çatlatma, ugrastırma söyle :)
Sena: Kar yağıyordu lapa lapa :)
Pınar: Buraya! Mysticfalls'a :) hahahha :D
Sena: evet. Kışın bile sadece kuru soğuğu olan Mysticfalls'a..
Büşra:Hayal gücün çok geniş tatlım :)
Bu arada kapı çaldı....
Büşra: Ben bakarım kızlar..(Büşra kapıyı açtı ve karşısında Damon'ı görünce şaşırdı.İçinden''Aman tanrım beni bu kılıkta görmemeliydi.'' dedi.
Damon:Kahve bulunur mu sizde?bizde bitmişte..
Büşra:Her normal insanın evinde olduğu gibi bizde de var :)
Damon: Çok bilmişsin biliyorsun di mi?
Büşra: Teşekkürler efendim :)
Büşra: Bir dakika getiriyorum.Buyrun..
Damon: Teşekkürler.
Büşra: Bir sniye Damon.(odasına Cıkıp geçen Damon'ın ona ödünç verdiği ceketi getirdi.)
Büşra:Kusura bakma.Geçen günden beri bende kalmış.
Damon: Hadi ama büşra sende kalsın :D
Büşra:Tabi tabi . Zaten ben onu hergün koklayarak yatıyorum ya.Kokun olmazsa ne yaparım :D
--Büşranın ağznda--
Damon ceketi alıp gülerek gitti. İçeri girdiğimde odaya doğru ilerledim. Üstüme salaş bir tşört ve deri ceket altıma da dar paça giyip spor ayakkabalarımla tamamlayıp aşağı indim. Sena'ya dönüp:
Büşra: Senin rüya galiba gerçek oluyor, dışarıya kar yağıyor.
Sena sevinerek dışarı çıktı ve kara baktı. Pınar da çok şaşırmıştı. Pınar ile ben masayı toplayıp bulaşıkları makineye koyduk. Daha sonra odama çıkıp biraz odamı düzenledim. O sırada Sena'nın bağırışlarını duydum.Kar o kadar çok yağmıştı ki Setfan ile Sena çocuklar gibi top oynuyorlardı. Onların kısa bir süre balkondan izledikten sonra bende aşağıya indim. O sırada birisi arkama birşey atmıştı.Böylece Stefan ve Sena'nın kar topu oyununa Damon ve bende katılmıştım.Yaz tatilinden beri ilk defa bu kadar çok gülmüştüm.Bizi de pencereden izleyen Pınar'a kardan bir top attım.
Büşra: Hadi ama Pınar. Bir daha kar yağmaz bak.
Pınar çok isteksizde olsa Edward onu kolundan tutup dışarıya çıkardı. O kadar mutluydum ki... Bir ara ayağım takıldı.Ta düşecektim ki Damon beni tuttu. O kadar çok heyecanlanmıştım ki hemen toparlanarak ayağa kalktım ve bank'a oturdum.Damon'da yanıma oturdu. Stefan ve Sena'yı izlemeye başladım.
*Sena'nın ağzından*
Bir ara yere düştüm. Ve stefan elimden tuttu ve beni kaldırırken kulağıma 2 kelime fısıldadı...
Stefan: SENİ SEVİYORUM...
Çok şaşırmıştım.Bunu beklemiyordum..Stefan yüzüme baktı ve gülümsedim. Sessiz kaldım. Çünkü gerçekten böyle birşey beklemiyordum.Hemen eve gidip odama geçtim.
*Büşra'nın ağzından*
Stefan'a baktığımda Sena'nın tepkisine üzüldüğünü fark ettim.Sena'nın yanına gitmek için kalktım. Damon'da benim ile birlikte kalkıp Stefan'ın yanına geçti. Sena'nn yanına gittiğimde ağlıyordu. Ona sarıldım ve
Büşra:İçinden ne geçiyorsa onu yap.
Sena: Seviyorum...
Büşra:Biliyorum... dedim ve sarıldım..
Biz içerideyken Stefan ve Damon'da eve gitmişlerdi.Sadece Pınar ve Edward dışarıda kalmıştı. Onlar da bankta oturmuş sohbet ediyorlardı.
Edward: Pınar sana birşey söylemek istiyorum.
Pınar: Söyle Edward...
Edward:Şey... Senden hoşlanıyorum.
Pınar o kadar heyecanlanmıştı ki ama O Sena gibi değildi.Cevabını biliyordu.Bu sefer gönlünden geçeni yapacaktı ''keşke'' demek istemiyordu.
Edward: Pınar senden hoşlanıyorum.
Pınar:Bende dedi o kadar utanmıştı ki yanakları bile pembeleşmişti.Biraz yürümeye başladılar. Yolda yürürken Pınar'ın cevabından güç alan Edward Pınar'ın elini tuttu. Biraz yürüdüler. İlişkilerine attıkları ilk adımdı bunlar. Aradan biraz zaman geçtikten sonra kapı açıldı. Gelen Pınar olmalı diyerek aşağı indim. Sena'da yüzünü yıkamak için banyoya girdi.
Pınar: Çok mutluyum.
Büşra:Ne oldu ki?
Pınar: Edward seni seviyorum dedi ve sevgilim olduk :D
Büşra: Çok sevindim tatlım dedim ve sarıldım.
Daha sonra Pınar odasına çıktı. Bende ışıkları kapatıp odama çıktım.
*Büşra'nın ağzından*
Herşey dışarıdan oldukça basit görünür ama içeride yaşanan fırtınalar insana ne kadar zarar verdiğini ancak o acıyı yaşayanlar bilir. Ne kadar acı verdiğini yaşamdan vazgeçtiğini ancak tadanlar bilir. Sonrasında ne mi olur? Hayat sana acımasız gelir. Yaşamak senin için anlamsızdır.Ve ölmemek için hiçbir sebebin yoktur ve işte tam bu noktada bir dost seni hayata döndürür. Yaşamak için nedenleri tek bir çırpıda sayıverir ve ailenden kalan son parçaya sahip çıkman gerektiğini hatırlatır insana. Yaptıklarını bir tokat misali yüzüne vurur. İşte Sena benim hayatıma tam bu noktada girdi. Ailemi kaybettiğim ve kendimi bıraktığım günlerde. Bu yüzden ona çok değer verirdim. O benim hayata bağlanma sebeplerimden birisiydi. Onun için üzülmesini istemiyordum. Ama doğru olanı yapacaktı emindim.
Uzun zamandır olmadığım kadar aktif,mutlu ve huzurlu başlamıştım güne. Benim için değerli dostlarım ve aşkımı itiraf edemediğim sevdiğim vardı. Gün ışığı odamı dolduruyordu. Bir çırpıda yataktan kalkıp banyoya girdim. Üstümü giyinerek Sena'nın yanına indim.
---Yarın yeni bölüm gelecek...---
