Kasımın soğuk günlerinden biriydi Afife hasan harun begüm ve beyza dışarıda bisiklet sürüyorlard.bunların hepsi kuzendir harunun telefonu çalmıştı.ablası seda. Bana gelirken çukulata alın demişti . Onlarda cengiz bakallda durdular.ve bir çukulata birde içecek almışlardı. Afife her zamanki gibi elinde tableti bisiklet sürüyordu.he birde bunların küçük bir ba rakaları wardı orda gerekli eşyaları bir halı birde ısıtıcı vardı.bu Baraka begüm lerin bahçesindeyi. Ve barakaya geldik.herkez bisikletlerini bahçeye koydu.barakaya girdik ve heryer dağınık tı birde kanlı bıçak vardı.kanlı bıçağı elime aldığımda üzerinde harun yazıyordu.herkez çığlık attı ve birden topukladık. Afife tabletini orda unutmuştu.geri dönmek hiç kimsenin aklına bile gelmezdi.afife herkezin gözüne baktı. Herkezin gözünde sanki ölsemde gitmem diyordu.afife yalnız giderken hasan arkasından gitti.ve barakaya girdiler.yaklasık 3 saat bekledik ve aniden çığlık sesi geldi.herkez barakaya doğru koştu.ben bir yandan koşuyor bir yandan polisle konuşuyordum.barakaya girmiştim.afife yerde yatıyor tableti ne sımsıkı sarılmıştı.hasan ise yoktu.herkez hasan aradı.ama hiçbir yerde yoktu.herkez telaşlanmıştı.polis geldi ama HERŞEY geçmişti bile. AFİFEYE NOLDU:herkez oturdu ve Afifeye olup bitenleri anlatmasını istemiştik.afife korkarak ve titrerek ben Baraka nın kapısını açtım.elinde bıçaklı bir adam beni görünce ittirip kaçtı dedi.herkez sıçmıştı.bir anda Baraka da konuşurken kapı çaldı.ben açmaya gittim.ve kapıyı açtım. Karşıma esma çıktı. He birde esmada kuzenimdir. İçeri girdi.olup bitenleri esmada anlattık.esmada çok korkmuştu.begüm dediki bence herkez bu aksam Baraka da kalsın dedi.bu fikre herkez katılmıştı.sabah kalktık. Ve paraları toplayıp yumurta filan aldık. Sonra Tüpte pişirip yedik.
