Bir anda heyecanlandım.Galiba Damon'da seviyordu.Ama bunu hiçbir zaman bilemezdi ki belki sadece o anın verdiği bir heyecanla yapılan bir refleksti.Belki de sadece arkadaşçaydı. Bu harekette neydi şimdi?Ki içimden '' Of ya Damon yine aynısını yaptın işte yine aklımı bulandırdın'' diye geçirdim. Damon elimden tutmuş arabaya doğru çekiştiriyordu. Düşüncelerimden arınıp bir an durdum. Bir Damon' a bir elime baktım. Damon'ın elini sıkıca kavradım ve arabaya doğru ilerledik. Arabaya geldiğimizde Sürücü koltuğunun Yanındaki koltugun kapısını actı ve
Damon: Buyrunuz Hanımefendi :)
Büşra: Çok kibarsınız beyfendi :) dedim ve daha sonra kendiside sürücü koltuguna gecerek arabayı çalıştırdı ve söylemediği yere doğru yol aldık.
*Damon'ın Ağzından*
Büşra Çok farklı bir kız bence.Anlatılmaz yaşanır felsefesi yani... Ben bir vampirim, O ise bir insan. Hayatta bir kızı sevmem,Tutuklu kalmam onda dedim.Yıllarca...Büşra hayatıma girdiğinden beri hep ona korumacı davranıyordum.Nedenini bilmeden...Birşey Beni ona itiyor...Bu düşüncelerden arınıp Ona baktım Ve sırıtmama neden olmuştu. ''Nereye gittiğimizi söylesen artık'' Diyen gözlerini görünce :) Onu nereye mi götüreceğim? Onu vampir olmadan önce -bu kadar gelişmemişti tabi- en sevdiğim,Eğlenebildiğim,mutlu olduğum yere götüreceğim...LUNAPARK...
**Lunapark**
Büşra:Damon Burası? İnanmıyorum... :)
Damon:Evet,küçük hanım. Lunaparktayız.Ve şimdi Seninle delice eğleneceğiz.Var mısın?
Büşra:Ben küçük değilim bir kere gıcık :) Imm,Şey..Varım...
*Büşra'nın ağzından*
Tam bu çocuğu aklımdan çıkarmak istediğimde-tamamen- o bana bir adım atıyor.Geri çekilemiyorum. Aklım Çekil diye bağırıyor,Kalbim Dur,onun yanında diyor.Yine aynı şeyi yaptı işte. Tam kendimi her zamanki Aşksız bir hayat geçirmeye hazırlıyordum ama bir hamleyle elimden tutup Lunapark'a getirdi.Deli... Elimi tuttuğu an ne yapacağımı Bilemedim. Mal mal baktım çocuğa... Ah aptal kafam... Bir ona baktım bir de Ellerimize... Kalbim kavra onun elini sıkıca dedi,aklımın ne dediğini dinlemedim bile.Kalbimi dinledim... O an ki mutluluğu, heyecanı hiç yaşamamıştım. Lunapark'a getirdi beni. Çocukça eğleneceğimiz,delice bağıracağımız tek yere... Bende Lunapark'ı çok severdim. Hep annemle gelirdim ama İlk defa kalbime söz geçiremediğim erkek-tek erkek- beni buraya getirmişti.
Damon:Hadi gel Büşra. Hızdan korkar mısın?
Büşra: Hayır,tabikide.Hız benden korksun :)
Damon:Ooo,iddalıyız bakıyorum :)Hadi gel o zaman Crazy Dance...
(Büşra ve Damon ilk Crazy Dance , Sonra Balerin,çarpışan araba,Gondol,makas,korku tüneli derken bir çok alete bindiler.En son olarak sakin ve rahatlatıcı olan dönmedolap'a bindiler)
Damon : Son olarak dönme dolaba ne dersin?
Büşra:O-Ol-Olur,Olur...
Damon:Ne oldu,neden tekrarlıyorsun?
Büşra:Hiç.Hadi binelim.
(Büşra,küçüklükten beri dönme dolaptan korkuyordu. Küçükken dönme dolaba binmişti, en üst yerde durmuştu. Hava kararmıştı ama hala inememişti.En son annesi dayanamayıp ona bakmaya gelmiş ve onu oradan çabalarıyla indirmişti.)
